< Solomona 16 >
1 O KA makaukau o ko ke kanaka naau, A me ka pane ana o ke elelo, no Iehova mai ia.
Hjertets Raad er Menneskets sag. Tungens Svar er fra HERREN.
2 O na aoao a pau o ke kanaka ua maemae i kona maka iho; Aka, kaupaona o Iehova i na uhane.
En Mand holder al sin Færd for ren, men HERREN vejer Aander.
3 E hooili aku i kau mau hana maluna o Iehova, A e hookupaaia kou mau manao.
Vælt dine Gerninger paa HERREN, saa skal dine Planer lykkes.
4 Hana iho la o Iehova i na mea a pau nona iho; I ka mea hewa hoi kekahi no ka la e poiuo ai.
Alt skabte HERREN, hvert til sit, den gudløse ogsaa for Ulykkens Dag.
5 He hoopailua ia Iehova na naau kiekie a pau; Ina e kui kahi lima i kahi lima, aole nae e ole kona hoopaiia.
Hver hovmodig er HERREN en Gru, visselig slipper han ikke for Straf.
6 Ma ka lokomaikai a me ka oiaio ua kalaia ka hewa; Ma ka makau ia Iehova ka haalele ana i ka hewa.
Ved Mildhed og Troskab sones Brøde, ved HERRENS Frygt undviger man ondt.
7 I ka manao oluolu ana o Iehova i ka aoao o ke kanaka, Noho launa no kona poe enemi ia ia.
Naar HERREN har Behag i et Menneskes Veje, gør han endog hans Fjender til Venner.
8 Maikai kahi mea iki me ka pono hoi kekahi, Mamua o ka waiwai nui ke pono ole.
Bedre er lidet med Retfærd end megen Vinding med Uret.
9 Noonoo iho la ko ke kanaka naau i kona aoao iho; Aka, na Iehova e alakai i kona mau kapuwai.
Menneskets Hjerte udtænker hans Vej, men HERREN styrer hans Fjed.
10 Aia ka olelo kupono ma na lehelehe o ke alii; Ma ka hooponopono ana aole i hewa kona waha.
Der er Gudsdom paa Kongens Læber, ej fejler hans Mund, naar han dømmer.
11 O ke kaupaona a me na mea anapaona pololei, na Iehova no ia; O kana hana no na mea anapaona a pau iloko o ka eke.
Ret Bismer og Vægtskaal er HERRENS, hans Værk er alle Posens Lodder.
12 He mea hoopailua no na alii ke hana hewa; No ka mea, ma ka pono i paa'i ka nohoalii.
Gudløs Færd er Konger en Gru, thi ved Retfærd grundfæstes Tronen.
13 O ka makemake o na'lii. oia na lehelehe pono, A o ka mea olelo pololei, oia ka i alohaia.
Retfærdige Læber har Kongens Yndest, han elsker den, der taler oprigtigt.
14 O ka huhu o ke alii, o na elele ia no ka make; O ke kanaka akamai, oia ke hoomaalili aku.
Kongens Vrede er Dødens Bud, Vismand evner at mildne den.
15 Ma ka maka oluolu o ke alii ke ola, O kona lokomaikai hoi ua like me ke ao i ke kuaua hope.
I Kongens Aasyns Lys er der Liv, som Vaarregnens Sky er hans Yndest.
16 O ka loaa ana o ke akamai, ua maikai ia mamua o ke gula; O ka loaa ana o ka naauao, e pono ke kohoia mamua o ke kala.
At vinde Visdom er bedre end Guld, at vinde Indsigt mere end Sølv.
17 O ke alanui o ka poe pololei, hele ae la ia mai ka hewa aku; O ka mea malama i kona uhane, oia ke kiai i kona aoao.
De retsindiges Vej er at vige fra ondt; den vogter sit Liv, som agter paa sin Vej.
18 Mamua o ka hina ana, ka haaheo, A mamua o ka haule ana ka naau kiekie.
Hovmod gaar forud for Fald, Overmod forud for Snublen.
19 E aho ka naau haahaa iwaena o ka poe akahai, Mamua o ka hoopuunaue ana i ka waiwai pio me ka poe haaheo.
Hellere sagtmodig med ydmyge end dele Bytte med stolte.
20 O ka mea huli pono i kekahi mea e loaa ia ia ka maikai: O ka mea paulele ia Iehova e pomaikai ana oia.
Vel gaar det den, der mærker sig Ordet; lykkelig den, der stoler paa HERREN.
21 O ka mea naau akamai, e kapaia he naauao; Ma ka oluolu o na lehelehe e mahuahua ai ka ike.
Den vise kaldes forstandig, Læbernes Sødme øger Viden.
22 He punawai ola ka naauao i ka mea nona ia; O ke aoia mai o ka poe lapuwale, he lapuwale no ia.
Kløgt er sin Mand en Livsens Kilde, Daarskab er Daarers Tugt.
23 O ka mea naauao, ao no oia i kona waha iho; Hooponopono hoi oia i kona mau lehelehe.
Den vises Hjerte giver Munden Kløgt, paa Læberne lægger det øget Viden.
24 He mea ono na olelo oluolu. He ono i ka uhane, a he ola i ka iwi.
Hulde Ord er som flydende Honning, søde for Sjælen og sunde for Legemet.
25 Pololei kekahi aoao i ko ke kanaka manao; Aka, o kona hope, oia na aoao o ka make.
Mangen Vej synes Manden ret, og saa er dens Ende dog Dødens Veje.
26 O ka mea hana, hana oia nana iho: O kona waha ka i koi mai ia ia.
En Arbejders Hunger arbejder for ham, thi Mundens Krav driver paa ham.
27 O ke kanaka aia, huai oia i ka ino; A ma kona mau lehelehe he ahi e aa ana.
En Nidding graver Ulykkesgrave, det er, som brændte der Ild paa hans Læber.
28 O ke kanaka hoopaapaa, hoeueu oia i ka hakaka; A o ka mea holoholo olelo, hookaawale no ia i na makamaka.
Rænkefuld Mand sætter Splid; den, der bagtaler, skiller Venner.
29 O ke kanaka huhu, hoowalewale oia i kona hoalauna, Alakai hoi ia ia ma ka aoao maikai ole.
Voldsmand lokker sin Næste og fører ham en Vej, der ikke er god.
30 Hoopili oia i kona mau maka e noonoo ino ana: Naunau oia i kona lehelehe a hoomaopopo i ka hewa.
Den, der stirrer, har Rænker for; knibes Læberne sammen, har man fuldbyrdet ondt.
31 He lei naui ke poohina, Ke loaa ia ma ka aoao o ka pono.
Graa Haar er en dejlig Krone, den vindes paa Retfærds Vej.
32 Maikai ke ahonui mamua o ka ikaika; A o ka mea hoomalu i kona uhane mamua o ka mea hoopio I ke kulanakanhale.
Større end Helt er sindig Mand, større at styre sit Sind end at tage en Stad.
33 Ma ka puolo i hooleiia ai ka hailona, Na Iehova nae ka hooponopono ana.
I Brystfolden rystes Loddet, det falder, som HERREN vil.