Solomona 13
1 O KE keiki akamai, aia no ia ma ke aoia e kona makuakane; O ka mea hoowahawaha, aole ia e hoolohe i ke aoia mai.
Den vise son let seg aga av far sin, men spottaren høyrer ikkje på skjenn.
2 Ma ka hua o ka waha e ai ai ke kanaka i ka maikai: E ai ka uhane o ka poe aia i ka poino.
Sjølv fær ein godt av den frukt som munnen ber, men hugen åt svikarar stend etter vald.
3 O ka mea malama i kona waha, malama no ia i kona uhane; O ka mea hoohamama i ka waha, e loaa ia ia ka make.
Den som agtar munnen sin, varar si sjæl, men gapen fær seg ei ulukka.
4 Makemake wale ka uhane o ka mea hiamoe, aole i loaa; O ka uhane o ka poe hana mau, e maona no ia.
Hugen i letingen lyster og fær ikkje noko, hugen i strævsame folk fær rikleg mette.
5 Ua inaina mai ka mea pono i ka olelo wahahee; O ka mea hewa la, he hoopailua ia a me ka hilahila.
Den rettferdige hatar ljugarord, men den gudlause fer stygt og skamleg åt.
6 Na ka pono e kiai i ka mea hele pololei; Na ka hewa hoi e hoohiolo i ka mea lawehala.
Rettferd varar den som fer ulastande, men gudløysa feller den som gjer synd.
7 Hoowaiwai kekahi ia ia iho, aole nae he wahi mea ia ia; Hoonele hoi kekahi ia ia iho, a nui no nae kana waiwai.
Mang ein ter seg rik og eig då inkje, ein annan ter seg fatig og eig mykje.
8 O ka panai ana o ko ke kanaka ola, o kona waiwai no ia; O ka mea ilihune, aole ia e hoolohe i ke aoia mai.
Mannsens rikdom er ein løysepeng for livet hans, men fatigmannen fær inkje trugsmål høyra.
9 O ka malamalama o ka poe pono, he mea hoohauoli ia; O ke kukui o ka poe hewa, e pio auauei ia.
Ljoset åt dei rettferdige brenn lystigt, men lampa åt ugudlege vil slokna.
10 Ma ka haaheo wale no ka hakaka; Ma ka poe kukakuka pono ka naauao.
Med ovmod veld ein berre trætta, men hjå deim som tek mot råd, er visdom.
11 E hele liilii ka waiwai i haapuka wale ia; O ka mea hoiliili ma ka hana, e mahuahua no.
Lettfengen rikdom minkar, men sankar du smått um senn, fær du meir og meir.
12 O ka manaolana i hoopaneeia, oia ka mea e maule ai ka naau; A hiki mai ka mea i makemakeia, oia ka laau o ke ola.
Langdrøg von gjer hjarta sjukt, men uppfyllt ynskje er eit livsens tre.
13 O ka mea hoowahawaha i ka olelo, e make no ia; O ka mea makau aku i ke kanawai, e ukuia oia,
Den som vanvyrder ordet, tyner seg sjølv, men den som ottast bodordet, fær løn.
14 O ke ao ana o ke kanaka naauao, he punawai ola ia, He mea hoi e pakele ai i na pahele o ka make.
Vismanns læra er livsens kjelda, so ein slepp undan frå daudesnaror.
15 Ma ka noonoo pono i loaa'i ka lokomaikaiia mai; O ka aoao o ka poe aia, he pilikia ia.
Godt vit gjev manntekkje, men hard er vegen som svikarar gjeng.
16 E haua no na mea noonoo a pau ma ka ike; O ka naaupo hoi ka i hoike aku i ka lapuwale.
Kvar som er klok, fer fram med vit, men ein dåre briskar seg med dårskap.
17 O ke kukini hewa, haule oia i ka lalau, O ka elele oiaio hoi, oia ka mea e pono ai.
Ein gudlaus sendemann fell i ulukka, men trufast bodberar er lækjedom.
18 He ilihune a he hilahila i ka mea haalele i ke aoia mai; O ka mea malama i ke aoia mai, e hoomaikaiia mai oia.
Armod og skam fær den som viser age ifrå seg, men den som agtar på refsing, vinn æra.
19 O ka makemake i loaa mai, he ono no ia i ka uhane; He mea hoowahawaha i ka poe lapuwale, ka haalele i ka hewa.
Uppfyllt ynskje er søtt for sjæli, men å vika frå vondt er ei gruv for dårar.
20 O ka mea hele pu me ka poe akamai, akamai no ia; O ka hoalauna o ka poe lapuwale, e mahuahua ka hewa.
Gakk saman med dei vise, so vert du vis, men ilag med dårar gjeng det deg ille.
21 Hahai ka poino i ka poe hewa; E ukuia ka poe pono i ka pomaikai.
Ulukka forfylgjer syndarar, men rettferdige fær godt til løn.
22 E hooili mai ko ka mea maikai no kana poe mamo; Ua waihoia hoi na ka poe pono ka waiwai o ka mea hewa.
Den gode let etter seg arv til barneborn, men det syndaren eig, er gøymt åt den rettferdige.
23 O ka ai nui, aia ma ka mahiai o ka poe ilihune; Lilo wale hoi kekahi no ka noonoo ole.
Fatigfolks nybrot gjev rikeleg føda, men mang ein vert tynt ved urettferd.
24 O ka mea hookaaokoa i ka laau hahau, oia ke aloha ole i kana keiki; O ka mea aloha ia ia, imi no ia i ke aoia mai nona.
Den som sparer riset sitt, hatar son sin, men den som elskar han, tuktar honom tidleg.
25 E ai no ka poe pono, a maona kona uhane, O ka opu o ka poe hewa, e nele ia i ka ai ole.
Rettferdige hev mat til å metta seg på, men gudlause gjeng med magen tom.
