Oihanakahuna 5
1 A INA e lawehala kekahi uhane, a lohe oia i leo o ka hoohiki ana, a he mea hoike ia, a ua ike paha, ua lohe paha, aole ia e hai, alaila, maluna ona kona hewa.
Når nokon høyrer ei våbøn som vert lyst yver ein brotsmann, og han hev set eller veit noko so han kunde vitna mot honom, men like vel ikkje segjer ifrå, og soleis syndar og fører skuld yver seg,
2 A ina e hoopa aku kekahi i ka mea haumia, ina he kupapau o ka holoholona hihiu haumia, a ina he kupapau o na holoholona laka haumia, a ina he kinomake o na mea kolo, a i nalo ia ia; e haumia no hoi ia, a hewa.
eller nokon, seg uvitande, kjem innåt noko ureint, anten det er etslet av eit ureint villdyr eller av eit ureint krøter eller av eit ureint krek, og soleis sjølv vert urein og fører skuld yver seg,
3 A ina e hoopa aku oia i ka haumia o ke kanaka, i kela haumia a i keia i haumia ai ia, a i nalo ia ia; aia ike oia, alaila hewa ia.
eller når han kjem nær noko ureint av folk, kva det so er for ureinska som er på deim, og han ikkje veit av det, men sidan fær vita det og ser at han hev ført skuld yver seg,
4 A ina e hoohiki kekahi e olelo walewale ana me kona lehelehe e hana hewa paha, a e hana pono paha, o ka mea a ke kanaka i olelo ai me ka hoohiki i ke Akua, a nalo ia ia ia; a loaa ia ia, a ua hewa ia i kekahi o ia mau mea.
eller når nokon sver tankelaust burt i veret at han vil gjera eitt eller anna, slikt som folk kann koma til å sverja på i tankeløysa, og han ikkje håttar det, men sidan vert vis med at han hev ført skuld yver seg med eitkvart sovore,
5 A penei keia, i ka wa e hewa ai ia i kekahi o ia mau mea, alaila e hai mai ia, ua hana hewa oia ia mea.
so skal den som soleis hev ført skuld yver seg standa til kva han hev synda i,
6 A e lawe mai oia i kana mohaihala ia Iehova no kona hewa ana i hana'i, he wahine no ka ohana, he keikihipa, a i ole ia, he keikikao, i mohaihala; a e hana ke kahuna i ke kalahala nona no kona hewa.
og til bot for den syndi han hev gjort, skal han koma til Herren med eit syndoffer - det skal vera eit småkrøter av hoslaget, søya eller geit - og presten skal bera fram soningsoffer for honom og gjer honom rein for syndi.
7 A ina aole e hiki i kona lima ke lawe mai i ke keiki holoholona, alaila e lawe mai oia no kona hewa ana i hana'i, i elua mau kuhukuku, a i ole ia, elua manu nunu opiopio ia Iehova, i kekahi i mohailawehala, a i kekahi hoi i mohaikuni.
Hev han ikkje råd til eit småkrøter, so skal han til bot for den syndi han hev gjort bera fram for Herren tvo turtelduvor eller tvo duveungar, den eine til syndoffer og den andre til brennoffer.
8 A e lawe mai oia ia mau mea i ke kahuna, a e alana mua oia i ka mea mohailawehala, a e niki oia i kona poo mai kona a-i, aole hoi e mahele a kaawale.
Han skal koma til presten med deim, og presten skal fyrst bera fram den duva som skal vera til syndoffer. Han skal vrida um hovudet på henne tett uppmed nakken, men ikkje skilja det frå bulen.
9 A e pipi ae oia i kauwahi o ke koko o ka mohailawehala ma ka aoao o ke kuahu; a e uwiia'e ke koena o ke koko malalo o ke kuahu: he mohailawehala ia.
So skal han skvetta noko av syndofferblodet på altarveggen, og det som er att av blodet, skal kreistast ut so det renn ned innmed altarfoten. Då er det eit rett syndoffer.
10 A e alana sku oia i ka Iua i mohaikuni mamuli o ke kanawai; ae hana ke kahuna i kalahala nona, no ka hewa ana i hana'i, a e kalaia uanei oia.
Av den andre duva skal han laga til eit brennoffer, på rette gjerdi. Når presten soleis hev bore fram soningsoffer for den syndi han hev gjort, so skal han få tilgjeving.
11 A i ole e hiki i kona lima ke lawe mai i eloa manu kuhukuku, a i elua manu nunu opiopio paha, alaila, e lawe mai ka mea i hana hewa i mohai nons i ka hapaumi o ka epa palaoa wali i mohailawehala; aole e kau oia i ka aila maluna iho o ia mea, aole hoi ia e kau i ka libano ma ia mea, no ka mea, he mohailawehala ia.
Hev han ikkje råd til tvo turtelduvor eller tvo duveungar, so skal han til bot for di han hev synda koma med ei kanna fint mjøl; det skal vera syndofferet hans. Han skal ikkje hava olje på det, og ikkje leggja røykjelse attmed; for det er eit syndoffer.
12 A e lawe mai oia ia mea i ke kahuna, a e lalau iho ke kahuna a piha kona lima ia mea i mea hoomanao nona, a e kuni iho ma ke kuahu, e like me na mohaipuhi ia Iehova; he mohailawehala ia.
Til presten skal han koma med det, og presten skal taka ein neve av mjølet og brenna på altaret, saman med offerretterne åt Herren, då er det eit rett syndoffer.
13 A e hana ke kahuna nona i kalahala no kona hewa ana i hana'i, ma kekahi o na mau mea la, a e kalaia nona; a e lilo ia na ke kahuna he mohaiai.
Når presten soleis hev bore fram soningsoffer for den syndi han på den eine eller den andre måten hev gjort, so skal han få tilgjeving. Dette offeret skal høyra presten til på same vis som grjonofferet.»»
14 Olelo mai la hoi o Iehova ia Mose, i mai la,
Og Herren tala atter til Moses, og sagde:
15 Ina e hana kekahi i ka hewa, a lawehala no ka ike ole, ma na mea hoano o Iehova, alaila e lawe mai oia ia Iehova no kona hewa, i ka hipakane kina ole noloko mai o na ohana, me ka mea au i manao ai ma na sekela kala, mamuli o ke sekela o ke keenakapu, i mohaihala.
«Er det nokon som uviljande eignar til seg noko av det som er vigt åt Herren, og soleis vert saka i svik, so skal han til bot for si skuld koma til Herren med ein lytelaus ver av fenaden sin, ein som etter ditt skyn er verd minst tvo sylvdalar i heilag mynt; det skal vera skuldofferet hans.
16 A e hooponopono oia no ka hewa ana i hana'i ma ka mea hoano, a e hui hou i ka hapa lima ona ilaila, a e haawi aku oia ia mea i ke kahuna; a e hoolilo ke kahuna i ka hipakane mohaihala i kalahala nona, a e kalaia no ia.
Det han med urett hev eigna til seg av dei vigde gåvorne, skal han gjeva att, og attåt leggja femteparten av verdet. Han skal gjeva det til presten, og når presten hev ofra skuldofferveren til soning for honom, skal han få tilgjeving.
17 A ina e lawehala kekahi, a e hana i kekahi o ia mau mea i papaia ma na kauoha a Iehova, aole hoi i ike, e hihia no ia, a e kau no ia ia kona hewa.
Når nokon syndar og gjer noko av det som Herren hev forbode å gjera, og han ikkje veit av det, men skynar at han hev fare i mist og ført skuld yver seg,
18 A e lawe mai oia i ka hipakane kina ole noloko mai o ka ohana, me ka mea au i manao ai, i ke kahuna i mohaihala; a e hana ke kahuna i kalahala nona, no kona ike ole i hewa ai a ike ole hoi, a e kalaia no ia.
so skal han til bot for si skuld koma til presten med ein lytelaus ver av fenaden sin, ein som etter ditt skyn er eit fullgodt offer; og presten skal bera fram soningsoffer for den misgjerdi han hev gjort og ikkje visste av, og då skal han få tilgjeving.
19 He mohaihala no ia: ua lawehala io no ia i ka Iehova.
Dette er eit skuldoffer; for det var visst at han bar på ei skuld imot Herren.»
