Ioane 2
1 I KE kolu o ka la, he ahaaina mare ma Kana i Galilaia; ilaila no hoi ka makuwahine o Iesu.
Üçüncü gün Celile'nin Kana Köyü'nde bir düğün vardı. İsa'nın annesi de oradaydı.
2 Ua oleloia o Iesu, a me ua haumana ana, e hele i ua ahaaina mare la.
İsa'yla öğrencileri de düğüne çağrılmışlardı.
3 A nele i ka waina, i aku la ka makuwahine o Iesu ia ia, Aohe o lakou waina.
Şarap tükenince annesi İsa'ya, “Şarapları kalmadı” dedi.
4 Olelo mai la Iesu ia ia, E ka wahine, o ke aha la ia ia kaua? aole i hiki mai ko'u manawa.
İsa, “Anne, benden ne istiyorsun? Benim saatim daha gelmedi” dedi.
5 Olelo aka la kona makuwahine i na kauwa, O ka mea ana e olelo mai ai ia oukou, oia ka oukou e hana'i.
Annesi hizmet edenlere, “Size ne derse onu yapın” dedi.
6 E waiho ana malaila na ipuwai pohaku eono, no ka hoomaemae ana o ka poe Iudaio, he iwakalua kumamahiku, he kanaha paha na galani e piha ai ka kekahi, ka kekahi.
Yahudiler'in geleneksel temizliği için oraya konmuş, her biri seksenle yüz yirmi litre alan altı taş küp vardı.
7 I mai la o Iesu ia lakou, E hoopiha i na ipuwai i ka wai. Hoopina iho lakou i ua mau mea la, a piha loa.
İsa hizmet edenlere, “Küpleri suyla doldurun” dedi. Küpleri ağızlarına kadar doldurdular.
8 I mai hoi oia ia lakou, E hookahe mai ano, a lawe aku i ka lunaahaaina. A lawe aku la lakou.
Sonra hizmet edenlere, “Şimdi biraz alıp şölen başkanına götürün” dedi. Onlar da götürdüler.
9 A i ka hoao ana o ka lunaahaaina i ka wai i hooliloia i waina, aole oia i ike i kahi i loaa'i, (o na kauwa, nana i hookahe ka wai, ka i ike, ) kahea aku la ka lunaahaaina i ke kanemare,
Şölen başkanı, şaraba dönüşmüş suyu tattı. Bunun nereden geldiğini bilmiyordu, oysa suyu küpten alan hizmetkârlar biliyorlardı. Şölen başkanı güveyi çağırıp, “Herkes önce iyi şarabı, çok içildikten sonra da kötüsünü sunar” dedi, “Ama sen iyi şarabı şimdiye dek saklamışsın.”
10 I aku la ia ia, Lawe mua mai no kela kanaka keia kanaka i ka waina maikai, a nui ko lakou inu ana, alaila i ka waina ino: ua malama ka oe i ka waina maikai, a keia manawa.
11 Hana iho la o Iesu i keia hana mana mua ma Kana i Galilaia, a hoike ae la ia i kona nani; a manaoio aku la kana poe haumana ia ia.
İsa bu ilk doğaüstü belirtisini Celile'nin Kana Köyü'nde gerçekleştirdi ve yüceliğini gösterdi. Öğrencileri de O'na iman ettiler.
12 Mahope mai o keia, iho aku la ia i Kaperenauma, oia a me kona makuwahine, a me kona mau hoahanau, a me kana poe haumana, aohe nui na la i noho ai lakou malaila,
Bundan sonra İsa, annesi, kardeşleri ve öğrencileri Kefarnahum'a gidip orada birkaç gün kaldılar.
13 Ua kokoke mai ka moliaola a na Iudaio; a pii aku la o Iesu i Ierusalema,
Yahudiler'in Fısıh Bayramı yakındı. İsa da Yeruşalim'e gitti.
14 A loaa aku la ia ia ka poe e kuai ana i na bipi, a me na hipa, a me na manu nunu, a me ka poe kuai kala, e noho ana iloko o ka luakini.
Tapınağın avlusunda sığır, koyun ve güvercin satanları, orada oturmuş para bozanları gördü.
15 Hana iho la ia i mea hahau no na kaula liilii, a hookuke aku la oia ia lakou a pau iwaho o ka luakini, a me na hipa, a me na bipi; lu aku la i na kala o ka poe kuai kala, a hookahuli i na papa;
İpten bir kamçı yaparak hepsini koyunlar ve sığırlarla birlikte tapınaktan kovdu, para bozanların paralarını döküp masalarını devirdi.
16 Olelo mai la ia i ka poe kuai mana nunu, E lawe ae i keia mau mea mai keia wahi aku; mai hoolilo oukou i ka hale o ko'u Makua i hale kuai.
Güvercin satanlara, “Bunları buradan kaldırın, Babam'ın evini pazar yerine çevirmeyin!” dedi.
17 Hoomanao iho la kana poe haumana i ka mea i palapalaia, O ka manao nui i kou hale ka mea e ai mai nei ia'u.
Öğrencileri, “Evin için gösterdiğim gayret beni yiyip bitirecek” diye yazılmış olan sözü hatırladılar.
18 Ninau aku la na Iudaio ia ia, i aku la, Heaha ka hoailona au e hoike mai ai ia makou, i hana ai oe i neia mau mea?
Yahudi yetkililer İsa'ya, “Bunları yaptığına göre, bize nasıl bir belirti göstereceksin?” diye sordular.
19 Olelo mai la o Iesu ia lakou, E wawahi oukou i keia luakini, a e kukulu hou aku au ia i na la ekolu.
İsa şu yanıtı verdi: “Bu tapınağı yıkın, üç günde onu yeniden kuracağım.”
20 Alaila olelo aku la na Iudaio, Hookahi kanaha makahiki a me kumamaono ka hana ana o keia luakini, a e kukulu hou auei oe ia mea i na la ekolu?
Yahudi yetkililer, “Bu tapınak kırk altı yılda yapıldı, sen onu üç günde mi kuracaksın?” dediler.
21 O kona kino iho no ka luakini ana i olelo mai ai.
Ama İsa'nın sözünü ettiği tapınak kendi bedeniydi.
22 A ala mai oia mai ka make mai, hoomanao iho la kana poe haumana, ua olelo oia i keia mea; a manaoio iho la lakou i ka palapala hemolele, a me ka olelo a Iesu i olelo mai ai.
İsa ölümden dirilince öğrencileri bu sözü söylediğini hatırladılar, Kutsal Yazı'ya ve İsa'nın söylediği bu söze iman ettiler.
23 A i kona noho ana ma Ierusalema i ka ahaaina moliaola, he nui loa na mea i manaoio i kona inoa, i ko lakou ike aua i na hana mana ana i hana'i,
Fısıh Bayramı'nda İsa'nın Yeruşalim'de bulunduğu sırada gerçekleştirdiği belirtileri gören birçokları O'nun adına iman ettiler.
24 Aka, aole o Iesu i kuu aku ia ia iho no lakou, no ka mea, ua ike no oia ia lakou a pau,
Ama İsa bütün insanların yüreğini bildiği için onlara güvenmiyordu.
25 Aole ona hemahema e pono ai ke hoike aku kekahi ia ia i ko ke kanaka: no ka mea, ua ike no ia i ko loko o kanaka.
İnsan hakkında kimsenin O'na bir şey söylemesine gerek yoktu. Çünkü kendisi insanın içinden geçenleri biliyordu.
