Ioane 10
1 O IAIO, he oiaio ka'u e olelo aku nei ia oukou, O ka mea komo ole ma ka puka iloko o ka pa hi pa, aka, e pii ae ma kahi e, he aihue ia a me ka powa.
«Det segjer eg dykk for visst og sant: Den som ikkje gjeng inn i sauekvii gjenom døri, men stig yver ein annan stad, han er ein tjuv og ein røvar;
2 Aka, o ka mea e komo ma ka puka, oia ke kahu o na hipa.
Men den som gjeng inn gjenom døri, er hyrding åt sauerne.
3 Ke wehe ae la ke kiaipuka nona, a ua hoolohe na hipa i kona leo; a kahea aku ia i kana poe hipa ma ka inoa, a alakai aku ia lakou mawaho.
Honom let dørvaktaren upp åt, og sauerne høyrer målet hans, og han kallar sine sauer på namn, og leider deim ut.
4 Aia kuu aku ia i kana poe hipa ponoi mawaho, hele no ia mamua o lakou, a hahai mai na hipa ia ia; no ka mea, ua hoomaopopo lakou i kona leo.
Når han hev fenge ut alle sauerne sine, gjeng han fyre deim, og sauerne fylgjer honom; for dei kjenner målet hans.
5 Aole lakou e hahai aku i ke kanaka e, aka, e holo lakou mai ona aku la; no ka mea, aole lakou i hoomaopopo i ka leo o na kanaka e.
Ein framand vilde dei aldri fylgja; dei vilde røma for honom, av di dei ikkje kjenner målet åt dei framande.»
6 Olelo mai la o Iesu i keia olelonane ia lakou; aole nae lakou i ike i ke ano o na mea ana i olelo mai ai ia lakou.
Denne likningi fortalde Jesus deim, men dei skyna ikkje kva det var han tala til deim um.
7 No ia mea, olelo hou mai la o Iesu ia lakou, Oiaio, he oiaio ka'u e olelo aku nei ia oukou, Owau no ka puka no na hipa.
So tala Jesus atter til deim og sagde: «Det segjer eg dykk for visst og sant: Eg er døri som ber inn til sauerne.
8 O ka poe a pau i hele mai mamua o'u, he poe aihue lakou a me ka powa: aka, aole i hoolohe na hipa ia lakou.
Alle dei som er komne fyre meg, er tjuvar og røvarar; men sauerne høyrde ikkje på deim.
9 Owau no ka puka: ina e komo kekahi ma o'u nei, e ola ia, a e komo mai ia iloko, a e puka aku iwaho, a e loaa ia ia ka ai.
Eg er døri; den som gjeng inn gjenom meg, skal verta berga, og skal ganga inn og ganga ut og finna beite.
10 O ka aihue, hele mai ia e aihue wale no, a e pepehi, a e luku aku: i hele mai hoi au, i loaa'i ia lakou ke ola, a nui loa.
Tjuven kjem ikkje for anna enn for di han vilde stela og slagta og øyda; eg er komen for dei skal hava liv og hava nøgdi.
11 Owau no ke Kahuhipa maikai: o ke kahuhipa maikai, oia ke haawi i kona ola iho no na hipa.
Eg er den gode hyrdingen; den gode hyrdingen set livet sitt til for sauerne.
12 Aka, o ke kanaka i hoolimalimaia, aole hoi ke kahu, aole hoi nana ponoi na hipa, ike aku no ia i ka iliohae e hele mai ana, alaila haalele aku ia i na hipa, a holo aku la; a hopu mai la ka iliohae ia lakou, a hoopuehu aku la i ka poe hipa.
Leigekaren, som ikkje er hyrding, og som sauerne ikkje høyrer til, ser ulven koma, men let sauerne vera der dei er, og rømer, og ulven røvar deim og jagar deim frå einannan;
13 Holo no hoi ka hoolimalima, no kona hoolimalimaia'na, aole oia i manao i na hipa.
so gjer leigekaren av di han er ein leigekar, og ikkje hev umsut for sauerne.
14 Owau no ke Kahuhipa maikai, ua ike no au i ka'u, ua ikeia hoi au e ka'u.
Eg er den gode hyrdingen, og eg kjenner mine, og mine kjenner meg,
15 E like me ka Makua e ike mai ia'u, pela hoi au e ike ai i ka Makua: ke haawi nei au i kuu ola no na hipa.
liksom Faderen kjenner meg, og eg kjenner Faderen; og eg set livet til for sauerne.
16 A he poe hipa o ae no ka'u, aole no keia pa: ho pono hoi no'u e alakai mai ia lakou, a e hoolohe auanei lakou i ko'u leo; a e lilo i hookahi ohana hipa, hookahi hoi Kahuhipa.
Eg hev andre sauer og, som ikkje høyrer til denne kvii; deim og lyt eg leida, og dei skal lyda røysti mi, og det skal vera ei hjord og ein hyrding.
17 No ia mea, ke aloha mai nei ka Makua ia'u, no ka mea, ke haawi nei au i ko'u ola, i lawe hou mai ai au ia mea.
Difor er det Far min elskar meg, for di eg set livet mitt til so eg kann taka det att.
18 Aole kekahi e kaili ia mea mai o'u aku la, aka, na'u iho no e haawi aku ia: he mana ko'u e haawi aku ia, he mana hoi ko'u e lawe hou mai ia. Ua loaa ia'u keia kauoha na ko'u Makua mai.
Ingen tek det frå meg, eg set det til av meg sjølv. Eg hev magt til å setja det til, og eg hev magt til å taka det att; det bodet fekk eg av far min.»
19 Alaila he ku e hou ana iwaena o na Iudaio, no keia mau olelo.
Um desse ordi var det på nytt skilde meiningar millom jødarne.
20 He nui na mea o lakou i olelo, He daimonio kona, a ua hehena hoi; no ke aha la oukou e hoolohe ia ia?
Mange av deim sagde: «Han er forgjord, han er frå vitet! Kvi lyder de på honom?»
21 Olelo ae la kekahi poe, O keia mau olelo aole na ka mea i uluhia e ka daimonio: e hiki anei i ka daimonio ke hookaakaa i na maka o na makapo?
Andre sagde: «Dette er ikkje forgjord manns tale! Kann ei vond ånd opna augo på blinde?»
22 A he ahaaina hoolilo ma Ierusalema, a he wa hooilo ia.
So høgtida dei tempelvigsle-helgi i Jerusalem. Det var vinter,
23 A holoholo ae la o Iesu iloko o ka luakini ma ka lanai o Solomona.
og Jesus gjekk ikring i templet i Salomons-halli.
24 Hoopuni ae la na Iudaio ia ia, i aku la ia ia, Pehea la ka loihi o kou hookanalua'na i ko makou naau? Ina o oe ka Mesia, e hai akaka mai ia makou.
Då flokka jødarne seg rundt ikring honom og sagde til honom: «Kor lenge vil du halda oss i uvissa? Er du Messias, so seg oss det beint ut!»
25 Olelo mai la o Iesu ia lakou, Ua hai aku au ia oukou, aole oukou i manaoio mai. O na hana a'u e hana nei ma ka inoa o ko'u Makua, oia na mea e hoike nei ia'u.
Jesus svara: «Eg hev sagt dykk det, og de trur ikkje. Dei verki eg gjer i far min’s namn, dei vitnar um meg,
26 Aole nae oukou i manaoio mai, no ka mea, aole no ka'u poe hipa oukou, e like me ka'u i olelo aku ai ia oukou.
men de trur ikkje, for de høyrer ikkje til mine sauer.
27 Ua hoolohe ka'u poe hipa i ko'u leo, a ua ike au ia lakou, a hahai no lakou ia'u:
Mine sauer lyder røysti mi, og eg kjenner deim, og dei fylgjer meg,
29 O ko'u Makua, nana lakou i haawi na'u, ua oi aku ia mamua o na mea a pau: aole he mea e hiki ia ia ke kaili ae ia lakou mailoko ae o ka lima o ko'u Makua.
Far min, som hev gjeve meg deim, er større enn alle, og ingen kann riva deim ut or handi åt Far min.
30 Owau a o ka Makua, hookahi maua.
Eg og Faderen er eitt.»
31 Alaila lalau hou iho la na Iudaio i na pohaku e hailuku ia ia.
På nytt lag tok jødarne upp steinar og vilde steina honom.
32 Olelo mai la o Iesu ia lakou, He nui na hana maikai a'u i hoike aku ai ia oukou na ko'u Makua; no ka hana hea o ua mau hana la, e hailuku mai ai oukou ia'u?
Då tok Jesus til ords og sagde: «Mange gilde verk hev eg synt dykk frå far min; - kva for eitt av deim er det de steinar meg for?»
33 Olelo aku la na Iudaio ia ia, i ka i ana'e, Aole no ka hana maikai e hailuku aku ai makou ia oe; aka, no ka olelo hoino; no ka mea, o oe ke kanaka, ke hoolilo ia oe iho i Akua.
«For eit gildt verk steinar me deg ikkje, » svara jødarne, «men for gudsspotting, for di du som er eit menneskje, gjer deg sjølv til Gud.»
34 Ninau mai la o Iesu ia lakou, Aole anei i palapalaia iloko o ko oukou kanawai, Ua olelo au, He mau akua oukou?
Jesus svara: «Stend det’kje skrive i lovi dykkar: «Eg hev sagt: «De er gudar?»»
35 Ina i kapa mai oia ia lakou he mau akua, ka poe i loaa ia lakou ka olelo a ke Akua, aole hoi i hewa ka palapala hemolele;
Når no lovi kallar deim som Guds ord kom til, for gudar - og Skrifti kann ikkje gjerast um inkje -
36 Ke olelo mai nei anei oukou i ka mea a ke Akua i hoolaa'i, a i hoouna mai ai i ke ao nei, Ua olelo hoino oe, no ka'u i ana'ku, Owau no ke Keiki o ke Akua?
segjer då de til den som Faderen hev helga og sendt til verdi: «Du spottar Gud, » for di eg sagde: «Eg er Guds son?»
37 Ina aole au e hana i na hana a ko'u Makua, mai manaoio mai oukou ia'u.
Gjer eg ikkje verki åt Far min, so tru meg ikkje!
38 Aka, ina e hana au ia mau mea, a i manaoio ole mai oukou ia'u, e manaoio oukou ia mau hana, i ike ai oukou, a i manaoio ai hoi, o ka Makua iloko o'u, a owau iloko ona.
Men gjer eg det, so tru verki, um de ikkje trur meg; so skal de skyna og sjå at Faderen er i meg, og eg i honom!»
39 No ia mea, imi hou iho la lakou e lalau ia ia; a pakele aku la ia i ko lakou lima;
Då freista dei atter å gripa honom, men han slapp utor henderne deira.
40 Hele hou aku la ia ma kela aoao o Ioredane, i kahi a Ioane i bapetizo ai i kinohi; a noho iho la ilaila.
So for han attende til hi sida av Jordan, til den staden der Johannes fyrst hadde vore og døypt, og der vart han verande ei tid.
41 A nui ka poe i hele aku io na la, i iho la, Aole o Ioane i hana i kekahi hana mana; aka, o na mea a pau a Ioane i olelo mai ai no ia nei, he oiaio ia.
Og kom mange til honom, og dei sagde: «Johannes gjorde fulla ikkje noko teikn, men alt det Johannes sagde um denne mannen, var sant.»
42 A nui ka poe malaila i manaoio ia ia.
Og mange trudde på honom der.
