Iosua 17
1 A IA he aina no hoi no ka ohana a Manase; no ka mea, oia ka hiapo a Iosepa: no Makira hoi ka makahiapo a Manase, ka makua o Gileada, no ka mea, he kanaka kaua no ia, a lilo ia ia o Gileada a me Basana.
Yusuf'un büyük oğlu Manaşşe'nin oymağı için kura çekildi. –Gilat ve Başan, Manaşşe'nin ilk oğlu Makir'e verilmişti. Çünkü Gilatlılar'ın atası olan Makir büyük bir savaşçıydı.–
2 Pela no hoi no ke koena o na mamo a Manase ma ko lakou poe ohua; no na keiki a Abiezera, a no na keiki a Heleka, a no na keiki a Aseriela, a no na keiki a Sekema, a no na keiki a Hepera, a no na keiki a Semida: oia na Keikikane a Manase, a ke keiki a Iosepa ma ko lakou poe ohua.
Manaşşe soyundan gelen öbürleri –Aviezer, Helek, Asriel, Şekem, Hefer ve Şemidaoğulları– bu kuranın içindeydi. Bunlar boylarına göre Yusuf oğlu Manaşşe'nin erkek çocuklarıydı.
3 Aka, o Zelopehada ke keiki a Hepera, ke keiki a Gileada, ke keiki a Makira, ke keiki a Manase, aole ana keikikane, he mau kaikamahine wale no: a eia na inoa o kana mau kaikamahine, o Mahela, a me Noa, a me Hogela, a me Mileka, a me Tireza.
Bunlardan Manaşşe oğlu, Makir oğlu, Gilat oğlu, Hefer oğlu Selofhat'ın erkek çocuğu olmadı; yalnız Mahla, Noa, Hogla, Milka ve Tirsa adında kızları vardı.
4 Ua hookokoke lakou imua o Eleazara ke kahuna, a imua o Iosua ke keiki a Nuna, a imua o na luna, i ka i ana ae, Ua kauoha mai o Iehova ia Mose e haawi mai ia makou i ainahooili iwaena o ko makou poe hoahanau. No ia mea, haawi aku no ia i ainahooili no lakou iwaena o ka poe hoahanau o ko lakou makua e like me ke kauoha a Iehova.
Bunlar, Kâhin Elazar'a, Nun oğlu Yeşu'ya ve önderlere gidip şöyle dediler: “RAB, Musa'ya erkek akrabalarımızla birlikte bize de mirastan pay verilmesini buyurdu.” RAB'bin bu buyruğu üzerine Yeşu, amcalarıyla birlikte onlara da mirastan pay verdi.
5 Ua lilo ia Manase na aina he umi; he okoa ka aina o Gileada, a me Basana ma kela kapa o Ioredane.
Böylece Manaşşe oymağına Şeria Irmağı'nın doğusundaki Gilat ve Başan bölgelerinden başka on pay verildi.
6 No ka mea, ua loaa i na kaikamahine a Manase ka ainahooili iwaena o kana mau keikikane; a ua lilo ka aina o Gileada i ka poe i koe o ko Manase poe mamo.
Çünkü Manaşşe'nin kız torunları da erkek torunların yanısıra mirastan pay almışlardı. Gilat bölgesi ise Manaşşe'nin öbür oğullarına verilmişti.
7 A o ka aoao o Manase mai Asera ia, a i Mikemeta, aia imua o Sekema; a ua moe ae la ka mokuna ma ka aoao akau, a hiki i ko Enetapua poe.
Manaşşe sınırı Aşer sınırından Şekem yakınındaki Mikmetat'a uzanıyor, buradan güneye kıvrılarak Eyn-Tappuah halkının topraklarına varıyordu.
8 Aia ia Manase ka aina o Tapua: aka, o Tapua ma ka mokuna o Manase aia i ka poe mamo a Eperaima.
Tappuah Kenti'ni çevreleyen topraklar Manaşşe'nindi. Ama Manaşşe sınırındaki Tappuah Kenti Efrayimoğulları'na aitti.
9 Iho ilalo ka aoao i ka muliwai o Kana ma ka aoao hema o ua muliwai la. O keia mau kulanakauhale o Eperaima, aia no mawaena o na kulanakauhale o Manase; o ka mokuna o Manase aia no ia ma ka aoao akau o ua muliwai la, a o kona welau, aia ma ke kai.
Sonra sınır Kana Vadisi'ne iniyordu. Vadinin güneyinde Manaşşe kentleri arasında Efrayim'e ait kentler de vardı. Manaşşe sınırları vadinin kuzeyi boyunca uzanarak Akdeniz'de son buluyordu.
10 No Eperaima ko ka hema, a no Manase ko ka akau, a o ke kai kona aoao; a ua hui pu ia laua maloko o ko Asera ma ka akau, a iloko o Isakara ma ka hikina.
Güneydeki topraklar Efrayim'in, kuzeydeki topraklarsa Manaşşe'nindi. Böylece Manaşşe bölgesi Akdeniz'le, kuzeyde Aşer'le ve doğuda İssakar'la sınırlanmıştı.
11 Ua loaa ia Manase ma Isakara a me Asera Beteseana a me kona mau kauhale, o Ibeleama a me kona mau kauhale, a me ko Dora me kona mau kauhale, a me ko Enedora, a me kona mau kauhale, a me ko Taanaka me kona mau kauhale, a me ko Megido me kona mau kauhale; ekolu no aina.
İssakar ve Aşer'e ait topraklardaki Beytşean ve köyleri, Yivleam'la köyleri, Dor, yani Dor sırtları halkıyla köyleri, Eyn-Dor halkıyla köyleri, Taanak halkıyla köyleri, Megiddo halkıyla köyleri Manaşşe'ye aitti.
12 Aole nae e hiki i ka poe mamo a Manase ke kipaku aku i ko keia mau kulanakauhale; ua noho no ka poe Kanaana ma ia aina.
Ne var ki, Manaşşeoğulları bu kentleri tümüyle ele geçiremediler. Çünkü Kenanlılar buralarda yaşamaya kararlıydı.
13 Aka, i ka lilo ana o ka poe mamo a Iseraela i poe ikaika, ua hoolilo lakou i ko Kanaana i poe hookupu na lakou; aole nae i kipaku loa aku ia lakou.
İsrailliler güçlenince, Kenanlılar'ı sürecek yerde, onları angaryasına çalıştırmaya başladılar.
14 Olelo aku la na mamo a Iosepa ia Iosua, i aku, No ke aha la i haawi mai oe ia'u i hookahi wale no puu, a i hookahi ainahooili? He lahui nui no au, no ka mea, ua hoopomaikai mai o Iehova ia'u a hiki ia nei.
Yusufoğulları Yeşu'ya gelip, “Mülk olarak bize neden tek kurayla tek pay verdin?” dediler, “Çok kalabalığız. Çünkü RAB bizi bugüne dek alabildiğine çoğalttı.”
15 I mai la o Iosua ia lakou, Ina he lahui nui oe, e pii oe nou iho i ka ululaau, a e kua iho nou malaila ma ka aina o ko Pereza, a me ka poe Repaima, ke noho pilikia oe ma ka mauna o Eperaima.
Yeşu, “O kadar kalabalıksanız ve Efrayim'in dağlık bölgesi size dar geliyorsa, Perizliler'in ve Refalılar'ın topraklarındaki ormanlara çıkıp kendinize yer açın” diye karşılık verdi.
16 I aku la ka poe mamo a Iosepa, Aole i lawa ka mauna no makou, a aia no na kaa hao i ko Kanaana, i ka poe e noho ana i ka aina awawa, i ko Beteseana a me na kulanakauhale ona, a ia lakou no hoi e noho la ma ke awawa o Iezereela.
Yusufoğulları, “Dağlık bölge bize yetmiyor” dediler, “Ancak hem Beytşean ve köylerinde, hem de Yizreel Vadisi'nde oturanların, ovada yaşayan bütün Kenanlılar'ın demirden savaş arabaları var.”
17 I mai la o Iosua i ko ka hale o Iosepa, ia Eperaima, a me Manase, i mai la, He lahui nui oe, a ikaika loa hoi, aole ia oe ka puu hookahi wale no.
Yeşu Yusufoğulları'na, Efrayim ve Manaşşe oymaklarına şöyle dedi: “Kalabalıksınız ve çok güçlüsünüz. Tek kuraya kalmayacaksınız.
18 Aka, ia oe no hoi ka mauna; no ka mea, he ululaau no ia, a nau no e kua ilalo; a ia oe kona mau mokuna; no ka mea, e kipaku aku oe i ko Kanaana poe, i ka poe nona na kaa hao, a nona hoi ka ikaika.
Dağlık bölge de sizin olacak. Orası ormanlıktır, ama ağaçları kesip açacağınız bütün topraklar sizin olur. Kenanlılar güçlüdür, demirden savaş arabalarına sahiptirler ama, yine de onları sürersiniz.”
