Mareko 11
1 A KOKOKE mai la lakou i Ierusalema, ua hiki i Betepage, a me Betania ma ka mauna o Oliveta, hoouna mai la ia i na haumana ana elua,
Då dei kom burtimot Jerusalem, til Betfage og Betania ved Oljeberget, sende Jesus tvo av læresveinarne sine i veg og sagde til deim:
2 I mai la ia laua, E hele olua i kela kulanakauhale mamua o olua; a i ko olua komo ana iloko, e loaa koke no ia olua kekahi hoki keiki, ua nakinakiia, aole i nohoia e ke kanaka; e kala ae olua, a e alakai mai.
«Gakk burt i den grendi som ligg beint framfor dykk! Med det same de kjem der, finn de ein fole som stend bunden, og som det endå aldri hev sete noko menneskje på; den skal de løysa og koma hit med!
3 A i olelo mai kekahi ia olua, No ke aha olua e hana'i i keia mea? E olelo aku olua, No ka Haku keia e pono ai; a e hoouna koke mai kela ia ia maanei.
Og dersom nokon segjer med dykk: «Kvi gjer de det?» so skal de svara: «Herren treng um honom, og sender honom straks attende.»»
4 Hele aku la laua, a loaa iho la ia laua ka hoki keiki, ua nakinakiia ma ka ipuka mawaho, ma na huina alanui. Kala ae la laua ia ia.
So gjekk dei og fann folen; han stod bunden uti gata attmed ei dør, og dei løyste honom.
5 Olelo mai la kekahi o lakou e ku ana malaila ia laua, No ke aha olua i kala'i i ka hoki keiki?
Nokre folk som stod der, sagde til deim: «Kva gjer de? løyser de folen?»
6 I aku la laua ia lakou, e like me ka Iesu kauoha ana mai; a kuu mai la lakou ia laua.
Dei svara so som Jesus hadde sagt; då let folket deim ganga.
7 Alakai mai la laua i ua hoki keiki la io Iesu la, hohola ae la lakou i ko lakou kapa maluna ona, a noho no o Iesu iluna iho ona.
So kom dei til Jesus med folen og lagde kjolarne sine på honom, og Jesus sette seg uppå.
8 Nui na mea i haliilii ae i ko lakou kapa ma ke alanui; a o kekahi poe e hoi, ooki ae la lakou i na lala laau, a haliilii iho la ma ke alanui.
Og mange breidde klædi sine på vegen, andre strådde lauv, som dei hadde henta frå marki.
9 Hookani aku la ka poe i hele mamua, a me lakou e hahai ana mahope, i aku la, Hosana; nani wale ka mea i hele mai ma ka inoa o ka Haku.
Og dei som gjekk fyre, og dei som fylgde etter, ropa: «Hosianna! Velsigna vere han som kjem i Herrens namn!
10 Pomaikai ke aupuni o ko kakou kupunakane, o Davida, e hele mai ana ma ka inoa o ka Haku: Hosana iluna lilo loa.
Velsigna vere vår fader Davids rike som kjem! Hosianna i det høgste!»
11 A komo aku la o Iesu iloko o Ierusalema, a iloko o ka luakini, a nana ao la ia i na mea a pau loa; a ahiahi ao la, hele aku la ia me kana poe haumana i Betania.
So kom han til Jerusalem og gjekk inn i templet. Der såg han seg ikring allstad; men då det tok til å kvelda, gjekk han ut til Betania med dei tolv.
12 A ia la iho, i ko lakou hoi ana ae mai Betania mai, pololi iho la ia.
Dagen etter, då dei gjekk frå Betania, kjende han seg svolten.
13 Ike aku la ia i kekahi laau fiku, ma kahi mamao aku, he lau maluna; hele ae la ia e imi i ko luna o ka laau; a hiki ae la ia ilaila, loaa ia ia he lau wale no; no ka mea, aole ia o ka manawa fiku.
Langt burte såg han eit fiketre med lauv på; han gjekk burtåt, og vilde sjå um han kunde finna noko på det; men då han kom dit, fann han’kje anna enn lauv; for det var ikkje tidi for fikor.
14 Olelo ae la Iesu, i ae la ia ia, Aole loa e ai kekahi kanaka i kau hua, ma neia hope aku; a lohe no kana poe haumana. (aiōn g165)
Då tala han til treet og sagde: «Gjev aldri i verdi nokon må koma til å eta frukt av deg meir!» Og det høyrde læresveinarne på. (aiōn g165)
15 A hiki ae la lakou i Ierusalema; alaila, komo ae la Iesu iloko o ka luakini, hookuke aku la i ka poe kuai lilo aku, a kuai lilo mai iloko o ka luakini, hookahuli ae la i na papa o ka poe kuai kala, a me na noho o ka poe kuai manu nunu.
Då dei kom til Jerusalem, gjekk han inn i templet og tok til å driva ut deim som handla i heilagdomen; han velte bordi åt pengevekslarane og krakkarne åt deim som selde duvor,
16 Aole oia i ae mai, o laweia kekahi mea, mawaena ae o ka luakini.
og let ingen få lov til å bera nokon reidskap gjenom templet.
17 Ao mai la ia, i mai la ia lakou, Aole anei i palapalaia mai, E kapaia ko'u hale e na aina a pau, he hale pule? Ua hoolilo ae nei oukou ia i lua no na powa.
Og han lærde deim og sagde: «Stend det’kje skrive: «Mitt hus skal kallast eit bønehus for alle folk?» Men de hev gjort det til eit røvarbol.»
18 A lohe ae la ka poe kakauolelo, a me ka poe kahuna nui, imi iho la lakou i mea nona e make ai ia lakou; makau no nae lakou ia ia, no ka mea, ua mnhalo loa na kanaka a pau i kana olelo.
Dei øvste prestarne og dei skriftlærde fekk høyra det, og lurde på korleis dei skulde få teke livet av honom; dei var rædde honom; for alle folk var hugtekne av læra hans.
19 A ahiahi ae la, hele aku la ia iwaho o ke kulanakauhale.
Men når det leid til kvelds, gjekk han alltid ut or byen.
20 A kakahiaka ae, i ko lakou hoi ana mai, ike aku la lakou i ka laau fiku, ua pau i ka maloo, mai ke kumu ae.
Då dei tidleg um morgonen gjekk framum fiketreet, såg dei at det hadde turka radt ifrå roti.
21 Hoomanao iho la o Petero, i ae la ia ia, E ka Haku, e nana, aia ka laau fiku au i hoino ai, ua maloo loa.
Peter kom i hug dei ordi Jesus hadde lyst, og sagde: «Meister, sjå fiketreet som du banna, hev turka!»
22 Olelo mai la Iesu ia lakou, i mai la, E manaoio aku oukou i ko Akua.
Då tok Jesus til ords og sagde: «Hav tru til Gud!
23 No ka mea, he oiaio ka'u olelo aku nei ia oukou, O ka mea e olelo mai i keia mauna, E hoonee aku, a e lele i ke kai, aole hoi e kanalua kona naau, aka, ua manaoio no, e hanaia keia mau mea ana e olelo ai; e loaa io no ia ia ka mea ana e olelo ai.
Det segjer eg dykk for sant: Um nokon segjer til dette fjellet: Lyft deg upp og kasta deg ut i havet! og ikkje hev tvil i hjarta, men trur at det vil ganga som han segjer, so skal det ganga som han vil.
24 No ia mea la, ke olelo aku nei au ia oukou, O na mea a pau a oukou e noi aku ai ma ka oukou pule ana, e manaoio oukou i ka loaa ana, alaila e loaa io aku no ia oukou ia.
Difor segjer eg dykk: Kva de bed um og ynskjer etter, so tru visst at de alt hev fenge det - då fær de det!
25 A i ko oukou ku ana e pule, ina e hoomauhala ana oukou i kekahi, e kala aku oukou ia ia, i kala mai ai hoi ko oukou Makua iloko o ka lani i ko oukou hewa.
Og når de stend og bed, og hev noko imot einkvan, so tilgjev honom det! Då skal og far dykkar i himmelen tilgjeva dykk for misgjerningarne dykkar!
26 Ina, aole oukou e kala aku, aole no hoi e kala mai ko oukou Makua iloko o ka lani, i ko oukou hewa.
Men um de ikkje tilgjev, skal ikkje heller far dykkar i himmelen tilgjeva dykkar misgjerningar.»
27 Hele hou mai la lakou i Ierusalema; a i kona hele ana iloko o ka luakini, hele mai la io na la ka poe kahuna nui, a me ka poe kakauolelo, a me ka poe lunakahiko,
So kom dei til Jerusalem att. Og med han gjekk ikring i templet, kom dei øvste prestarne og dei skriftlærde og styresmennerne burt til honom
28 I mai la ia ia, Heaha kou pono e hana'i i keia mau mea? Nawai la hoi oe i haawi mai ia pono e hana i ua mau mea la?
og sagde: «Kva rett hev du til å gjera dette, eller kven gav deg retten til å gjera det?»
29 Olelo aku la Iesu ia lakou, i aku la, E niuau aku no hoi au ia oukou i kekahi mea; e hai mai oukou ia'u, alaila, hai aku au ia oukou i ko'u pono e hana'i i keia mau mea.
«Eg vil spyrja dykk um ein ting, » sagde Jesus. «Svara meg, so skal eg segja dykk kva rett eg hev til å gjera dette:
30 No ka lani anei ka bapetiso ana a Ioane? No kanaka anei? E hai mai hoi ia'u.
Var dåpen åt Johannes frå himmelen eller frå menneskje? Svara meg!»
31 Kukakuka iho la lakou ia lakou iho no, i ae la, A i olelo aku paha kakou, No ka lani mai, alaila, e ninau mai no oia ia kakou, No ke aha la hoi oukou i manaoio ole aku ai ia ia?
Då lagde dei yver med kvarandre og sagde: «Svarar me: «Frå himmelen, » so segjer han: «Kvi trudde de honom då ikkje?»
32 Aka, i olelo paha uanei kakou, No kanaka; makau no hoi lakou i kanaka, no ka mea, ua manao nui na kanaka, he kaula io o Ioane.
Lat oss heller svara: «Frå menneskje!»» men det torde dei ikkje for folket; for alle trudde at Johannes var retteleg ein profet.
33 Olelo mai la lakou ia Iesu, i mai la, Aole makou ike. Alaila, olelo aku la Iesu ia lakou, i aku la, Aole no hoi au e hai aku ia oukou i ka'u pono e hana'i i keia mau mea.
So svara dei honom: «Det veit me ikkje.» «Då segjer ikkje eg dykk heller kva rett eg hev til å gjera dette, » sagde Jesus.
