< Ioane 20 >

1 I KA la mua o ka hebedoma, i kakahiaka nui, e ponli ana no, hele mai la o Maria Magedalene i ka halekupapau, a ike ae la ia i ka pohaku i huliia'e mai ka halekupapau aku.
Temprano, el primer día de la semana, mientras aún estaba oscuro, María Magdalena fue a la tumba y vio que habían movido la piedra que estaba a la entrada.
2 Nolaila, holo aku la ia a hiki io Simona Petero la, a me kekahi haumana a Iesu i aloha ai, i aku la ia laua, Ua lawe aku lakou i ka Haku mai ka halekupapau aku, aole makou i ike i kahi i waiho ai lakou ia ia.
Entonces ella salió corriendo para decirle a Simón Pedro y al otro discípulo, al que Jesús amaba: “Se han llevado al Señor de la tumba, y no sabemos dónde lo han puesto”.
3 Alaila, hele aku la o Petero a me kela haumana, a hiki ma ka halekupapau.
Entonces Pedro y el otro discípulo fueron a la tumba.
4 Holo pu aku la laua; a mama aku la ua haumana la ia Petero, a hiki mua i ka halekupapau.
Ambos iban corriendo, pero el otro discípulo corrió más rápido y llegó primero.
5 Kulou iho la ia, a ike ae la i ka lole olona e waiho ana, aole nae i komo iloko.
Se agachó, y al mirar hacia adentro, vio que los paños fúnebres estaban allí, pero no entró.
6 Alaila, hiki mai o Simona Petero e hahai ana mahope ona, a komo iho la iloko o ka halekupapau, a ike aku la i ka lole olona e waiho ana,
Entonces Simón Pedro llegó después de él y entró a la tumba. Vio los paños fúnebres de lino que estaban allí,
7 A me ka hainaka i kaeiia'i kona poo, aole e waiho pu ana me ka lole olona, aka, ua opeopeia ma kahi e.
y que el paño con que habían cubierto la cabeza de Jesús no estaba con los demás paños fúnebres sino que lo habían doblado y lo habían colocado solo aparte.
8 A komo aku la no hoi ua haumana la, ka mea i hiki mua ma ka halekupapau, a ike aku la, a manaoio iho la.
Entonces el otro discípulo que había llegado primero a la tumba, entró también.
9 No ka mea, ia manawa aole lakou hoomaopopo i ka palapala hemolele, e pono ke ala hou ia mai ka make mai.
Miró alrededor y creyó entonces que era verdad—porque hasta ese momento ellos no habían entendido la Escritura de que Jesús tenía que levantase de los muertos.
10 Alaila hoi aku la na haumana i ko laua wahi iho.
Entonces los discípulos regresaron al lugar donde se estaban quedando.
11 Aka, ku ae la o Maria ma ka halekupapau mawaho e uwe ana. A i kona uwe ana, kulou iho la i ka halekupapau,
Pero María permaneció fuera de la tumba llorando, y mientras lloraba, se agachó y miró hacia adentro de la tumba.
12 A ike iho la i na anela elua i kahikoia i ke kapa keokeo e noho ana, ma ke poo kekahi, a ma ka wawae kekahi, ma kahi i waihoia'i ke kino o Iesu.
Vio allí a dos ángeles vestidos de blanco, uno sentado a la cabeza y el otro sentado a los pies del lugar donde había estado el cuerpo de Jesús.
13 I mai la laua ia ia, E ka wahine, no ke aha la oe e uwe ai? I aku la oia ia laua, No ka mea, ua lawe aku lakou i kuu Haku, aole au i ike i kahi i waiho ai lakou ia ia.
“¿Por qué estás llorando?” le preguntaron. Ella respondió: “Porque se han llevado a mi Señor, y no sé dónde lo han puesto”.
14 Pau kana olelo ana ia mau mea, huli ae la ia ihope, a ike aku la ia Iesu e ku ana, aole nae oia i ike, o Iesu ia.
Después que dijo esto, volvió a mirar y vio a Jesús que estaba allí, pero ella no se dio cuenta de que era Jesús.
15 I mai la o Iesu ia ia, E ka wahine, no ke aha la oe e uwe ai? ia wai la oe e imi nei? Manao iho la ia, o ka mea ia nana i malama ka mala, i aku la ia ia, E ka haku, ina ua lawe aku oe ia ia, e hai mai oe ia'u i kahi i waiho ai oe ia ia, a na'u no ia e lawe aku.
“¿Por qué estás llorando?” le preguntó él. “¿A quién estás buscando?” Creyendo que era el jardinero, ella le dijo: “Señor, si te lo has llevado, dime dónde lo has puesto para yo ir a buscarlo”.
16 I mai la o Iesu ia ia, E Maria. Haliu ae la ia, i aku la ia ia, E Raboni; oia keia olelo, E ke Kumu.
Jesús le dijo: “María”. Ella se dirigió hacia él y dijo: “Rabboni”, que significa “Maestro” en hebreo.
17 I mai la o Iesu ia ia, Mai hoopa mai oe ia'u; no ka mea, aole au i pii aku i ko'u Makua: aka, e hele oe i ko'u poe hoahanan, e i aku ia lakou, E pit ana au i ko'u Makua, a i ko oukou Makua; a i ko'u Akua, a i ko oukou Akua.
“Suéltame”, le dijo Jesús, “porque aún no he ascendido a mi Padre; más bien ve donde mis hermanos y diles que voy a ascender a mi Padre, y Padre de ustedes, mi Dios y el Dios de ustedes”.
18 Hele aku la o Maria Magedalene, a olelo aku la i na haumana, ua ike ia i ka Haku, a ua olelo mai oia i keia mau mea ia ia.
Entonces María Magdalena fue y le dijo a los discípulos: “He visto al Señor”, y les explicó lo que él le había dicho.
19 I ke ahiahi o na la mua la o ka hebedoma, ua paniia na puka, ma kahi i akoakoa ai na haumana, no ka makau i na Iudaio; hele mai la o Iesu a ku iho la iwaena, i mai la ia lakou, Aloha oukou.
Esa noche, siendo el primer día de la semana, cuando los discípulos se reunieron a puerta cerrada porque tenían mucho temor de los judíos, Jesús llegó y se puso en medio de ellos y dijo: “Tengan paz”.
20 A pau kana olelo ana i keia, hoike mai la oia ia lakou i kona mau lima, a me kona aoao. Alaila olioli iho la na haumana i ko lakou ike ana i ka Haku.
Después de este saludo, les mostró sus manos y su costado. Los discípulos estaban llenos de alegría por ver al Señor.
21 Olelo hou aku la no o Iesu ia lakou, Aloha oukou: e like me ka Makua i hoouna mai ai ia'u, pela hoi au e hoouua aku ai ia oukou.
“¡Tengan paz!” les dijo Jesús otra vez. “De la misma manera que el Padre me envió, así yo los estoy enviando a ustedes”.
22 A pau kana olelo ana i keia, ha iho la oia ia lakou, i mai la ia lakou, E loaa ia oukou ka Uhane Hemolele.
Mientras decía esto, sopló sobre ellos y les dijo: “Reciban el Espíritu Santo.
23 O ka hewa o na mea a oukou e kala aku ai, e kalaia no lakou; a o ka hewa o na mea a oukou e kala ole aku ai, aole ia e kalaia no lakou.
Si ustedes perdonan los pecados a alguien, le serán perdonados; pero si ustedes no lo perdonan, quedarán sin ser perdonados”.
24 O kekahi o ka poe umikumamalua, o Toma, i kapaia o Didumo, aole ia me lakou, i ka wa i hele mai ai o Iesu.
Uno de los doce discípulos, Tomás, a quien le decían el gemelo, no estaba allí cuando Jesús llegó.
25 I aku la keia poe haumana ia ia, Ua ike makou i ka Haku. I mai la oia ia lakou, Ina e ike ole au i na puka o na kui ma kona mau lima, a e o i ko'u manamana lima, ma ka puka o na kui, a e o hoi i ko'u lima ma kona aoao, aole loa au e manaoio.
Así que los otros discípulos le dijeron: “Hemos visto al Señor”. Pero él respondió: “No lo creeré hasta que vea las marcas de los clavos en sus manos y ponga mi dedo en ellas, y ponga mi mano en su costado”.
26 A poawalu ae la, maloko hou kana poe haumana, a o Toma kekahi me lakou. A ua paniia na puka, hele mai la o Iesu, a ku mai la iwaena, i mai la, Aloha oukou.
Una semana después, los discípulos estaban reunidos dentro de la casa y Tomás estaba con ellos. Las puertas estaban cerradas, y Jesús llegó y se puso en medio de ellos. “¡Tengan paz!” dijo.
27 Alaila i mai la oia ia Toma. E o mai i kou manamana lima maanei, a e nana i ko'u mau lima, e o mai i kou lima, a e hou iho ma kuu aoao: a mai noho a kanalua, aka, e manaoio.
Entonces le dijo a Tomás: “Coloca aquí tu dedo, y mira mis manos. Coloca tu mano en la herida que tengo en mi costado. ¡Deja de dudar y cree en mí!
28 Olelo aku la o Toma ia ia, i aku la, E ko'u Haku, a me ko'u Akua.
“¡Mi señor y mi Dios!” respondió Tomás.
29 Olelo mai la o Iesu ia ia, e Toma, No kou ike maka ana mai ia'u, na manaoio oe; pomaikai ka poe ike maka ole, a manaoio hoi.
“Crees en mí porque me has visto”, le dijo Jesús. “Felices aquellos que no han visto, y sin embargo aún creen en mí”.
30 A nui no hoi na hana mana e ae a Iesu i hana'i imua o kana poe haumana, aole i palapalaia iloko o keia buke.
Jesús hizo muchas otras señales milagrosas mientras estuvo con los discípulos, y que no se registran en este libro.
31 Aka, ua palapalaia keia mau mea i manaoio ai oukou, o Iesu ka Mesia, ke Keiki a ke Akua; a i ko oukou manaoio ana, i loaa'i ia oukou ke ola ma kona inoa.
Pero estas cosas están escritas aquí para que ustedes puedan creer que Jesús es el Mesías, el Hijo de Dios, y que al creer en quien él es, ustedes tengan vida.

< Ioane 20 >