< Mareko 3 >
1 A KOMO hou aku la ia iloko o ka halehalawai, malaila kekahi kanaka, ua maloo kona lima.
Og han gikk atter inn i en synagoge, og der var en mann som hadde en vissen hånd.
2 Hakilo aku la lakou ia ia, ina paha e hoola mai oia ia ia i ka la Sabati, i hoopii aku ai lakou ia ia.
Og de lurte på ham, om han vilde helbrede ham på sabbaten, forat de kunde føre klagemål imot ham.
3 I mai la ia i ke kanaka, nona ka lima maloo, E ku maioe, iwaena konu.
Og han sa til mannen som hadde den visne hånd: Stå op og kom frem!
4 Alaila, ninau mai la oia ia lakou, He mea pono anei ke hana i ka maikai i na la Sabati, ake hana i ka ino paha? Ke hoola anei, ko pepehi paha? Pilipu iho la lakou.
Og han sa til dem: Er det tillatt på sabbaten å gjøre godt eller å gjøre ondt, å berge liv eller å slå ihjel? Men de tidde.
5 Nana ae la oia ia lakou me ka inaina, no ka mea, ua minamina ia no ka paakiki o ka lakou naau. I ae la ia i ua kanaka la, E o mai kou lima, A o mai la ia, alaila hoolaia iho la ia, e like me kekahi lima.
Og han så omkring på dem med harme, full av sorg over deres hjertes forherdelse, og sa til mannen: Rekk din hånd ut! Og han rakte den ut, og hans hånd blev frisk igjen.
6 Hele aku la ka poe Parisaio iwaho, a me ko Herode poe, ohumu iho la lakou e pepehi ia ia a make.
Og fariseerne gikk ut og holdt straks råd imot ham sammen med herodianerne, hvorledes de skulde få ryddet ham av veien.
7 Hele aku la Iesu i ka moanawai, me kana poe haumana; he nui no hoi ka poe i hahai aku ia ia, no Galilaia a no Iudea.
Og Jesus drog bort med sine disipler til sjøen, og en stor mengde fra Galilea og fra Judea fulgte ham,
8 A no Ierusalema, a no Idumia, a no kela aoao o Ioredane, a me ka poe e kokoke ana i Turo, a me Sidona, he poe nui loa: i ko lakou lohe ana i na mea ana i hana'i, hele mai la lakou io na la.
og fra Jerusalem og fra Idumea og fra landet på hin side Jordan og omkring Tyrus og Sidon kom de til ham, en stor mengde, da de hørte hvor store gjerninger han gjorde.
9 A no ka nui o kanaka, kauoha mai la ia i kana poe haumana, i wahi moku iki nona, o hooke mai lakou ia ia.
Og han bød sine disipler at en båt skulde ligge ferdig til ham for folkets skyld, forat de ikke skulde trenge ham;
10 No ka mea, ua hoola oia i na mea he nui loa, nolaila lakou i lulumi mai ai e hoopa aku ia ia, o ka poe a pau i loohia i ka mai.
for han helbredet mange, så at alle de som hadde plager, trengte sig inn på ham for å få røre ved ham.
11 A ike aku la na uhane ino ia ia, moe iho la lakou imua ona, kahea ae, hai ae la, O oe no ke Keiki a ke Akua.
Og når de urene ånder så ham, falt de ned for ham og ropte: Du er Guds Sønn!
12 Papa ikaika mai la oia ia lakou e hoike ole aku ia ia.
Og han bød dem med mange strenge ord at de ikke skulde gjøre ham kjent.
13 Alaila, pii ae la ia i ka mauna. hea mai la i ka poe ana i makemake ai, a hele aku la lakou io na la.
Og han gikk op i fjellet og kalte til sig dem han selv vilde, og de gikk til ham.
14 Wae mai la ia i umikumamalua e noho pu me ia, I hoouna oia ia lakou e ao aku,
Og han utvalgte tolv, som skulde være med ham, og som han kunde sende ut for å forkynne ordet
15 I lako hoi lakou i ka mana e hoola i na mai, a e mahiki aku i na daimonio.
og ha makt til å drive ut de onde ånder,
16 Haawi ae la oia ia Simona i ka inoa hou, o Petero,
og han gav Simon navnet Peter,
17 O Iakobo a Zebedaio, a me kona kaikaina o Ioane kapa mai la hoi ia ia laua, o Boanerege, oia hoi keia, Na keiki a ke hekili;
og Jakob, Sebedeus' sønn, og Johannes, Jakobs bror, og han gav dem navnet Boanerges, det er tordensønner,
18 A me Anederea, a me Pilipo, a me Baretolomaio, a me Mataio, a me Toma, a me Iakobo a Alepaio, a me Tadaio, a me Simona no Kanaana,
og Andreas og Filip og Bartolomeus og Matteus og Tomas og Jakob, Alfeus' sønn, og Taddeus og Simon Kananeus
19 A me Iuda Isekariote, ka mea nana ia i kumakaia'ku. Komo aku la lakou iloko o ka hale.
og Judas Iskariot, han som forrådte ham.
20 A akoakoa Lou mai la na kanaka, he nui loa, no ia mea i ole ai e hiki ia lakou ke ai i ka ai.
Og de kom hjem, og folket kom atter sammen, så de ikke engang kunde få sig mat.
21 A lohe kona poe, hele mai lakou e lalau ia ia, no ka mea, olelo lakou, Ua hehena ia.
Og da hans nærmeste fikk høre om det, gikk de hjemmefra for å få fatt på ham; for de sa: Han er fra sig selv.
22 Olelo iho la ka poe kakauolelo i iho mai, mai Ierusalema mai, Ia ia no o Beelezebuba, a ma ke alii o na daimonio kona mahiki ana i na daimonio.
Og de skriftlærde, som var kommet ned fra Jerusalem, sa: Han er besatt av Be'elsebul, og: Det er ved de onde ånders fyrste han driver de onde ånder ut.
23 Hea aku la Iesu ia lakou, olelo aku la ma na olelonane, Pehea la o hiki ai ia Satana ke mahiki aku ia Satana?
Og han kalte dem til sig og sa til dem i lignelser: Hvorledes kan Satan drive Satan ut?
24 A ina i mokuahana kekahi aupuni ia ia iho, aole e mau ia aupuni.
Om et rike kommer i strid med sig selv, kan dette rike ikke bli stående,
25 A ina i mokuahana ka hale ia ia iho, aole e mau ia hale.
og om et hus kommer i strid med sig selv, kan dette hus ikke bli stående.
26 A ina ku e mai o Satana ia ia iho, a mokuahana, aole ia e mau, aka, e pau no ia.
Og dersom Satan setter sig op mot sig selv og kommer i strid med sig selv, kan han ikke bli stående, men det er ute med ham.
27 Aole no e hiki i kekahi ke komo iloko o ka hale o ke kanaka ikaika a hao i kona waiwai, aia nakinaki mua oia i ke kanaka ikaika; alaila e hao oia i na mea o kona hale.
Men ingen kan gå inn i den sterkes hus og røve hans gods uten at han først har bundet den sterke; da kan han plyndre hans hus.
28 He oiaio ka'u e hai aku nei ia oukou, e kalaia no na hala a pau o na keiki a kanaka, a me na olelo hoino a pau o lakou e hoino ai:
Sannelig sier jeg eder: Alle synder skal bli menneskenes barn forlatt, og alle bespottelser som de taler;
29 Aka, o ka mea e olelo hoino i ka Uhane Hemolele, aole loa e kalaia kana, aka, na kokoke no ia i ka hoopai mau loa ia mai. (aiōn , aiōnios )
men den som taler bespottelig mot den Hellige Ånd, han får i all evighet ikke forlatelse, men er skyldig i en evig synd - (aiōn , aiōnios )
30 No ka mea, ua olelo mai lakou, He uhane ino kona.
det var fordi de sa: Han er besatt av en uren ånd.
31 Alaila, hele aku la kona makuwahine a me kona mau hoahanau, ku iho la iwaho, hoouna aku la io na la e kii ia ia.
Så kom hans mor og hans brødre, og de stod utenfor og sendte bud til ham og bad ham komme ut.
32 Ua puni oia i ka poe nui i noho mai la, a hai ae la lakou ia ia, Aia iwaho kou makuwahine, a me kou mau hoahanau, ke imi mai nei ia oe.
Og folket satt omkring ham, og de sa til ham: Se, din mor og dine brødre er utenfor og spør efter dig.
33 I mai la oia ia lakou, ninau mai la, Owai ko'u makuwahine, a me ko'u mau hoahanau?
Og han svarte dem og sa: Hvem er min mor og mine brødre?
34 Nana ae la ia i ka poe e noho puni ana ia ia, i mai la, Aia ko'u makuwahine a me ko'u mau hoahanau!
Og han så på dem som satt omkring ham, og sa: Se, det er min mor og mine brødre!
35 No ka mea, o ka mea hana i ka makemake o ke Akua, oia ko'u hoahanau, a me ko'u kaikuwahine, a me ko'u makuwahine.
Den som gjør Guds vilje, han er min bror og søster og mor.