< Kanikau 2 >

1 NANI ka uhi pouli ana o ka Haku i ke kaikamahine o Ziona i kona huhu! Ua kiola mai oia i ka nani o ka Iseraela, mai ka lani a i ka honua, Aole manao i kona keehana wawae i ka la o kona inaina!
¡Cómo ha extendido el Señor la nube de su ira sobre la Hija de Sión! Ha derribado la gloria de Israel del cielo a la tierra. Ha abandonado su Templo desde el momento en que se enojó.
2 Ua moni aloha ole ka Haku i na wahi noho a pau o ka Iakoba, I ka hanini ana o kona huhu: Ua hoohiolo oia i na pakaua o ke kaikamahine o Iuda, Ua hoohaahaa oia ia ia ilalo i ka lepo; Ua hoohaumia oia i ke aupuni, a me kona mau alii.
El Señor ha destruido sin piedad todos los lugares donde vivían los descendientes de Jacob. En su ira ha derribado las fortalezas de la hija de Judá. Ha demolido y degradado el reino y a sus dirigentes.
3 I ka wela ana o kona ukiuki, Ua okioki ae oia i na pepeiaohao a pau o ka Iseraela. Ua hoihoi hope oia i kona lima akau mai ke alo aku o ka enemi; Ua hoopau oia ia Iakoba, e like me ke ahi lapalapa i ai i na wahi a puni.
En su furia ha destruido todo el poder de Israel, negándose a ayudar cuando el enemigo atacaba. Ha sido como un fuego que arde en la tierra de Jacob, quemándolo todo.
4 Ua hoolena oia i kona kakaka e like me ka enemi; Ua kupaa oia me kona lima akau e like me ka mea ku e, A ua luku mai oia i na mea a pau i makemakeia e ka maka; Maluna o ka halelewa o ke kaikamahine o Ziona, Ua ninini aku la oia i kona inaina e like me ke ahi.
Ha disparado flechas de su arco como si fuera su enemigo; ha usado su poder contra ellos como un atacante. Ha matado a todos los hijos amados; ha derramado su cólera como fuego sobre la tienda de la Hija de Sión.
5 Ua like ka Haku me ka enemi; Ua moni oia i ka Iseraela, Ua moni oia i kona mau halealii a pau, Ua hoopau hoi i kona mau pakaua, Ua hoonui oia i ke kumakena, a me ke kaniuhu ana maloko o ke kaikamahine o Iuda,
El Señor se ha vuelto como un enemigo, destruyendo por completo a Israel y sus palacios, demoliendo sus fortalezas, haciendo que la Hija de Judá llore y se lamente cada vez más.
6 Ua wawahi ino oia i kona pa, e like me ko ke kihapai; Ua hoopau oia i kona mau la ahaaina. Ua hoolilo o Iehova i na ahabalawai, a me na Sabati, i mea hoopoina wale ia ma Ziona; I ka wewela ana o kona huhu, ua hoowahawaha oia i ke alii, a me ke kahuna.
Ha derribado su Templo como si fuera un cobertizo de jardín; ha destruido su lugar de reunión. El Señor ha hecho que Sión se olvide de sus fiestas religiosas y de los sábados. En su furia ha repudiado al rey y al sacerdote.
7 Ua hoopailua ka Haku i kona kuahu, Ua hoowahawaha oia i kona wahi laa, Ua haawi oia iloko o ka lima o ka enemi i na pa o kona mau halealii, Ua walaau lakou iloko o ka hale o Iehova, e like me ka la ahaaina.
El Señor ha desechado su altar; ha abandonado su Templo. Lo ha entregado al enemigo. Gritaban triunfalmente en el Templo del Señor como lo hacían los adoradores en los días de fiesta.
8 Ua manao o Iehova e wawahi i ka pa o ke kaikamahine o Ziona; Ua hoomoe oia i ke kaula-aua, Aole ia i hoihoi mai i kona lima, mai ka luku ana; Hookanikau oia i ka pakaua, a me ka pahale, Kanikau pu no lakou.
El Señor estaba decidido a destruir las murallas de la Hija de Sión. Él midió lo que iba a destruir, y no dudó en hacerlo. Hizo llorar las almenas y los muros; ambos se desintegraron.
9 Ua poho kona mau pukapa iloko o ka lepo, Ua wawahi oia, a ua uhai i kona mau kaola; Aia no kona mau alii, a me kona mau haku iwaena o ko na aina e; Aohe kanawai; Aole i loaa i kona mau kaula ka hoike ana mai o Iehova mai.
Sus puertas se han derrumbado y yacen en el suelo; él ha destruido sus barrotes, haciéndolos pedazos. Su rey y sus príncipes han sido desterrados a otros países. Ya nadie sigue la Ley, y ni siquiera sus profetas reciben ya visiones del Señor.
10 Ke noho nei no na lunakahiko o ke kaikamahine o Ziona ma ka honua, me ka ekemu ole; Ua hoolei i ka lepo maluna o ko lakou mau poo, Ua kaei lakou ia lakou iho me ke kapa ino; Kulou no na poo o na wahine puupaa o Ierusalema ilalo i ka honua.
Los ancianos de la Hija de Sión están sentados en el suelo en silencio. Han echado polvo sobre sus cabezas y se han puesto ropas de cilicio. Las jóvenes de Jerusalén se han inclinado con la cabeza hacia el suelo.
11 No ko'u uwe ana, ua pau ko'u mau maka, Ua hu ko'u naau iwaho, Ua hanini ko'u ake iwaho ma ka lepo, No ka make ana o ke kaikamahine o ko'u poe kanaka; No ka mea, ua maule na keiki a me na mea ai waiu ma na alanui o ke kulanakauhale.
Mis ojos están agotados de tanto llorar; por dentro estoy revuelto. Estoy enfermo y agotado por la destrucción de Jerusalén, la hija de mi pueblo, porque los niños y los bebés se desmayan en las calles de la ciudad.
12 Ke olelo nei lakou i ko lakou poe makuwahine, Auhea ka berena, a me ka waina? No ka mea, ua maule lakou e like me ka poe i houia ma na alanui o ke kulanakauhale, Ua kaili aku hoi ko lakou ea ma ka poli o ko lakou poe makuwahine.
Gritan a sus madres: “Necesitamos comida y bebida!” desmayados en las calles de la ciudad como si estuvieran heridos, sus vidas se desvanecen en los brazos de sus madres.
13 Heaha ka mea a'u e lawe ai i mea hoike na'u? Heaha ka mea a'u e hoohalike ai ia oe, e ke kaikamahine o Ierusalema? Heaha ka mea a'u e kau like ai me oe, I hoomaha aku ai au ia oe, e ke kaikamahine puupaa o Ziona? No ka mea, ua laula kou wawahiia, e like me ke kai; Owai ka mea hoola aku ia oe?
¿Qué puedo decirte? ¿Con qué te compararé, hija de Jerusalén? ¿A qué puedo decir que te pareces para consolarte, virgen hija de Sión? Porque tu herida es tan grande como el mar; ¿quién podrá curarte?
14 Ua ike kou mau kaula i na mea hewa, a me na mea lapuwale nou; Aole nae lakou i wehe i ka pale o kou hewa, I mea e hoihoi ai i kou pio ana; Aka, ua ike lakou i na wanana wahahee nou, a me na hoowalewale.
Las visiones de tus profetas fueron falsas y sin valor; no señalaron tu culpa para evitar que fueras llevada al cautiverio. En cambio, te presentaron visiones falsas y engañosas.
15 O ka poe a pau e hele ae nei ma ke alo, paipai no lakou i ko lakou lima ia oe; E hoowahawaha no lakou, A e hookunokunou i ko lakou mau poo, i ke kaikamahine o Ierusalema, O keia anei ke kulanakauhale a lakou i kapa'i Ka mea nani loa, Ka mea e hauoli ai ko ka honua a pau?
Todos los que pasan se burlan de ti, aplauden, silban y sacuden la cabeza con desprecio a la Hija de Jerusalén. “¿Es ésta realmente la ciudad que la gente llamaba la perfección de la belleza, la alegría de toda la tierra?”, preguntan.
16 Ua oaka ae Ia kou poe enemi a pau i ko lakou waha ia oe, Hoowahawaha lakou, a kui na niho; I mai la lakou, Ua moni kakou ia ia; Oiaio, eia ka la a kakou i makemake ai, Ua loaa ia kakou, ua ike kakou.
Todos tus enemigos abren la boca contra ti, siseando y rechinando los dientes: “¡Nos la hemos tragado! Este es el día que hemos estado esperando. Ya está aquí y lo hemos visto pasar”.
17 Ua hana o Iehova i ka mea ana i manao ai, Ua hooko oia i kana olelo ana i kauoha mai ai i na la mamua; Ua hoohiolo oia, aole i aloha mai; Ua hoohauoli oia i ka enemi maluna ou, Ua hookiekie oia i ka pepeiaohao o kou poe enemi.
El Señor ha logrado lo que decidió; ha hecho lo que advirtió que haría. Tal como lo decidió hace tiempo, los ha destruido, sin mostrar misericordia. Ha permitido que el enemigo se regodee en tu derrota, y ha dado poder a los que te atacan.
18 Kahea aku la ko lakou naau i ka Haku, E ka papohaku o ke kaikamahine o Ziona, E hookahe i na waimaka me he muliwai la i ke ao me ka po; Mai hoomaha ia oe iho, Mai hoomaha ka onohi o kou maka.
El pueblo clama al Señor desde el fondo de su corazón. Hija de Sión, deja que tus muros derramen lágrimas como un río todo el día y la noche. No te detengas, sigue llorando.
19 E ku mai iluna, e uwe aku i ka po; I ka makamua o na wati i ka po, E ninini aku i kou naau me he wai la, imua o ka maka o ka Haku. E hapai i kou mau lima io na la, no ke oia o na keiki opiopio ou, Ka poe i maule no ka pololi ma ke poo o na alanui a pau.
Levántate y clama al comenzar la noche. Derrama tus pensamientos tristes como agua ante el Señor. Alza tus manos hacia él en oración por la vida de tus hijos que desfallecen de hambre en cada esquina.
20 E nana mai, e Ienhova, A e hoomanao i ka mea au i hana ino aku ai i keia. E ai anei na wahine i ka lakou hua iho? I na keiki hoi e hiipoiia'na? E pepehiia anei ke kahuna, a me ke kaula, ma kahi hoano o ka Haku?
¡Señor, por favor, piensa en ello! ¿A quién has tratado así? ¿Deben las mujeres comer a sus hijos, a los pequeños que aman? ¿Hay que matar a los sacerdotes y a los profetas en el Templo del Señor?
21 Ua moe no ka opiopio, a me ka elemakule ma ka lepo ma na alanui; Ua hina ko'u mau wahine puupaa, a me ko'u poe kanaka ui i ka pahikaua; Ua luku mai oe ia lakou i ka la o kou inaina, Ua pepehi mai no oe, aole i aloha.
Los muertos, jóvenes y viejos, yacen juntos en el polvo de las calles. Mis jóvenes y mis mujeres jóvenes, han sido asesinados por la espada. Los mataste cuando estabas enojado; los has masacrado sin piedad.
22 Ua kahea aku oe i ko'u mau mea weliweli a puni, e like me ka la ahaaina, Aohe hoi mea pakele, a koe mai, i ka la o ko Iehova huhu; Ka poe a'u i hii ai, a malama, Ua hoopau ka enemi ia lakou.
Invitaste a los enemigos para que me atacaran desde todas las direcciones, como si los invitaras a una fiesta. En el momento en que el Señor se enojó nadie escapó, nadie sobrevivió. Mi enemigo ha destruido a los hijos que cuidé y amé.

< Kanikau 2 >