< Ioane 1 >
1 I KINOHI ka Logou, me ke Akua ka Logou, a o ke Akua no ka Logou.
I upphavet var ordet, og ordet var hjå Gud, og ordet var Gud.
2 Me ke Akua no hoi ia i kinohi.
Han var i upphavet hjå Gud.
3 Hanaia iho la na mea a pau e ia; aole kekahi mea i hanaia i hana ole ia e ia.
All ting vart til ved honom, og utan honom vart ikkje ein einaste ting til av det som hev vorte til.
4 Iloko ona ke ola, a o ua ola la ka malamalama no na kanaka.
I honom var liv, og livet var ljoset åt menneski.
5 Puka mai la ka malamalama iloko o ka pouli, aole nae i hookipa ka pouli ia ia.
Og ljoset skin i myrkret, og myrkret fekk ikkje magt med det.
6 Hoounaia mai la e ke Akua kekahi kanaka, o Ioane kona inoa.
Det stod fram ein mann, send ifrå Gud; Johannes er namnet hans.
7 Hele mai la oia i mea hoike, i hoike ai ia no ua malamalama la, i manaoio ai na kanaka a pau ma ona la.
Den mannen kom til vitnemål, at han skulde vitna um ljoset, so alle kunde tru ved honom.
8 Aole no oia ka malamalama, aka, na hele mai ia e hoike i ka malamalama.
Det var ikkje han som var ljoset, men han skulde vitna um ljoset.
9 O ka malamalama io ia, ka mea nana e hoomalamalama na kanaka a pau e hele mai ana i ke ao nei.
Det sanne ljoset, som lyser upp kvart menneskje, var den gongen på veg til verdi.
10 I ke ao nei oia, a i hanaia keia ao e ia, aole nae ko ke ao nei i ike ia ia.
Han var i verdi, og verdi hev vorte til ved honom, og verdi kjende honom ikkje.
11 Hele mai la ia i kona iho, aole kona poe i malama ia ia.
Han kom til sitt eige, og hans eigne tok ikkje imot honom.
12 Aka, o ka poe i malama ia ia me ka manaoio i kona inoa, haawi mai la ia i ka pono no lakou e lilo ai i poe keiki na ke Akua:
Men alle som tok imot honom, deim gav han rett til å verta Guds born, deim som trur på namnet hans,
13 O ka poe i hanauia, aole na ke koko, aole na ka makemake o ke kino, aole hoi na ka makemake o ke kanaka, na ke Akua no.
som ikkje er fødde av blod, og ikkje av kjøts vilje, og ikkje av manns vilje, men av Gud.
14 Lilo mai la ka Logou i kanaka, a nobo iho la me kakou, a ike kakou i kona nani, i ka nani o ka hiwahiwa a ke Akua, ua piha i ka lokomaikai a me ka oiaio.
Og Ordet vart kjøt og feste bu hjå oss, og me skoda herlegdomen hans, ein sovoren herlegdom som ein einboren Son hev frå Far sin, full av nåde og sanning.
15 Hoike akaka mai la o Ioane, i mai la, Oia ka mea nona wau i olelo ai, O ka mea e hele mai ana mahope o'u, mamua o'a ia; no ka mea, ua mua ia no'u.
Johannes vitnar um honom og ropar ut: «Han var det eg sagde soleis um: Den som kjem etter meg, hev vorte fyre meg; for han var til fyrr enn eg.»
16 Noloko mai o kana mea i piha ai, ua loaa ia kakou na mea maikai a nui loa.
Ja, av hans fullnad hev me alle fenge, og det nåde på nåde;
17 Ua haawiia mai ke kanawai ma o Mose la; aka, o ka lokomaikai a me ka oiaio ma o Iesu Kristo la ia.
for lovi vart gjevi gjenom Moses, nåden og sanningi vart til ved Jesus Kristus.
18 Aole loa i ike pono kekahi i ke Akua; o ke Keiki hiwahiwa, aia ma ka poli o ka Makua, oia ka i hoike mai ia ia.
Aldri hev nokon set Gud; den einborne Sonen, som er i fanget åt Faderen, han hev gjort honom kjend.
19 Eia ka Ioane i hoike mai ai, i ka wa i hoouna aku ai na Iudaio i na kahuna, a me na Levi no Ierusalema aku, e ninau aku ia ia, Owai oe?
So var vitnemålet Johannes gav då jødarne sende prestar og levitar frå Jerusalem, som skulde spyrja honom: «Kven er du?»
20 Hai akaka mai la ia, aole i hoole, i mai la, Aole owau ka Mesia.
Då sagde han beint ut, og dulde ikkje fyre det; han sagde beint ut: «Eg er ikkje Messias.»
21 Ninau aku la lakou ia ia, Owai hoi? O Elia anei oe? I mai la ia, Aole O kela kaula anei oe? I mai la ia, Aole.
«Kva er du då?» spurde dei. «Er du Elia?» «Nei, det er eg ikkje, » sagde han. «Er du profeten?» «Nei, » svara han.
22 Ninau hou aku la lakou ia ia, Owai la hoi oe? i hai aku ai makou i ka poe nana makou i hoouna mai; heaha kau olelo nou iho?
«Kven er du?» sagde dei då - «so me hev eit svar å gjeva deim som hev sendt oss! Kva segjer du um deg sjølv?»
23 Hai mai la ia, Owau no ka leo e kala ana i ka waonahele, E hoopololei i ke alanui no Iehova, e like me ka Isaia ke kaula i olelo ai.
Han sagde: «Eg er røysti som ropar i heidi: «Beinka vegen åt Herren!» som profeten Jesaja segjer.»
24 O na mea i hoounaia, no ka poe Parisaio lakou.
Dei som var sende, høyrde til farisæarflokken.
25 Ninau aku la lakou ia ia, i aku la ia ia, No ke aha la hoi oe i bapetizo ai, ke ole oe ka Mesia, aole hoi o Elia, aole hoi o kela kaula?
So spurde dei honom: «Kvi døyper du då, når du ikkje er Messias, og ikkje Elia, og ikkje profeten?»
26 Olelo mai la o Ioane ia lakou, i mai la, Ke bapetizo nei au me ka wai: aka, ke ku nei kekahi iwaena o oukou, ka mea a oakou i ike ole ai;
«Eg døyper med vatn, » svara Johannes; «midt ibland dykk stend ein som de ikkje kjenner:
27 Oia ka mea e hele mai ana mahope o'u, mamua o'u ia; aole au e pono ke kala ae i ke kaula a kona kamaa.
han som kjem etter meg, og som eg ikkje er verdig til å løysa skobandet åt.»
28 Hanaia iho la keia mau mea i Betabara ma kela aoao o Ioredane, kahi a Ioane i bapetizo ai.
Dette gjekk fyre seg i Betania, på hi sida åt Jordan, der Johannes var og døypte.
29 A ia la ae, ike ae la o Ioane ia Iesu e hele mai ana io na la, i mai la, E nana i ke Keikihipa a ke Akua, nana e lawe aku ka hala o ke ao nei!
Dagen etter ser han Jesus koma burt imot seg, og segjer: «Sjå der er Guds lamb, som tek burt verdsens synd!
30 Oia nei ka mea nona wau i olelo ai, E hele mai ana kekahi kanaka mahope o'u, mamua o'u ia, no ka mea, ua mua ia no'u.
Det er han eg sagde det um: Etter meg kjem ein mann som hev vorte fyre meg; for han var til fyrr enn eg.
31 Aole nae au i ike pono ia ia; aka, i hoikeia oia i ka Iseraela, nolaila au i hele mai nei e bapetizo ana me ka wai.
Eg kjende honom ikkje, men for di han skulde openberrast åt Israel, difor er det eg er komen og døyper med vatn.»
32 Hoike mai la o Ioane, i mai la, Ua ike au i ka Uhane e iho mai ana mai ka lani mai, e like me ka manu nunu, a e nobo ana maluna iho ona.
Og Johannes vitna: «Eg hev set Anden dala ned som ei duva frå himmelen, og han stana yver honom.
33 Aole nae au i ike pono ia ia; aka, o ka mea nana au i hoouna mai e bapetizo me ka wai, oia ka i olelo mai ia'u, Aia ike aku oe i ka Uhane e iho mai ana maluna ona, a e noho ana maluna ona, oia ka mea, nana e bapetizo me ka Uhane Hemolele.
Eg kjende honom ikkje, men han som sende meg til å døypa med vatn, han sagde til meg: «Den du ser Anden dalar ned imot og stanar yver, han er den som døyper med den Heilage Ande.»
34 A ua ike au, a hoike mai hoi, oia ke Keiki a ke Akua.
Og eg hev set det, og hev vitna at han er Guds Son.»
35 A ia la ao, ku hou ae la o Ioane, me na haumana ana elua.
Andre dagen stod Johannes der atter med tvo av læresveinarne sine.
36 A ike aku la ia Iesu e hele ae ana, i mai la ia, E nana i ke Keikihipa a ke Akua!
Då ser han Jesus, som kom gangande, og segjer: «Sjå der er Guds lamb!»
37 A lohe ae la na haumana elua i kana olelo ana, a hahai aku la laua ia Iesu.
Dei tvo læresveinarne høyrde kva han sagde, og fylgde etter Jesus.
38 Haliu ae la o Iesu, ike mai la ia laua e hahai ana, i mai la ia laua, Heaha ka olua e imi mai nei? I aku la laua ia ia, E Rabi, (ma ka hoohalike ana, e ke Kumu, ) mahea kou wahi i noho ai?
Då snudde Jesus seg, og då han såg dei fylgde etter honom, sagde han til deim: «Kva vil de?» «Kvar bur du, rabbi?» spurde dei - rabbi tyder meister -.
39 I mai la kela ia laua, E hele mai, e ike. A hele aku la laua, a ike i kona wahi i noho ai; a noho iho la laua me ia ia la; ua kokoke ka umi o ka hora.
«Kom, so skal de sjå!» svara han. So gjekk dei med honom, og såg kvar han budde, og dei vart verande hjå honom den dagen. Det var ikring tiande timen.
40 O Anederea, ke kaikaina o Simona Petero, oia kekahi o ua mau haumana la elua i lohe i ka Ioane, a hahai aku la ia Iesu.
Andreas, bror åt Simon Peter, var ein av dei tvo som hadde høyrt ordi hans Johannes og fylgt etter Jesus.
41 Loaa mua ia ia kona kaikuaana iho, o Simona, a i aku la ia ia, Ua loaa ia maoa ka Mesia, ma ka hoohalike ana, o Kristo ia.
Han finn fyrst bror sin, Simon, og segjer til honom: «Me hev funne Messias!» - Messias er det same som Kristus -.
42 A alakai aku la kela ia ia io Iesu la. A ike mai la o Iesu ia ia, i mai la, O oe no o Simona, ke keiki a Iona; e kapaia oe o Kepa, ma ka hoohalike ana, he pohaku.
Han tok honom med seg til Jesus. Jesus såg på honom og sagde: «Du er Simon Johannesson; du skal kallast Kefas!» - Kefas er det same som Peter -.
43 Ia la ae, manao iho la o Iesu e hele i Galilaia, a loaa ia ia o Pilipo, i mai la ia ia, E hahai mai oe ia'u.
Dagen etter vilde Jesus taka ut og fara til Galilæa. Han møter Filip, og segjer til honom: «Fylg meg!»
44 A o Pilipo no Betesaida ia, no ke kulanakauhale o Anederea, a me Petero.
Filip var frå Betsaida, same byen som Andreas og Peter var ifrå.
45 Loaa ia Pilipo o Natanaela, i aku la o Pilipo ia ia, Ua loaa ia makou ka mea a Mose iloko o ke kanawai, a me na kaula i palapala'i, o Iesu, no Nazareta, ke keiki a Iosepa.
Filip møter Natanael, og segjer til honom: «Me hev funne den som Moses hev skrive um i lovi, og som profetarne hev skrive um; det er Jesus Josefsson frå Nasaret.»
46 Ninau mai la o Natanaela ia ia, E hiki mai anei kekahi mea maikai no Nazareta mai? I aku la o Pilipo ia ia, E hele mai, e ike.
«Kann det koma noko godt frå Nasaret?» sagde Natanael. «Kom og sjå!» svara Filip.
47 Ike ae la o Iesu ia Natanaela e hele mai ana io na la, a olelo mai la ia nona, E nana i ka Iseraela oiaio, aole he hoopunipuni iloko ona.
Jesus såg Natanael koma burt imot seg, og sagde um honom: «Sjå der er ein egte israelit, ein som det ikkje finst svik i!»
48 Ninau aku la o Natanaela ia ia, i aku la, Inahea oe i ike mai ai ia'u? Olelo mai la o Iesu ia ia, i mai la, Mamua o ka Pilipo kahea ana'ku ia oe, ua ike au ia oe e noho ana malalo o ka laau fiku.
Natanael segjer til honom: «Kvar kjenner du meg ifrå?» «Eg såg deg då du var under fiketreet, fyrr Filip ropa på deg, » svara Jesus.
49 Olelo aku la o Natanaela ia ia, i aku la, E Rabi, o oe ke Keiki a ke Akua, o oe ke alii o ka Iseraela.
Då tok Natanael til ords og sagde til honom: «Rabbi, du er Guds Son, du er Israels konge!»
50 Olelo mai la o Iesu ia ia, i mai la, No ka'u hai ana'ku ia oe, Ua ike au ia oe malalo o ka laau fiku, ke manaoio nei anei oe? E ike auanei oe i na mea nui e aku i keia.
«Trur du for di eg sagde deg at eg hadde set deg innunder fiketreet?» svara Jesus; «du skal få sjå større ting enn det.
51 Olelo mai la oia ia ia, Oiaio; he oiaio ka'u e olelo aku nei ia oukou, Mahope aku e ike oukou i ka lani e hamama ana, a me na anela o ke Akua e pii aku ana, a e iho mai ana maluna iho o ke Keiki a ke kanaka.
Det segjer eg dykk for visst og sant, » sagde han med honom: «De skal sjå himmelen open og Guds englar stiga upp og stiga ned yver Menneskjesonen.»