< Kanikau 3 >

1 O WAU no ke kanaka i ike i ka popilikia, Malalo o ka laau o kona ukinki.
Eg er mannen som naudi såg under hans vreide-ris.
2 Ua alakai oia ia'u, a ua lawe mai ia'u iloko o ka pouli, Aole iloko o ka malamalama.
Meg hev han ført og late ferdast i myrker og ikkje i ljos.
3 He oiaio, ua huli ku e mai oia ia'u, Ua huli oia i kona lima e ku e ia'u a pau ka la.
Berre mot meg vender han si hand upp att og upp att heile dagen.
4 Ua hoopau oia i ko'u io, a me ko'u ili; Ua uhai oia i ko'u mau iwi.
Han hev late meg eldast i hold og hud, han hev krasa mine bein.
5 Ua kukulu ku e mai oia ia'u, Ua hoopuni mai ia'u i ka awaawa, a me ke kaumaha.
Han bygde att for meg og ringa meg inn med beiska og møda.
6 Ua hoonoho mai oia ia'u ma na wahi pouli, E like me ka poe i make i ka, wa kahiko.
I myrkret hev han set meg, lik deim som longe er daude.
7 Ua hoopuni mai oia ia'u i ka pa, i ole au e puka iwaho; Ua hana oia i ko'u kaula keleawe a kaumaha.
Han mura att for meg, so eg kjem meg ikkje ut; tunge gjorde han mine lekkjor.
8 I ka wa a'u e kahea aku ai, a nonoi aku, Pani mai la oia i ka'u pule ana.
Endå eg kallar og ropar, let han att for mi bøn.
9 Ua hoopuni mai oia ia'u me na pohaku i kalaiia; Ua hookeekee oia i ko'u mau alanui.
Han mura fyre mine vegar med tilhoggen stein, gjorde det uført på min stig.
10 Ua like oia ia'u me ka bea e hoohalua ana, Me he liona la hoi ma na wahi malu.
Ein lurande bjørn var han mot meg, ei løva i løyne.
11 Ua kapae oia i ko'u mau aoao, ua haehae mai ia'u; Ua hoolilo mai oia ia'u i mehameha.
Til villstig gjorde han min veg; han reiv meg sund og lagde meg i øyde.
12 Ua hoolena oia i kona kakaka, Ua kau oia ia'u me he hoailona la no ka pua.
Han spente sin boge og sette meg til skotmål for si pil.
13 Ua hookomo mai oia i kona mau pua iloko o ko'u opu.
Han let renna inni mine nyro pilehus-sønerne sine.
14 He mea akaaka no wau i ko'u poe kanaka a pau; O ko lakou mele akaaka, a pau ka la.
Eg vart til lått for alt mitt folk, deira nidvisa heile dagen.
15 Ua hoomaona mai oia ia'u i na mea awaawa, Ua hooona mai oia ia'u i ka laau awahia.
Han metta meg med beiske urter, han gav meg malurt å drikka.
16 Ua uhai oia i ko'u mau niho i na iliili, Ua uhi mai oia ia'u i ka lehu.
Han let meg knasa mine tenner på småstein, han grov meg ned i oska.
17 Ua kipaku mai oe i ko'u uhane mai ka maiu aku; Poina hoi ia'u ka pomaikai.
Og du støytte burt frå fred mi sjæl; eg gløymde kor det var å hava det godt.
18 I iho la au, Ua hookiia kuu ikaika, A me ka laua ana o kuu manao, mai Iehova mai;
Og eg sagde: «Det er ute med mi kraft og med mi von til Herren.»
19 E manao ana hoi au i ko'u popilikia a me ko'u eha, I ka laau awaawa, a me ka laau make.
Kom i hug mi naud og mi utlægd - malurt og beiska.
20 Ke manao nui nei ko'u uhane ia mea, Me ke kulou iho iloko o'u.
Ho minnest det, sjæli mi, og er nedbøygd i meg.
21 Ke hoihoi mai nei au i keia iloko o ko'u naau, A nolaila, ua laua kuu manao.
Dette vil eg leggja meg på hjarta, og difor vil eg vona:
22 No ka lokomaikai o Iehova, aole kakou i anaiia; No ka pau ole hoi o kona aloha.
Herrens nåde det er, at det ikkje er ute med oss, for hans miskunn er enn ikkje all.
23 He hou mai no i na kakahiaka a pau; Ua nui loa no kou oiaio.
Kvar morgon er ho ny, å, stor er din truskap.
24 O Iehova no ko'u kuleana, wahi a kuu uhane, Nolaila e lana'i kuu manao ia ia.
Min lut er Herren, segjer mi sjæl; difor vonar vil eg vona på honom.
25 Ua maikai o Iehova i ka poe kakali ia ia, I ka uhane hoi i imi aku ia ia.
Herren er god med deim som ventar på honom, med den sjæl som søkjer honom.
26 He mea maikai ke lana ka manao, no ka hoolaia mai e Iehova, me ka ekemu ole hoi.
Det er godt å vera still for Herren og venta på hans frelsa.
27 He mea maikai i ke kanaka ke lawe i ka auamo i kona wa opiopio.
Det er godt for mannen at han ber ok i sin ungdom,
28 Ke noho mehameha ia me ka ekemu ole, No ka mea, [na ke Akua no] i kau ia mea maluna ona.
at han sit einsleg og tegjande, når han legg det på,
29 Ke waiho hoi ia i kona waha ma ka lepo, Ina paha e loaa ia ia ka laua o ka manao.
at han luter seg med munnen mot moldi - kann henda det enn er von -
30 Ke haawi no hoi oia i kona papalina i ka mea nana ia e hahau; Ke hoopihaia oia i ka hoowahawahaia.
at han held fram si kinn til slag, let seg metta med svivyrda.
31 Aole nae e kipaku mau loa aku o ka Haku;
For Herren støyter ikkje æveleg burt.
32 Ina e hookaumaha mai oia, e aloha mai no ia, E like me ka nui o kona lokomaikai.
For um han legg på sorg, so miskunnar han endå etter sin store nåde.
33 Aole no kona makemake ia e hookaumaha mai ai, A hoeha i na keiki a kanaka.
For det er ikkje av hjarta han legg møda og sorg på mannsborni.
34 E hahi malalo iho o kona mau wawae, I na mea pio a pau o ka honua,
At dei krasar under fot alle fangar i landet,
35 E hoohuli ae i ka pono o ke kanaka, Mai ka maka ae o ka Mea kiekie,
at dei rengjer retten for mannen framfor åsyni til den Høgste,
36 E hana kekee i ke kanaka i kona hookolokoloia, Aole i apono mai ka Haku ia mau mea.
at ein gjer urett mot ein mann i hans sak - ser ikkje Herren slikt?
37 Owai ka mea nana e olelo, a ko no, Ke kauoha ole mai ka Haku?
Kven tala, og det vart, um Herren ikkje baud?
38 Mai ka waha mai o ka Mea kiekie, Aole i puka mai ka hewa, a me ka maikai,
Kjem ikkje frå munnen til den Høgste både vondt og godt?
39 No ke aha la e ohumu ai ke kanaka e ola ana, O ke kanaka hoi no kona hoopaiia?
Kvi skal eit livande menneskje klaga? Kvar syrgje yver si synd!
40 E huli kakou i ke ano o ko kakou mau aoao, E hoao hoi, a e hoi hou aku ia Iehova.
Lat oss ransaka våre vegar og røyna deim og venda oss til Herren!
41 E hapai kakou i ko kakou mau naau a me na lima, I ke Akua iloko o ka lani.
Lat oss lyfta våre hjarto likeins som våre hender til Gud i himmelen!
42 Ua hana hewa aku makou, a na kipi, Aole no hoi oe i kala mai.
Me hev synda og vore ulyduge, du hev ikkje tilgjeve.
43 Ua uhi mai oia ia makou i ka huhu, a ua hoomaau mai; Ua pepehi mai oe, aole i aloha mai.
Du sveipte deg i vreide og elte oss, du slo i hel utan nåde.
44 Ua uhi no oe ia oe iho i ke ao, I komo ole aku ai ka pule.
I skyer sveipte du deg, so ingi bøn rakk fram.
45 Ua hoonoho oe ia makou i lepo i kahiliia. A i mea i hoowahawahaia iwaena o na kanaka.
Til skarn og styggje hev du gjort oss midt imillom folki.
46 Ua hamama ku e mai ia makou na waha a pau o ko makou poe enemi.
Dei spila upp sitt gap imot oss, alle våre fiendar.
47 Eia no imua o makou, ka makau a me ka lua, O ka lukuia, a me ke anaiia.
Gruv og grav det vart vår lut, øyding og tjon.
48 Ke kahe nei na muliwai ma ko'u mau maka, No ke anaiia o ke kaikamahine o ko'u poe kanaka.
Tårebekkjer strøymer or mitt auga for tjonet på mitt folks dotter.
49 Ko kulu nei no ko'u maka, aole hooki, Aole hoi i hoomaha,
Mitt auga sirenn, roar seg ikkje,
50 A nana mai o Iehova, a ike, mai ka lani mai.
fyrr Herrens skodar etter og ser frå himmelen.
51 Ke hoeha ko'u maka i ko'u naau, no na kaikamahine a pau o ko'u kulanakauhale.
Mitt auga gjer meg hjarte-ilt for kvar ei av døtterne i min by.
52 Me he manu la i hahai hala ole mai ai ko'u poe enemi ia'u me ka ikaika.
Dei jaga og elte meg som ein fugl, dei som var mine fiendar utan orsak.
53 Ua hooki lakou i ko'u ola ma ka lua, Ua hoolei mai i ka pohaku maluna o'u.
Dei vilde taka livet av meg nede i brunnen, dei kasta stein på meg.
54 Kahe ae la na wai maluna o kuu poo, Alaila, olelo iho la au, Ua hookiia mai au.
Vatnet flødde yver mitt hovud, eg sagde: «Det er ute med meg.»
55 Kahea aku la au i kou inoa, o Iehova, Mailoko ae o ka lua hohonu.
Eg påkalla ditt namn, Herre, utor den djupe hola.
56 Ua lohe no oe i ko'u leo; Mai huna oe i kou pepeiao, i ko'u hanu ana, a me ko'u kahea ana.
Mi røyst høyrde du; haldt deg ikkje for øyro når eg ropar um lindring.
57 Hookokoke mai no oe i ka la a'u i kahea aku ai la oe; I mai la hoi oe, Mai makau.
Du var nær den dagen eg kalla på deg; du sagde: «Ikkje ottast!»
58 E ka Haku, ua kokua mai oe ia'u i ka hoopiiia o kuu uhane; Nau no i hoolapanai i ko'u ola.
Du, Herre, hev ført saki for mi sjæl, du hev løyst ut mitt liv.
59 E Iehova, ua ike no oe i ko'u hookaumahaia, Nau no e hooponopono i ko'u hihia.
Du, Herre, hev set kva urett eg leid; å, døm i mi sak!
60 Ua ike no oe i ko lakou hoomaau ana a pau, A me ko lakou mau manao ku e ia'u a pau.
Du hev set all deira hemnhug, alle deira løynderåder mot meg.
61 E Iehova, ua lohe no oe i ko lakou hoowahawaha ana, A me ko lakou mau manao ku e ia'u a pau:
Du hev høyrt deira svivyrdingar, alle deira løynderåder mot meg,
62 I na olelo a ka poe i ala ku e mai ia'u, A me ko lakou imi ku e ia'u a pau ka la.
det mine motstandarar sagde og tenkte imot meg dagen lang.
63 E nana i ko lakou noho ana ilalo, a me ko lakou ku ana iluna, owau no ko lakou mele akaaka.
Ansa på deim, når dei sit og når dei stend! um meg gjer dei nidvisor.
64 E hoihoi oe i ka hoopai ana maluna o lakou, e Iehova, E like hoi me ka hana ana a ko lakou mau lima.
Du, Herre, vil gjeva deim av same slag som deira hender hev gjort.
65 E haawi oe ia lakou i ke kaumaha o ka naau, I kou hoino hoi, ia lakou.
Du vil leggja eit sveip yver deira hjarta, du vil bannstøyta deim.
66 Me ka huhu oe e hahai aku ai, A e luku aku ia lakou, mailalo aku o na lani o Iehova.
Du vil elta deim i vreide, og tyna deim so dei ikkje bid meir under Herrens himmel.

< Kanikau 3 >