Mataio 18
1 I A manawa, hele aku la ka poe haumana io Iesu la, i aku la, Owai la ka mea nui loa iloko o ke aupuni o ka lani?
I same bilet kom læresveinarne til Jesus og spurde: «Kven er no den største i himmelriket?»
2 Kahea aku la o Iesu i wahi keiki uuku, hooku ae la ia ia iwaenakonu o lakou,
Då kalla han til seg eit lite barn, og sette det midt imillom deim
3 I mai la, He oiaio ka'u e olelo aku nei ia oukou, ina aole oukou i hoohuliia'e, a e like hoi me na keiki uuku, aole loa oukou e komo iloko o ke aupuni o ka lani.
og sagde: «Det segjer eg dykk for sant: Vender de’kje um, og vert som borni, so kjem de aldri inn i himmelriket.
4 O ka mea hoohaahaa ia ia iho e like me keia keiki, oia ka nui loa iloko o ke aupuni o ka lani.
Den som gjer seg sjølv liten som dette barnet, han er den største i himmelriket;
5 O ka mea launa aku i kekahi keiki e like me keia no ko'u inoa, oia ke launa mai ia'u.
og den som tek imot eitt sovore barn i mitt namn, han tek imot meg.
6 Aka, o ka mea hoohihia aku i kekahi o keia poe mea uuku o ka poe manaoio mai ia'u, e aho nona ke nakinakiia ka pohaku wili palaoa ma kona a-i, a e hoopaholoia oia i kahi hohonu o ke kai.
Men den som freistar nokon av desse små som trur på meg, han var betre faren dei hadde hengt ein kvernstein um halsen på honom og søkkt honom ned i djupaste havet.
7 Auwe ko ke ao nei no na hoohihia ana! E hiki io mai no na hihia; aka, auwe ke kanaka nana e hoohihia mai!
Ve yver verdi for freistingarne hennar! Freistingar lyt det koma, men ve yver den som freistingi kjem frå!
8 Ina e hoohibia mai kou lima a o kou wawae paha ia oe, e oki iho ia mea, a e hoolei aku; e aho nou e komo oopa oe, a mumuku paha iloko o ke ola, i ole e hoolei pu ia'ku oe me kou mau lima elua, a me na wawae elua iloko o ke ahi mau loa. (aiōnios g166)
Um handi di eller foten din freistar deg, so hogg deim av og kasta deim frå deg! Det er betre for deg å ganga einhendt eller halt inn til livet enn å hava tvo hender og tvo føter og kastast i den ævelege elden. (aiōnios g166)
9 Ina paha e hoohihia mai kou maka ia oe, e poalo ae, a hoolei aku; e aho nou e komo makahi oe iloko o ke ola, i ole e hooleiia oe me na maka elua iloko o ke ahi o Gehena. (Geenna g1067)
Og um auga ditt freistar deg, so riv det ut og kasta det frå deg! Det er betre for deg å ganga einøygd inn til livet enn å hava tvo augo og kastast i helveteselden. (Geenna g1067)
10 E ao oukou, mai hoowahawaha mai i kekahi o keia poe mea uuku: no ka mea, ke olelo aku nei au ia oukou, e nana mau ana ko lakou poe anela i ka lani i ka helehelena o ko'u Makua i ka lani.
Agta dykk at de ikkje vanvyrder nokon av desse små! for eg segjer dykk at englarne deira i himmelen allstødt fær sjå åsyni åt far min i himmelen.
11 A ua hele mai nei ke Keiki a ke kanaka e hoola i ka mea i auwana.
For Menneskjesonen er komen for å frelsa det som var fortapt.
12 Heaha ko oukou manao? Ina paha hookahi haneri hipa a kekahi kanaka, a ua auwana kekahi o lakou, aole anei ia e waiho i ka poe kanaiwakumamaiwa, a hele aku ma na mauna e imi i ka mea i nalowale?
Kva trur de? - Um ein mann hev hundrad sauer, og ein av deim villar seg burt, let han’kje då dei ni og nitti ganga lause i fjellet og tek ut og leitar etter den som fer vilt?
13 Ina paha e loaa oia ia ia, he oiaio ka'u e olelo aku nei ia oukou, ua oi aku kona olioli no ua hipa la, i ka olioli no na hipa he kanaiwakumamaiwa aole i auwana.
og hender det at han finn honom, då segjer eg dykk for visst: Han gleder seg meir yver honom enn yver dei ni og nitti som ikkje hev villa seg burt.
14 Pela hoi, aole e makemake ko oukou Makua i ka lani e lilo aku kekahi o keia poe mea uuku.
Soleis vil ikkje heller far dykkar i himmelen at ein einaste av desse små skal fortapast.
15 Ina e hana hewa mai kou hoahanau ia oe, e hele oe e ao aku ia ia olua wale no. A i hoolohe mai oia ia oe, ua loaa ia oe kou hoahanau.
Hev bror din synda imot deg, so gakk til honom og tala honom til rettes på tvomannshand! Høyrer han på deg, so hev du vunne bror din;
16 A i hoolohe ole mai oia ia oe, e kono aku me oe i hookahi i elua paha, i maopopo ai kela olelo keia olelo ma ka waha o na mea ike maka elua a ekolu paha.
men vil han ikkje høyra, so tak med deg endå ein eller tvo, so kvar ting kann provast med tvo eller tri manns vitnemål.
17 Ina paha e hoolohe ole kela ia laua, alaila, e hai aku ia mea i ka ekalesia; a ina paha e hoolohe ole ia i ka ekalesia no hoi, e hoohalike oe ia ia me ke kanaka e, a me ka lunaauhau.
Høyrer han ikkje på deim, so seg det til kyrkjelyden! Og høyrer han ikkje på kyrkjelyden heller, då skal han vera som ein heidning og tollmann for deg.
18 He oiaio ka'u e olelo aku nei ia oukou, O na mea a oukou e hoopaa ai ma ka honua nei, e hoopaaia hoi lakou ma ka lani; a o na mea a oukou e kala ai ma ka honua nei, e kalaia no hoi lakou ma ka lani.
Det segjer eg dykk for sant: Alt det de bind på jordi, skal vera bunde i himmelen, og alt det de løyser på jordi, skal vera løyst i himmelen.
19 Eia hou, Ke olelo aku nei hoi au ia oukou, ina paha elua o oukou ma ka honua nei e manao like i kekahi mea a laua e noi ai, e haawiia'ku hoi ia na laua e ko'u Makua i ka lani.
Sameleis segjer eg dykk: Alt det som tvo av dykk her på jordi er samde um å beda um, det skal dei få av far min i himmelen.
20 No ka mea, ma kahi e halawai ai na mea elua a ekolu paha ma ko'u inoa, malaila hoi au iwaena pu me lakou.
For der som tvo eller tri er samla i mitt namn, der er eg midt imillom deim.»
21 Alaila, hele aku la o Petero io na la, i aku la, E ka Haku, ehia na hana hewa ana mai a ko'u hoahanau ia'u, a kala aku au ia ia? ehiku anei?
Då gjekk Peter fram og sagde: «Herre, kor mange gonger skal eg tilgjeva bror min når han hev synda imot meg - so mykje som sju gonger?»
22 Olelo mai la o Iesu ia ia, Ke i aku nei au ia oe, Aole ehiku wale no; aka, he kanahiku hiku.
Jesus svara: «Ikkje sju gonger, segjer eg deg, men sytti gonger sju gonger.»
23 No ia mea, ua like ke aupuni o ka lani me kekahi alii, ka i manao iho e olelo hoakaka me kana poe kauwa no ka lakou aie ana.
For himmelriket kann liknast med ein konge som vilde gjera upp rekneskapen med tenarane sine.
24 I ka hoomaka ana e hoakaka ai, ua kaiia mai kekahi mea aie io na la, he umi tausani na talena kana i aie ai.
Då han no tok til med uppgjerdi, førde dei fram for honom ein som var skuldig ti millionar dalar.
25 Aole hoi ana mea e uku aku ai; kauoha aku la kona haku e kuai lilo ia'ku oia me kana wahine, a me kana mau keiki, a me kana mea a pau loa, i loaa'i ka uku.
Men han hadde’kje noko å greida det med. So sagde herren hans at han skulde seljast, både han og kona hans og borni og alt det han åtte, so gjelda kunde greidast.
26 Moe iho la ua kauwa la, hoomaikai aku la ia ia, i aku la, E ka haku, e ahonui mai oe ia'u, a e uku aku au ia oe ia mea a pau loa.
Då fall tenaren på kne for honom og sagde: «Ver tolug med meg, so skal du få det alt saman!»
27 Aloha mai la ka haku i ua kauwa la, kuu mai la ia ia, a kala mai la i kana aie.
Og herren tykte synd i tenaren sin og gav honom fri, og ettergav honom skuldi.
28 Hele aku la ua kauwa la iwaho, a halawai me kekahi hoakauwa ona, i aie mai i kana i hookahi haneri denari, lalau aku la ia ia, a umi iho la i kona a-i, i aku la, E uku mai oe ia'u i kau mea i aie.
Då den same tenaren kom ut att, møtte han ein av dei andre tenarane, som var skuldig honom tjuge dalar, og han greip honom og vilde strøypa honom, og sagde: «Kom med det du er skuldig!»
29 Moe iho la kona hoakauwa ma kona wawae, noi mai la ia ia, i mai la, E ahonui mai oe ia'u, a e uku aku au ia oe ia mea a pau loa.
Då fall den andre på kne og bad for seg og sagde: «Ver tolug med meg, so skal du få det!»
30 Aole ia i ae aku; aka, hele aku la ia, a hoolei aku la ia ia iloko o ka halepaahao, a pau loa ka aie i ka ukuia.
Men han vilde ikkje; han tok og sette medtenaren sin i fengsel; der skulde han sitja til skuldi var greidd.
31 A ike ae la kona mau hoakauwa i ka mea ana i hana'i, minamina loa iho la lakou; a hele lakou, hai aku la i ko lakou haku i na mea a pau i hanaia.
Då dei andre tenarane såg kva som gjekk fyre seg, vart dei ille ved; og dei gjekk til herren sin, og fortalde honom alt det som var hendt.
32 Alaila, kahea aku la kona haku ia ia, i aku la, E ke kauwa ino, ua kala aku no au i kau aie a pau, i kou noi ana mai ia'u;
Då kalla herren honom fyre seg og sagde til honom: «Du vonde tenar! Heile den store skuldi di gav eg deg etter då du bad meg!
33 Aole anei i pono nou ke aloha aku i kou hoakauwa, me a'u i aloha aku ai ia oe?
Skulde so’kje du og ha vore mild imot medtenaren din, som eg var imot deg!»
34 Huhu aku la kona haku, a haawi aku la ia ia i ka poe kiai halepaahao, a pau loa ae la kana aie i ka ukuia.
Og herren hans vart harm og gav honom yver til fangevaktarane, so dei skulde pina honom til han hadde greidt all skuldi.
35 Pela hoi i ko'u Makua i ka lani e hana aku ai ia oukou, ina aole oukou a pau e kala aku me ko oukou naau i na hala o ko oukou poe hoahanau.
So skal og far min i himmelen gjera med dykk, når de ikkje av hjarta tilgjev kvarandre.
