< Kanikau 5 >

1 E HOOMANAO, e Iehova, i ka mea i hiki mai ai maluna o makou; E noonoo, a e nana mai i ko makou hoowahawahaia.
Gedenke, Herr, was uns geschehen! Blick her! Sieh unsere Schmach!
2 Ua huli ko makou aina hooili i na malihini, O ko makou mau hale hoi i na kanaka e.
Fremden ist unser Erbteil zugefallen und unsere Häuser Ausländern.
3 He poe keiki makua ole makou, aohe makuakane, Ua-like ko makou poe makuwahine me na wahine kanemake.
Wir wurden wie die Waisen vaterlos und unsere Mütter wie die Witwen.
4 Ua inu makou i ko makou wai no ke kala. Me ke kumukuai i hiki mai ai ko makou wahie.
Wir trinken unser eigen Wasser nur um Geld, bekommen unser eigen Holz nur um Bezahlung.
5 Ua hoomaauia mai makou ma ko makou mau a-i, Ua hooluhiia makou, aole hoomaha.
Auf unsern Nacken lastet ein gewaltig Joch, und sind wir matt, gönnt man uns keine Ruhe.
6 Ua haawi makou i ka lima i ko Aigupita, a me ko Asuria, I mea e hoomaonaia mai ai i ka berena.
Ägypten reichten wir die Hand, um satt zu werden, Assur.
7 Ua haua hewa ko makou poe makuakane, a ua ole lakou; Ua kaikai makou i ko lakou hewa.
Gesündigt haben unsere Väter; doch sie sind nicht mehr. Wir tragen ihr Verschulden.
8 Ua noho alii mai na kauwa maluna o makou; Aohe mea hoopakele, mailoko aku o ko lakou lima.
Jetzt herrschen Sklaven über uns, und ihrer Hand entreißt uns keiner.
9 O ko makou ola ke kumukuai, i loaa mai ai ko makou berena, No ka maka o ka pahikaua o ka waonahele.
Wir holen in der Wüste unser Brot mit Einsatz unsres Lebens vor dem Schwerte.
10 Ua wela ko makou ili me he umu la, Ma ke alo o ka wela o ka wi.
Uns sind gedünstet wie im Ofen die Glieder von den Hungersgluten.
11 Moe wale lakou i na wahine ma Ziona, I na kaikamahine hoi o na kulanakauhale o ka Iuda.
In Sion haben sie die Ehefraun geschändet und Jungfrauen in Judas Städten.
12 Ua kaulia na'lii iluna ma na lima; Aole i manaoia na maka o na lunakahiko.
Gehenkt durch ihre Hand die Fürsten, der Greise Ansehen für nichts geachtet.
13 Lawe lakou i na kanaka ui, i poe wili palaoa, Hikaka ae la na kanaka opiopio, malalo iho o ka laau.
Die jungen Männer schleppten Lasten, und Knaben wankten unter Holzbündeln.
14 Ua pau ka noho aua o na lunakahiko mai ka pukapa, A ua oki no hoi ke mele ana o na kanaka ui.
Verschwunden sind die Greise aus dem Tore und Jünglinge aus ihrer Schule.
15 Ua pau ka olioli ana o ko makou naau, Ua hooliloia ko makou hula i kumakena.
Geschwunden ist die Freude unsres Herzens, in Klage unser Reigen umgewandelt.
16 Ua haule ka papale alii o ko makou mau poo; Auwe hoi makou i ka makou hana hewa ana.
Die Krone ist vom Haupte uns gefallen. Weh uns, daß wir gesündigt haben!
17 No keia mea, ua maule ko makou naau; No keia mau mea hoi, ua pouli ko makou mau maka.
Deshalb ward unser Herz so krank, deshalb so trübe unser Auge
18 He mehameha maluna o ka mauna o Ziona, Hele no na alopeke maluna olaila.
des wüsten Sionsberges wegen, auf dem sich Füchse tummeln.
19 Ke noho mau loa nei oe, e Iehova, A o kou nohoalii hoi, mai kela hanauna, a keia hanauna.
Du bist, o Herr, in Ewigkeit; Dein Thron steht von Geschlechte zu Geschlecht.
20 No ke aha la oe e hoopoina mau loa ai ia makou, A haalele ia makou no na la ho nui?
Warum willst Du uns immerdar vergessen, uns lebenslang verlassen?
21 E hoohuli mai oe ia makou iou la, e Iehova, a e hoohuliia makou, E hana hou i ko makou mau la, e like me ka wa kahiko.
Bekehr uns, Herr, zu Dir! Wir kehren um. Erneure unsere Tage wie vor alters!
22 No ka mea, e kipaku loa anei oe ia makou! E huhu nui loa mai anei oe ia makou!
Denn wolltest Du uns ganz verwerfen, dann gingest Du in Deinem Zorne gegen uns zu weit.

< Kanikau 5 >