Solomona 14
1 O KA wahine naauao, oia ke kukulu i kona hale; Wawahi iho la ka mea naaupo me kona mau lima.
Visdom bygger sit hus, dårskabs hænder river det ned.
2 O ka mea hele ma kona pololei, oia ka i makau ia Iehova; O ka mea i hookekee i kona aoao, oia ka i hoowahawaha ia ia.
Hvo redeligt vandrer, frygter HERREN, men den, som går Krogveje, agter ham ringe.
3 Ma ka waha o ka mea naaupo, he laau hahau ka haaheo; O na lehelehe o ka poe naauao, oia ke malama aku ia lakou.
I Dårens Mund er Ris til hans Ryg, for de vise står Læberne Vagt.
4 I ole na bipi, kaawale ka hale waihona ai, A ua nui hoi ka waiwai ma ka ikaika o ka bipi.
Når der ikke er Okser, er Laden tom, ved Tyrens Kraft bliver Høsten stor.
5 O ka mea hoike oiaio, aole oia e wahahee; E hai wahahee mai no ka mea hoike hoopunipuni.
Sanddru Vidne lyver ikke, det falske Vidne farer med Løgn.
6 Imi ae la ka mea hoowahawaha i ke akamai, aole loaa; He hikiwawe no ka ike i ka mea naauao.
Spotter søger Visdom, men finder den ikke, til Kundskab kommer forstandig let.
7 E huli ae oe mai ke alo aku o ke kauaka lapuwale, Ke hoomaopopo ole oe i na lehelehe ike.
Gå fra en Mand, som er en Tåbe, der mærker du intet til Kundskabs Læber.
8 O ke akamai o ka mea ike, oia ka hoomaopopo ana i kona aoao; O ka lapuwale o ka poe naaupo, oia ka hoopunipuni.
Den kloge i sin Visdom er klar på sin Vej, men Tåbers Dårskab er Svig.
9 Akaaka ka poe lapuwale i ka hewa; Me ka poe hoopololei ka hoomaikaiia.
Med Dårer driver Skyldofret Spot, men Velvilje råder iblandt retsindige.
10 Ua ike ka naau i ke kaumaha o kona uhane iho; Aohe hoi i mea mai ka malihini i kona olioli.
Hjertet kender sin egen Kvide, fremmede blander sig ej i dets Glæde.
11 O ka hale o ka poe hewa, e hoohioloia; O ka halelewa o ka poe pololei, e paa mau no ia,
Gudløses Hus lægges øde, retsindiges Telt står i Blomst.
12 O kekahi aoao, he pololei ia i kanaka; O kona hope hoi, oia ka aoao o ka make.
Mangen Vej synes Manden ret, og så er dens Ende dog Dødens Veje.
13 I ka akaaka ana, he ehaeha ko ka naau; O ka hope hoi o ia lealea, oia ke kaumaha.
Selv under Latter kan Hjertet lide, og Glædens Ende er Kummer.
14 E hoopihaia auauei ka naau o ka mea hoi hope i kona aoaoiho; A o ke kanaka maikai hoi i kona hua iho.
Af sine Veje mættes den frafaldne, af sine Gerninger den, som er god.
15 Manaoio no ka mea noonoo ole i na olelo a pau; Aka, o ka mea maalea, nana pono oia i kona hele ana.
Den tankeløse tror hvert Ord, den kloge overtænker sine Skridt.
16 O ka mea naauao, makau no ia, a haalele i ka hewa; O ka mea lapuwale hoi, he haaheo kona a me ka makau ole.
Den vise ængstes og skyr det onde, Tåben buser sorgløs på.
17 O ka hiki wawe o ka huhu, oia ka hana lapuwale; O ke kanaka imi i na manao hewa, ua inaina oia.
Den hidsige bærer sig tåbeligt ad, man hader rænkefuld Mand.
18 E ili mai ka lapuwale no ka poe noonoo ole; E kau hoi ka ike me he lei la maluna o ka poe naauao.
De tankeløse giver dårskab i Arv, de kloge efterlader sig Kundskab.
19 Kulou ae ka poe hewa imua i ke alo o ka poe maikai; O ka poe aia hoi ma ka ipuka o ka mea pono.
Onde må bukke for gode, gudløse stå ved retfærdiges Døre.
20 Ua inainaia ka mea ilihune e kona hoanoho; O ka mea waiwai, lehulehu kona poe makamaka.
Fattigmand hades endog af sin Ven, men Rigmands Venner er mange.
21 O ka mea hoowahawaha i kona hoanoho, ua hewa oia; O ka mea lokomaikai aku i ka mea i nele, pomaikai oia.
Den, der foragter sin Næste, synder, lykkelig den, der har Medynk med arme.
22 Aole anei he lalau wale ko ka poe imi hewa? He aloha a he oiaio na ka poe imi maikai.
De, som virker ondt, farer visselig vild; de, som virker godt, finder Nåde og Trofasthed.
23 Ma ka hana a pau he waiwai no; Aka, o ke kamailio wale o na lehelehe, pili i ka ilihune wale no.
Ved al Slags Møje vindes der noget, Mundsvejr volder kun Tab.
24 O ka lei o ka poe akamai, oia ko lakou waiwai; O ka lapuwale o ka poe naaupo, he lapuwale wale iho no ia.
De vises Krone er Kløgt, Tåbers Krans er Dårskab.
25 Hoopakele i na uhane ka mea hoike oiaio; O ka mea hoike wahahee, hoopunipuni no ia.
Sanddru Vidne frelser Sjæle; den, som farer med Løgn, bedrager.
26 Ma ka makau ia Iehova, malaila ka paulele nui; He puuhonua hoi ia na kana poe keiki.
Den stærkes Tillid er HERRENs Frygt, hans Sønner skal have en Tilflugt.
27 O ka makau ia Iehova, he punawai ola ia, He mea ia e haalele ai i na pahele o ka make.
HERRENs Frygt er en Livsens Kilde, derved undgås Dødens Snarer.
28 Ma ka lehulehu o na kanaka ka hanohano o ke alii, A i ole na kanaka ua make ke alii.
At Folket er stort, er Kongens Hæder, Brist på Folk er Fyrstens Fald.
29 O ka mea uumi i ka huhu, oia ka noonoo nui; O ka mea hikiwawe i ka huhu, oia ke hoike i ka lapuwale.
Den sindige er rig på Indsigt, den heftige driver det vidt i Dårskab.
30 O ke ola no ke kino, oia ka naau oluolu, O ka lili, oia ka popopo o na iwi.
Sagtmodigt Hjerte er Liv for Legemet, Avind er Edder i Benene.
31 O ka mea hookaumaha i ka mea nele, oia ka i hoowahawaha i ka Mea nana ia i hana; O ka mea malama aku ia ia, oia ke aloha i ka mea ilihune.
At kue den ringe er Hån mod hans Skaber, han æres ved Medynk med fattige.
32 Hookukeia ka mea hewa iloko o kona hewa; Lana hoi ka manao o ka mea pono i kona make ana.
Ved sin Ondskab styrtes den gudløse, ved lydefri Færd er retfærdige trygge.
33 Noho no ka naauao ma ka naau o ka mea noonoo; Ua ikea hoi ko loko o ka poe lapuwale.
Visdom bor i forstandiges Hjerte, i Tåbers Indre kendes den ikke.
34 Hookiekie ae la ka pono i ka lahuikanaka; O ka hewa hoi ka mea e hoowahawahaia'i na kanaka.
Retfærdighed løfter et Folk, men Synd er Folkenes Skændsel.
35 O ka makemake o ke alii, aia i ke kauwa naauao; O kona huhu aia i ka mea e hilahila ai.
En klog Tjener har Kongens Yndest, en vanartet rammer hans Vrede.
