< Ioane 1 >
1 I KINOHI ka Logou, me ke Akua ka Logou, a o ke Akua no ka Logou.
En el principio, la Palabra ya existía. La Palabra estaba con Dios, y la Palabra era Dios.
2 Me ke Akua no hoi ia i kinohi.
En el principio, Jesús —quien era la palabra— estaba con Dios.
3 Hanaia iho la na mea a pau e ia; aole kekahi mea i hanaia i hana ole ia e ia.
Todo llegó a existir por medio de él; y sin él nada llegó a existir.
4 Iloko ona ke ola, a o ua ola la ka malamalama no na kanaka.
En él estaba la vida, la vida que era la luz de todos.
5 Puka mai la ka malamalama iloko o ka pouli, aole nae i hookipa ka pouli ia ia.
La luz brilla en la oscuridad, y la oscuridad no la ha apagado.
6 Hoounaia mai la e ke Akua kekahi kanaka, o Ioane kona inoa.
Dios envió a un hombre llamado Juan.
7 Hele mai la oia i mea hoike, i hoike ai ia no ua malamalama la, i manaoio ai na kanaka a pau ma ona la.
Él vino como testigo para hablar acerca de la luz, a fin de que todos pudieran creer por medio de él.
8 Aole no oia ka malamalama, aka, na hele mai ia e hoike i ka malamalama.
Él mismo no era la luz, sino que vino a testificar de la luz.
9 O ka malamalama io ia, ka mea nana e hoomalamalama na kanaka a pau e hele mai ana i ke ao nei.
La luz verdadera estaba por venir al mundo para dar luz a todos.
10 I ke ao nei oia, a i hanaia keia ao e ia, aole nae ko ke ao nei i ike ia ia.
Él estuvo en el mundo, y aunque el mundo fue hecho por medio de él, el mundo no supo quién era él.
11 Hele mai la ia i kona iho, aole kona poe i malama ia ia.
Él vino a su pueblo, pero ellos no lo aceptaron.
12 Aka, o ka poe i malama ia ia me ka manaoio i kona inoa, haawi mai la ia i ka pono no lakou e lilo ai i poe keiki na ke Akua:
Pero a aquellos que lo aceptaron, a quienes creyeron en él, les dio el derecho de convertirse en hijos de Dios.
13 O ka poe i hanauia, aole na ke koko, aole na ka makemake o ke kino, aole hoi na ka makemake o ke kanaka, na ke Akua no.
Estos son los hijos que no nacieron de forma habitual, o como resultado de los deseos o de la voluntad humana, sino nacidos de Dios.
14 Lilo mai la ka Logou i kanaka, a nobo iho la me kakou, a ike kakou i kona nani, i ka nani o ka hiwahiwa a ke Akua, ua piha i ka lokomaikai a me ka oiaio.
La Palabra se volvió humana y vivió entre nosotros, y nosotros vimos su gloria, la gloria del único hijo del Padre, lleno de gracia y verdad.
15 Hoike akaka mai la o Ioane, i mai la, Oia ka mea nona wau i olelo ai, O ka mea e hele mai ana mahope o'u, mamua o'a ia; no ka mea, ua mua ia no'u.
Juan dio su testimonio acerca de él, exclamando al pueblo: “Este es del cual yo les hablaba cuando les dije: ‘El que viene después de mi es más importante que yo, porque antes de que yo viviera, ya él existía’”.
16 Noloko mai o kana mea i piha ai, ua loaa ia kakou na mea maikai a nui loa.
Nosotros todos hemos sido receptores de su generosidad, de un don gratuito tras otro.
17 Ua haawiia mai ke kanawai ma o Mose la; aka, o ka lokomaikai a me ka oiaio ma o Iesu Kristo la ia.
La ley fue dada por medio de Moisés; pero la gracia y la verdad vinieron por medio de Jesucristo.
18 Aole loa i ike pono kekahi i ke Akua; o ke Keiki hiwahiwa, aia ma ka poli o ka Makua, oia ka i hoike mai ia ia.
Aunque ninguno ha visto a Dios, Jesucristo, el Único e Incomparable, quien está cerca del Padre, nos ha mostrado cómo es Dios.
19 Eia ka Ioane i hoike mai ai, i ka wa i hoouna aku ai na Iudaio i na kahuna, a me na Levi no Ierusalema aku, e ninau aku ia ia, Owai oe?
Esto es lo que Juan afirmó públicamente cuando los líderes judíos enviaron sacerdotes y Levitas desde Jerusalén para preguntarle: “¿Quién eres tú?”
20 Hai akaka mai la ia, aole i hoole, i mai la, Aole owau ka Mesia.
Juan declaró claramente y sin dudar: “Yo no soy el Mesías”.
21 Ninau aku la lakou ia ia, Owai hoi? O Elia anei oe? I mai la ia, Aole O kela kaula anei oe? I mai la ia, Aole.
“Entonces, ¿quién eres?” preguntaron ellos. “¿Elías?” “No, no lo soy”, respondió él. “¿Eres tú el Profeta?” “No”, respondió él.
22 Ninau hou aku la lakou ia ia, Owai la hoi oe? i hai aku ai makou i ka poe nana makou i hoouna mai; heaha kau olelo nou iho?
“¿Quién eres tú, entonces?” preguntaron ellos. “Tenemos que dar una respuesta a quienes nos enviaron. ¿Qué dices de ti mismo?”
23 Hai mai la ia, Owau no ka leo e kala ana i ka waonahele, E hoopololei i ke alanui no Iehova, e like me ka Isaia ke kaula i olelo ai.
“Yo soy ‘una voz que clama en el desierto: “¡Enderecen el camino del Señor!”’” dijo él, usando las palabras del profeta Isaías.
24 O na mea i hoounaia, no ka poe Parisaio lakou.
Los sacerdotes y los Levitas enviados por los fariseos
25 Ninau aku la lakou ia ia, i aku la ia ia, No ke aha la hoi oe i bapetizo ai, ke ole oe ka Mesia, aole hoi o Elia, aole hoi o kela kaula?
le preguntaron: “¿Por qué, entonces, estás bautizando, si no eres el Mesías, ni Elías, ni el Profeta?”
26 Olelo mai la o Ioane ia lakou, i mai la, Ke bapetizo nei au me ka wai: aka, ke ku nei kekahi iwaena o oukou, ka mea a oakou i ike ole ai;
Juan respondió: “Yo bautizo con agua, pero entre ustedes está alguien a quien ustedes no conocen.
27 Oia ka mea e hele mai ana mahope o'u, mamua o'u ia; aole au e pono ke kala ae i ke kaula a kona kamaa.
Él viene después de mí, pero yo ni siquiera soy digno de desabrochar sus sandalias”.
28 Hanaia iho la keia mau mea i Betabara ma kela aoao o Ioredane, kahi a Ioane i bapetizo ai.
Todo esto ocurrió en Betania, al otro lado del Jordán, donde Juan estaba bautizando.
29 A ia la ae, ike ae la o Ioane ia Iesu e hele mai ana io na la, i mai la, E nana i ke Keikihipa a ke Akua, nana e lawe aku ka hala o ke ao nei!
Al día siguiente, Juan vio que Jesús se acercaba a él, y dijo: “¡Miren, el Cordero de Dios que quita el pecado del mundo!
30 Oia nei ka mea nona wau i olelo ai, E hele mai ana kekahi kanaka mahope o'u, mamua o'u ia, no ka mea, ua mua ia no'u.
Este es del cual yo les hablaba cuando dije: ‘El hombre que viene después de mí es más importante que yo, porque antes de que yo existiera él ya existía’.
31 Aole nae au i ike pono ia ia; aka, i hoikeia oia i ka Iseraela, nolaila au i hele mai nei e bapetizo ana me ka wai.
Yo mismo no sabía quién era él, pero vine a bautizar con agua a fin de que él pudiera ser revelado a Israel”.
32 Hoike mai la o Ioane, i mai la, Ua ike au i ka Uhane e iho mai ana mai ka lani mai, e like me ka manu nunu, a e nobo ana maluna iho ona.
Juan dio su testimonio acerca de él, diciendo: “Vi al Espíritu descender del cielo como una paloma y se posó sobre él.
33 Aole nae au i ike pono ia ia; aka, o ka mea nana au i hoouna mai e bapetizo me ka wai, oia ka i olelo mai ia'u, Aia ike aku oe i ka Uhane e iho mai ana maluna ona, a e noho ana maluna ona, oia ka mea, nana e bapetizo me ka Uhane Hemolele.
Yo no lo habría conocido si no fuera porque el que me envió a bautizar con agua me había dicho: ‘Aquél sobre el cual veas descender el Espíritu y posarse sobre él, ese es quien bautiza con el Espíritu Santo’.
34 A ua ike au, a hoike mai hoi, oia ke Keiki a ke Akua.
Yo lo vi, y declaro que este es el Hijo de Dios”.
35 A ia la ao, ku hou ae la o Ioane, me na haumana ana elua.
El día siguiente Juan estaba allí con dos de sus discípulos.
36 A ike aku la ia Iesu e hele ae ana, i mai la ia, E nana i ke Keikihipa a ke Akua!
Él vio a Jesús que pasaba y dijo: “¡Miren! ¡Este es el Cordero de Dios!”
37 A lohe ae la na haumana elua i kana olelo ana, a hahai aku la laua ia Iesu.
Cuando los dos discípulos escucharon lo que él dijo, fueron y siguieron a Jesús.
38 Haliu ae la o Iesu, ike mai la ia laua e hahai ana, i mai la ia laua, Heaha ka olua e imi mai nei? I aku la laua ia ia, E Rabi, (ma ka hoohalike ana, e ke Kumu, ) mahea kou wahi i noho ai?
Jesús volteó y vio que estos le seguían. “¿Qué están buscando?” les preguntó, “Rabí (que significa ‘Maestro’), ¿dónde vives?” le preguntaron ellos, como respuesta.
39 I mai la kela ia laua, E hele mai, e ike. A hele aku la laua, a ike i kona wahi i noho ai; a noho iho la laua me ia ia la; ua kokoke ka umi o ka hora.
“Vengan y vean”, les dijo. Así que ellos se fueron con él y vieron donde vivía. Eran cerca de las cuatro de la tarde, y pasaron el resto del día con él.
40 O Anederea, ke kaikaina o Simona Petero, oia kekahi o ua mau haumana la elua i lohe i ka Ioane, a hahai aku la ia Iesu.
Andrés, el hermano de Simón Pedro, era uno de estos discípulos que habían escuchado lo que Juan dijo y que habían seguido a Jesús.
41 Loaa mua ia ia kona kaikuaana iho, o Simona, a i aku la ia ia, Ua loaa ia maoa ka Mesia, ma ka hoohalike ana, o Kristo ia.
Él se fue de inmediato a buscar a su hermano Simón y le dijo: “¡Hemos encontrado al Mesías!” (Que significa “Cristo”).
42 A alakai aku la kela ia ia io Iesu la. A ike mai la o Iesu ia ia, i mai la, O oe no o Simona, ke keiki a Iona; e kapaia oe o Kepa, ma ka hoohalike ana, he pohaku.
Él lo llevó donde estaba Jesús. Mirándolo fijamente, Jesús le dijo: “Tú eres Simón, hijo de Juan. Pero ahora te llamarás Cefas”, (que significa “Pedro”).
43 Ia la ae, manao iho la o Iesu e hele i Galilaia, a loaa ia ia o Pilipo, i mai la ia ia, E hahai mai oe ia'u.
El siguiente día, Jesús decidió ir a Galilea. Allí encontró a Felipe, y le dijo: “Sígueme”.
44 A o Pilipo no Betesaida ia, no ke kulanakauhale o Anederea, a me Petero.
Felipe era de Betsaida, la misma ciudad de donde venían Andrés y Pedro.
45 Loaa ia Pilipo o Natanaela, i aku la o Pilipo ia ia, Ua loaa ia makou ka mea a Mose iloko o ke kanawai, a me na kaula i palapala'i, o Iesu, no Nazareta, ke keiki a Iosepa.
Felipe encontró a Natanael y le dijo: “Hemos encontrado a aquél de quien Moisés hablaba en la ley y de quien hablaban los profetas también: Jesús de Nazaret, el hijo de José”.
46 Ninau mai la o Natanaela ia ia, E hiki mai anei kekahi mea maikai no Nazareta mai? I aku la o Pilipo ia ia, E hele mai, e ike.
“¿De Nazaret? ¿Puede salir algo bueno de allí?” preguntó Natanael. “Solo ven y mira”, respondió Felipe.
47 Ike ae la o Iesu ia Natanaela e hele mai ana io na la, a olelo mai la ia nona, E nana i ka Iseraela oiaio, aole he hoopunipuni iloko ona.
Cuando Jesús vio que Natanael se acercaba, dijo de él: “¡Miren, aquí hay un verdadero israelita! No hay ninguna falsedad en él”.
48 Ninau aku la o Natanaela ia ia, i aku la, Inahea oe i ike mai ai ia'u? Olelo mai la o Iesu ia ia, i mai la, Mamua o ka Pilipo kahea ana'ku ia oe, ua ike au ia oe e noho ana malalo o ka laau fiku.
“¿Cómo sabes quien soy yo?” preguntó Natanael. “Te vi bajo aquella higuera, antes que Felipe te llamara”, respondió Jesús.
49 Olelo aku la o Natanaela ia ia, i aku la, E Rabi, o oe ke Keiki a ke Akua, o oe ke alii o ka Iseraela.
“¡Rabí, tu eres el Hijo de Dios, el rey de Israel!” exclamó Natanael.
50 Olelo mai la o Iesu ia ia, i mai la, No ka'u hai ana'ku ia oe, Ua ike au ia oe malalo o ka laau fiku, ke manaoio nei anei oe? E ike auanei oe i na mea nui e aku i keia.
“¿Crees esto solo porque te dije que te vi bajo aquella higuera?” respondió Jesús. “¡Verás mucho más que eso!”
51 Olelo mai la oia ia ia, Oiaio; he oiaio ka'u e olelo aku nei ia oukou, Mahope aku e ike oukou i ka lani e hamama ana, a me na anela o ke Akua e pii aku ana, a e iho mai ana maluna iho o ke Keiki a ke kanaka.
Luego Jesús dijo: “Les digo la verdad: verán el cielo abierto, y los ángeles de Dios subiendo y bajando sobre el Hijo del hombre”.