Solomona 13
1 O KE keiki akamai, aia no ia ma ke aoia e kona makuakane; O ka mea hoowahawaha, aole ia e hoolohe i ke aoia mai.
En vis sønn hører på sin fars tilrettevisning, men en spotter hører ikke på irettesettelse.
2 Ma ka hua o ka waha e ai ai ke kanaka i ka maikai: E ai ka uhane o ka poe aia i ka poino.
Av sin munns frukt nyter en mann godt, men de troløses hu står til vold.
3 O ka mea malama i kona waha, malama no ia i kona uhane; O ka mea hoohamama i ka waha, e loaa ia ia ka make.
Den som vokter sin munn, bevarer sitt liv; den som lukker sine leber vidt op, ham blir det til ulykke.
4 Makemake wale ka uhane o ka mea hiamoe, aole i loaa; O ka uhane o ka poe hana mau, e maona no ia.
Den late attrår og får intet, men de flittige næres rikelig.
5 Ua inaina mai ka mea pono i ka olelo wahahee; O ka mea hewa la, he hoopailua ia a me ka hilahila.
Den rettferdige hater løgnaktige ord, men den ugudelige gjør det som ondt og skammelig er.
6 Na ka pono e kiai i ka mea hele pololei; Na ka hewa hoi e hoohiolo i ka mea lawehala.
Rettferdighet verner den som lever ustraffelig, men ugudelighet feller den som gjør synd.
7 Hoowaiwai kekahi ia ia iho, aole nae he wahi mea ia ia; Hoonele hoi kekahi ia ia iho, a nui no nae kana waiwai.
Den ene ter sig som en rik mann og har dog slett ingen ting, og den andre ter sig som en fattig mann og har dog meget gods.
8 O ka panai ana o ko ke kanaka ola, o kona waiwai no ia; O ka mea ilihune, aole ia e hoolohe i ke aoia mai.
En manns rikdom er løsepenger for hans liv, men den fattige er det ingen som truer.
9 O ka malamalama o ka poe pono, he mea hoohauoli ia; O ke kukui o ka poe hewa, e pio auauei ia.
De rettferdiges lys skinner lystig, men de ugudeliges lampe slukner.
10 Ma ka haaheo wale no ka hakaka; Ma ka poe kukakuka pono ka naauao.
Ved overmot voldes bare trette, men hos dem som lar sig råde, er visdom.
11 E hele liilii ka waiwai i haapuka wale ia; O ka mea hoiliili ma ka hana, e mahuahua no.
Lett vunnet rikdom minker, men den som samler litt efter litt, øker sitt gods.
12 O ka manaolana i hoopaneeia, oia ka mea e maule ai ka naau; A hiki mai ka mea i makemakeia, oia ka laau o ke ola.
Langvarig venting gjør hjertet sykt, men et opfylt ønske er et livsens tre.
13 O ka mea hoowahawaha i ka olelo, e make no ia; O ka mea makau aku i ke kanawai, e ukuia oia,
Den som forakter ordet, ødelegger sig selv; men den som frykter budet, han får lønn.
14 O ke ao ana o ke kanaka naauao, he punawai ola ia, He mea hoi e pakele ai i na pahele o ka make.
Den vises lære er en livsens kilde, ved den slipper en fra dødens snarer.
15 Ma ka noonoo pono i loaa'i ka lokomaikaiia mai; O ka aoao o ka poe aia, he pilikia ia.
Ved god forstand vinner en menneskenes yndest, men de troløses vei er hård.
16 E haua no na mea noonoo a pau ma ka ike; O ka naaupo hoi ka i hoike aku i ka lapuwale.
Hver den som er klok, går frem med forstand, men en dåre utbreder dårskap.
17 O ke kukini hewa, haule oia i ka lalau, O ka elele oiaio hoi, oia ka mea e pono ai.
Et ugudelig sendebud faller i ulykke, men et trofast bud er lægedom.
18 He ilihune a he hilahila i ka mea haalele i ke aoia mai; O ka mea malama i ke aoia mai, e hoomaikaiia mai oia.
Armod og skam får den som ikke vil vite av tukt; men den som akter på refselse, blir æret.
19 O ka makemake i loaa mai, he ono no ia i ka uhane; He mea hoowahawaha i ka poe lapuwale, ka haalele i ka hewa.
Opfylt ønske er søtt for sjelen, men å holde sig fra det onde er en vederstyggelighet for dårer.
20 O ka mea hele pu me ka poe akamai, akamai no ia; O ka hoalauna o ka poe lapuwale, e mahuahua ka hewa.
Søk omgang med de vise, og du skal bli vis; men dårers venn går det ille.
21 Hahai ka poino i ka poe hewa; E ukuia ka poe pono i ka pomaikai.
Ulykke forfølger syndere, men rettferdige lønnes med godt.
22 E hooili mai ko ka mea maikai no kana poe mamo; Ua waihoia hoi na ka poe pono ka waiwai o ka mea hewa.
Den gode efterlater arv til barnebarn, men synderens gods er gjemt til den rettferdige.
23 O ka ai nui, aia ma ka mahiai o ka poe ilihune; Lilo wale hoi kekahi no ka noonoo ole.
De fattiges nyland gir meget føde; men mangen rykkes bort fordi han ikke gjør det som rett er.
24 O ka mea hookaaokoa i ka laau hahau, oia ke aloha ole i kana keiki; O ka mea aloha ia ia, imi no ia i ke aoia mai nona.
Den som sparer sitt ris, hater sin sønn; men den som elsker ham, tukter ham tidlig.
25 E ai no ka poe pono, a maona kona uhane, O ka opu o ka poe hewa, e nele ia i ka ai ole.
Den rettferdige eter så han blir mett, men de ugudeliges buk blir tom.
