Luka 10
1 A MAHOPE iho o keia mau mea, hoomaopopo mai la ka Haku i kekahi poe e he kanahiku, a hoouna papalua aku la oia ia lakou mamua ona, i na wahi a pau ana i manao ai e hele aku ana.
Sidan tok Herren ut endå sytti læresveinar og sende deim fyre seg, tvo og tvo til kvar by og bygd som han sjølv skulde til.
2 Alaila olelo mai la oia ia lakou. He nui ka ai i oo, he uuku ka poe nana e ohi; nolaila e pule aku ai oukou i ka Haku o ke kihapai, e hoouna oia i poe hana e ohi i kana ai.
Og han sagde til deim: «Grøda er stor, men onnefolki er få. Bed då honom som eig grøda at han vil senda ut arbeidsfolk til å hausta inn grøda si!
3 E haele oukou; eia hoi ke hoouna aku nei au ia oukou me he mau keikihipa la iwaena o na iliohae.
Far no i veg! Eg sender dykk liksom lamb inn i ulveflokken!
4 Mai hali i aa moni, aole i kieke ai, aole hoi i kamaa; a mai uwe aku i ke kanaka ma ke alanui.
Ber ikkje med dykk pung eller skreppa eller skor, og gjev dykk ikkje i svall med nokon på vegen!
5 A i ka hale a oukou e komo aku ai, e olelo mua aku, Aloha keia hale.
Kvar gong de kjem inn i eit hus, so seg fyrst: «Fred vere med dette huset!»
6 A ina ilaila ke keiki a ke aloha, alaila e waiho no ko oukou aloha maluna ona; aka, i ole, e hoi mai no ia maluna o oukou iho.
Og dersom det er nokon der som er verd fred, so skal freden dykkar bia hjå honom: dersom ikkje, so skal han venda att til dykk sjølve.
7 A ma ia hale e noho ai oukou, e ai ana a e inu ana hoi i na mea a lakou e haawi mai ai; no ka mea, e pono ke ukuia mai ka paahana. Mai hele ia hale aku ia hale aku.
Gjev dykk til der i huset, og et og drikk det dei byd dykk! For ein arbeidsmann er verd løni si. Flytt ikkje frå hus til hus!
8 A o ke kulanakauhale a oukou e komo aku ai, a e hookipa mai lakou ia oukou, e ai oukou i na mea e waihoia ma ko oukou alo;
Kvar gong de kjem til ein by, og dei tek imot dykk, so et det dei set fram!
9 E hoola i ko laila poe mai, a e olelo aku ia lakou, ke kokoke mai nei ke aupuni o ke Akua ia oukou.
Læk dei sjuke der er, og seg til deim: «Guds rike er kome nær dykk!»
10 A o ke kulanakauhale a oukou e komo aku ai, aole hoi lakou e hookipa ia oukou, e hele oukou iwaho ma ko laila mau alanui, a e olelo aku;
Men når de kjem til ein by der dei ikkje vil taka imot dykk, so gakk ut på gatorne og seg:
11 O ka lepo o ko oukou kulanakauhale i pili mai nei ia makou, oia ka makou e holoi aku ai no oukou; aka, e ike oukou i keia, ke kokoke mai nei ke aupuni o ke Akua ia oukou.
«Jamvel dusti som vart hangande ved føterne våre i byen dykkar, stryk me av oss; her hev de henne att! Men det skal de vita, at Guds rike er kome nær!»
12 Ke olelo aku nei au ia oukou, A i kela la, e aho ko Sodoma poino ana, i ko ua kulanakauhale la.
Eg segjer dykk: På den siste dag skal det ganga Sodoma likare enn den byen.
13 Auwe oe, e Korazina! Auwe hoi oe, e Betesaida! no ka mea, ina i hanaia iloko o Turo, a me Sidona na hana mana i hanaia iloko o olua, ina ua mihi laua mamua loa e noho ana me ke kapa ino a me ka lehu.
Ve yver deg, Korasin! Ve yver deg, Betsaida! Hadde dei underi som er gjorde i dykk vore gjorde i Tyrus og Sidon, so hadde dei longe vendt um og sete i sekk og oska.
14 Nolaila, i ka hoopai ana, e aho ko Turo a me ko Sidona i ko olua poino ana.
Men det skal ganga Tyrus og Sidon likare i domen enn dykk.
15 A o oe, e Kaperenauma, ka mea i hookiekieia'e i ka lani, e kiolaia uanei oe ilalo i ka po. (Hadēs g86)
Og du, Kapernaum - skal du kann henda lyftast upp til himmelen? nei, til helheimen skal du støytast ned. (Hadēs g86)
16 O ka mea e hoolohe ia oukou. oia ke hoolohe mai ia'u; a o ka mea e hoowahawaha ia oukou, oia ke hoowahawaha mai ia'u; a o ka mea e hoowahawaha mai ia'u, oia ko hoowahawaha i ka mea nana au i hoouna mai.
Den som høyrer på dykk, høyrer på meg, og den som vandar dykk, vandar meg; men den som vandar meg, vandar den som sende meg.»
17 A hoi mai la ua poe kanahiku la, me ka olioli, i aku la, E ka Haku, ua hoolohe mai na daimonio ia makou ma kou inoa.
Dei sytti kom glade attende og sagde: «Herre, jamvel dei vonde ånderne lyder oss når me nemner ditt namn.»
18 A i mai la oia ia lakou, Ua ike au ia Satana e haule ana e like me ka uila mai ka lani mai.
Då sagde han til deim: «Eg såg Satan falla ned frå himmelen som eit ljon.
19 Eia hoi, ke haawi aku nei au ia oukou i ka mana e hehi maluna iho o na nahesa a me na moohueloawa, a maluna o ka mana a pau o ka euemi; aole loa he mea e eha ai oukou.
Kom i hug: Eg hev gjeve dykk magt til å trøda på ormar og skorpionar og yver alt fiendens velde; og ingen ting skal gjera dykk den minste skade.
20 Mai olioli nae oukou i keia mea, i ka hoolohe ana o na uhane ia oukou; aka, e olioli oukou, no ka kakauia'na ko oukou mau inoa iloko o ka lani.
Men gled dykk ikkje yver det at ånderne lyder dykk, gled dykk heller for di namni dykkar er uppskrivne i himmelen!»
21 Ia manawa, hauoli iho la o Iesu ma ka Uhane, a olelo aku la, Ke hoomaikai nei au ia oe, e ka Makua, ka Haku o ka lani a me ka honua, no ka mea, ua huna oe i keia mau mea i ka poe naauao, a me ka poe akamai, a ua hoike mai nei oe ia i na keiki hou. Oiaio no, e ka Makua, no ka mea, o ka pono no ia ia oe.
I same stundi sagde han, sæl i den Heilage Ande: «Eg lovar deg, Fader, du som råder yver himmel og jord, for di du hev dult dette for dei lærde og kloke, og openberra det åt dei ulærde og barnslege! Ja, Fader; for soleis tykte du det best.
22 Ua haawiia mai nei ia'u na mea a pau e ko'u Makua; aole hoi mea i ike i ke Keiki, o ka Makua wale no; a i ka Makua hoi, o ke Keiki wale no, a me ke kanaka a ke Keiki e makemake e hoike ai.
Alt hev far min gjeve i mine hender; og ingen veit kven Sonen er, utan Faderen, og kven Faderen er, utan Sonen og dei som Sonen vil openberra det åt.»
23 A haliu ae ia i ka poe haumana, olelo malu mai ia, Pomaikai na maka i ike i na mea a oukou e ike nei;
So vende han seg til læresveinarne sine i ser og sagde: «Sæle dei augo som ser det de ser!
24 No ka mea, ke hai aku nei au ia oukou, He nui no ka poe kaula a me na'lii i makemake e ike i na mea a oukou e ike nei, aole hoi lakou i ike; a e lohe i na mea a oukou e lohe nei, aole hoi lakou i lohe.
For eg segjer dykk at mange profetar og kongar var huga til å sjå det de ser, og fekk ikkje sjå det, og høyra det de høyrer, og fekk ikkje høyra det.»
25 Aia hoi, ku ae la iluna kekahi kakaolelo e hoao ana ia ia, ninau aku la, E ke Kumu, heaha ka'u e hana'i i loaa mai ai ia'u ke ola mau loa? (aiōnios g166)
Då gjekk det fram ein som var kunnig i lovi; han vilde freista Jesus og sagde: «Meister, kva skal eg gjera for å vinna eit æveleg liv?» (aiōnios g166)
26 A ninau mai la oia ia ia, Heaha ka mea i kakauia'i iloko o ke kanawai? Pehea kau heluhelu ana?
«Kva stend det i lovi?» sagde Jesus; «korleis les du?»
27 Hai aku la ke kakaolelo, i aku la, E aloha aku oe i ke Haku i kou Akua me kou naau a pau, a me kou uhane a pau, a me kou ikaika a pau, a me kou manao a pau, a i kou hoalauna e like me oe iho.
«Du skal elska Herren, din Gud, av alt ditt hjarta og med all din hug og med all di magt og med alt ditt vit, og elska grannen din som deg sjølv!» svara han.
28 I mai la oia ia ia, Ua hai pololei mai nei oe; o kau ia e hana'i, a e ola no oe.
Då sagde Jesus til honom: «Du svara rett. Gjer det, so skal du liva!»
29 Aka, i kona makemake ana e hoapono ia ia iho, ninau aku la oia ia Iesu, Owai la hoi ko'u hoalauna?
Men han vilde orsaka seg og sagde til Jesus: «Kven er då grannen min?»
30 Olelo hou mai la o Iesu, i mai la, O kekahi kanaka e iho ana mai Ierusalema i Ieriko, a haule iho la iwaena o na powa, kaili ae la lakou i kona kapa, pepehi iho la, a haalele aku la ia ia, e waiho ana me ka aneane make.
Jesus tok upp spursmålet og sagde: «Det var ein mann som for frå Jerusalem ned til Jeriko, og fall i henderne på røvarar. Dei klædde honom naken og skamslo honom; so gjekk dei sin veg og let honom liggja der halvdaud.
31 A iho no kekahi kahuna pule ma ia alanui, a ike aku la ia ia, maalo wale ae la ma kekahi aoao.
Det høvde so til at ein prest for same vegen; han såg mannen, men for radt framum.
32 Pela no hoi kekahi pua na Levi, i kona hiki ana ma ia wahi, hele ia a nana aku la, maalo ae la ia ma kekahi aoao.
Like eins ein levit; han kom til same staden og såg honom, men for radt framum.
33 Aka, o kekahi kanaka no Samaria, i kona hele ana, hiki aku la ia i kahi ona e waiho ana; a ike aku la ia ia, hu ae la koua aloha ia ia.
Ein samaritan som var ute og ferdast, kom og dit han låg, og såg honom og tykte synd um honom.
34 Hele iho la io na la, a wahi iho la i kona mau eha e ninini ana i ka aila a me ka waina iloko, a kau ae la ia ia maluna o kona holoholona iho, a lawe ae la ia ia i ka halehookipa, a malama iho la ia ia.
Han gjekk burt til honom og fetla såri hans, og helte olje og vin på, lyfte honom so upp på sitt eige asen og førde honom til eit herbyrge, og sytte vel for honom.
35 A ia la ae, i kona hele ana'ku, unuhi ae la ia i na denari elua, a haawi aku i ka mea nona ka hale, i aku la ia ia, E malama oe ia ia nei; a oi aku kau mea lilo, a hoi mai au, na'u e uku aku ia oe.
Andre morgonen tok han fram tvo mark og gav til gjestgjevaren og sagde: «Syt vel for honom, og det meir du legg ut, skal du få att av meg når eg kjem attende.»
36 A o keia mau kanaka a ekolu, owai la ka hoalauna, i kou manao, no ke kanaka i haule iwaena o na powa?
Kven av desse tri tykkjer no du for åt som ein granne mot honom som fall i henderne på røvarane!»
37 Hai aku la ia, O ka mea i hana lokomaikai ia ia. I mai la o Iesu, E hele oe a e hoohalike me ia.
«Den som gjorde sælebot på honom, » svara den lovkunnige. Då sagde Jesus til honom: «Gakk du av og gjer like eins!»
38 Eia kekahi, i ko lakou hele ana, komo aku la ia iloko o kekahi kauhale; a o kekahi wahine, o Mareta kona inoa, i hookipa ia ia i kona hale.
Med dei var på ferdavegen, kom han til ein liten by; der var det ei kvinna som tok imot honom i huset sitt; namnet hennar var Marta.
39 A he kaikaina kona i kapaia o Maria, ua noho ia ma na wawae o Iesu, e hoolohe ana i kana olelo.
Ho hadde ei syster som heitte Maria, og ho sette seg nedmed Herrens føter og lydde på ordi hans.
40 Aka o Mareta, ua paapu ia i ka lawelawe nui ana, a hele ia, a olelo aku, E ka Haku, he mea ole anei ia oe ka haalele ana mai o ko'u kaikaina ia'u e lawelawe hookahi au? Nolaila, e olelo oe ia ia e kokua mai ia ia'u.
Marta hadde det so annsamt med å stella til mykje for honom, at ho ikkje hadde tankar for anna. Ho gjekk fram og sagde: «Herre, bryr du deg ikkje um at syster mi let meg vera åleine um å stella for deg? Seg då med henne at ho skal hjelpa meg!»
41 Olelo mai la o Iesu, i mai la ia ia, E Mareta, e Mareta, ua nui kou manao a me kou pihoihoi, i na mea he nui;
Då svara Herren: «Marta, Marta, du gjer deg hugsott og uro med mange ting;
42 Aka, hookahi no mea e pono ai. A ua koho mai nei o Maria ia mea maikai, aole loa ia o laweia'ku mai ona aku.
men det er eitt som trengst! Maria hev valt seg den gode luten, og den skal ikkje takast ifrå henne.»
