Ioane 1
1 I KINOHI ka Logou, me ke Akua ka Logou, a o ke Akua no ka Logou.
Na początku było Słowo. Było ono u Boga i było Bogiem.
2 Me ke Akua no hoi ia i kinohi.
Od samego początku było razem z Bogiem.
3 Hanaia iho la na mea a pau e ia; aole kekahi mea i hanaia i hana ole ia e ia.
Ono powołało wszystko do istnienia. I nic, co zostało stworzone, nie zaistniało bez Niego.
4 Iloko ona ke ola, a o ua ola la ka malamalama no na kanaka.
W Nim było życie, a życie jest dla ludzi światłem.
5 Puka mai la ka malamalama iloko o ka pouli, aole nae i hookipa ka pouli ia ia.
To Światło świeci w ciemnościach, a mrok nie był w stanie Go pochłonąć.
6 Hoounaia mai la e ke Akua kekahi kanaka, o Ioane kona inoa.
Bóg posłał swojego człowieka, imieniem Jan,
7 Hele mai la oia i mea hoike, i hoike ai ia no ua malamalama la, i manaoio ai na kanaka a pau ma ona la.
aby powiedział ludziom o prawdziwym Świetle i aby dzięki niemu wszyscy uwierzyli.
8 Aole no oia ka malamalama, aka, na hele mai ia e hoike i ka malamalama.
Sam Jan nie był Światłem, lecz miał o Nim opowiedzieć.
9 O ka malamalama io ia, ka mea nana e hoomalamalama na kanaka a pau e hele mai ana i ke ao nei.
I nadeszło prawdziwe Światło, które oświeca każdego człowieka, przychodzącego na świat.
10 I ke ao nei oia, a i hanaia keia ao e ia, aole nae ko ke ao nei i ike ia ia.
Pojawiło się na świecie, który dzięki Niemu powstał, ale świat Go nie rozpoznał.
11 Hele mai la ia i kona iho, aole kona poe i malama ia ia.
Przyszło do swojej własności, ale swoi Go nie przyjęli.
12 Aka, o ka poe i malama ia ia me ka manaoio i kona inoa, haawi mai la ia i ka pono no lakou e lilo ai i poe keiki na ke Akua:
Tym jednak, którzy Je przyjęli, i uwierzyli Mu dało prawo stać się dziećmi Bożymi,
13 O ka poe i hanauia, aole na ke koko, aole na ka makemake o ke kino, aole hoi na ka makemake o ke kanaka, na ke Akua no.
które narodziły się nie fizycznie —w wyniku namiętności czy ludzkich planów—ale z Boga.
14 Lilo mai la ka Logou i kanaka, a nobo iho la me kakou, a ike kakou i kona nani, i ka nani o ka hiwahiwa a ke Akua, ua piha i ka lokomaikai a me ka oiaio.
Słowo stało się ciałem i jako człowiek zamieszkało wśród nas. Ujrzeliśmy więc Jego chwałę—chwałę, jaką Ojciec obdarzył swojego jedynego Syna, pełnego łaski i prawdy.
15 Hoike akaka mai la o Ioane, i mai la, Oia ka mea nona wau i olelo ai, O ka mea e hele mai ana mahope o'u, mamua o'a ia; no ka mea, ua mua ia no'u.
Jan Chrzciciel powiedział o Nim, wołając do zebranych wokół niego ludzi: —To właśnie o Nim mówiłem: „Nadchodzi ktoś większy ode mnie, bo istniał wcześniej niż ja!”.
16 Noloko mai o kana mea i piha ai, ua loaa ia kakou na mea maikai a nui loa.
Z Jego bogactwa wszyscy otrzymaliśmy wiele łask.
17 Ua haawiia mai ke kanawai ma o Mose la; aka, o ka lokomaikai a me ka oiaio ma o Iesu Kristo la ia.
Mojżesz dał nam Prawo, natomiast dzięki Jezusowi Chrystusowi nadeszła łaska i prawda.
18 Aole loa i ike pono kekahi i ke Akua; o ke Keiki hiwahiwa, aia ma ka poli o ka Makua, oia ka i hoike mai ia ia.
Boga nikt nigdy nie widział, a pokazał Go nam Jedyny Syn—Bóg, który stanowi jedno z Ojcem.
19 Eia ka Ioane i hoike mai ai, i ka wa i hoouna aku ai na Iudaio i na kahuna, a me na Levi no Ierusalema aku, e ninau aku ia ia, Owai oe?
Żydowscy przywódcy z Jerozolimy wysłali do Jana Chrzciciela kapłanów i ich pomocników z pytaniem: —Kim właściwie jesteś?
20 Hai akaka mai la ia, aole i hoole, i mai la, Aole owau ka Mesia.
Wtedy on jednoznacznie i dobitnie odpowiedział: —Nie jestem Mesjaszem!
21 Ninau aku la lakou ia ia, Owai hoi? O Elia anei oe? I mai la ia, Aole O kela kaula anei oe? I mai la ia, Aole.
—No to kim? Eliaszem?—pytali. —Nie. —To może prorokiem? —Też nie—odpowiedział Jan.
22 Ninau hou aku la lakou ia ia, Owai la hoi oe? i hai aku ai makou i ka poe nana makou i hoouna mai; heaha kau olelo nou iho?
—Kim więc jesteś? Co mamy powiedzieć tym, którzy nas wysłali? Co możesz o sobie powiedzieć?—dopytywali go.
23 Hai mai la ia, Owau no ka leo e kala ana i ka waonahele, E hoopololei i ke alanui no Iehova, e like me ka Isaia ke kaula i olelo ai.
—Jak powiedział prorok Izajasz: „Jestem głosem wołającego na pustyni: Przygotujcie Panu drogę!”—odrzekł Jan.
24 O na mea i hoounaia, no ka poe Parisaio lakou.
Niektórzy wysłannicy, należący do ugrupowania faryzeuszy,
25 Ninau aku la lakou ia ia, i aku la ia ia, No ke aha la hoi oe i bapetizo ai, ke ole oe ka Mesia, aole hoi o Elia, aole hoi o kela kaula?
zapytali go: —Dlaczego więc chrzcisz, skoro nie jesteś ani Mesjaszem, ani Eliaszem, ani prorokiem?
26 Olelo mai la o Ioane ia lakou, i mai la, Ke bapetizo nei au me ka wai: aka, ke ku nei kekahi iwaena o oukou, ka mea a oakou i ike ole ai;
—Ja zanurzam tylko w wodzie—odparł Jan. —Lecz niebawem nadejdzie ktoś, kto już jest wśród was, ale na razie nie dał się wam poznać. Ja nie jestem nawet godzien zdjąć Mu butów!
27 Oia ka mea e hele mai ana mahope o'u, mamua o'u ia; aole au e pono ke kala ae i ke kaula a kona kamaa.
28 Hanaia iho la keia mau mea i Betabara ma kela aoao o Ioredane, kahi a Ioane i bapetizo ai.
Miało to miejsce po drugiej stronie Jordanu, w Betanii, gdzie Jan udzielał ludziom chrztu.
29 A ia la ae, ike ae la o Ioane ia Iesu e hele mai ana io na la, i mai la, E nana i ke Keikihipa a ke Akua, nana e lawe aku ka hala o ke ao nei!
Następnego dnia Jan ujrzał nadchodzącego Jezusa i rzekł: —Oto Baranek, którego Bóg złoży w ofierze, aby usunąć grzech świata!
30 Oia nei ka mea nona wau i olelo ai, E hele mai ana kekahi kanaka mahope o'u, mamua o'u ia, no ka mea, ua mua ia no'u.
To Jego miałem na myśli mówiąc, że „nadchodzi ktoś większy ode mnie, bo istniał wcześniej niż ja!”.
31 Aole nae au i ike pono ia ia; aka, i hoikeia oia i ka Iseraela, nolaila au i hele mai nei e bapetizo ana me ka wai.
Nie wiedziałem, że to On, ale po to właśnie przyszedłem i zacząłem chrzcić ludzi, aby ogłosić Izraelowi Jego nadejście.
32 Hoike mai la o Ioane, i mai la, Ua ike au i ka Uhane e iho mai ana mai ka lani mai, e like me ka manu nunu, a e nobo ana maluna iho ona.
Jan kontynuował: —Widziałem Ducha, który zstąpił na Niego z nieba jak gołąb.
33 Aole nae au i ike pono ia ia; aka, o ka mea nana au i hoouna mai e bapetizo me ka wai, oia ka i olelo mai ia'u, Aia ike aku oe i ka Uhane e iho mai ana maluna ona, a e noho ana maluna ona, oia ka mea, nana e bapetizo me ka Uhane Hemolele.
Nie wiedziałem, że to On, ale Bóg, który mnie posłał, abym zanurzał ludzi w wodzie, powiedział: „Ten, na którego zstąpi Duch i spocznie na Nim, będzie zanurzał ludzi w Duchu Świętym”.
34 A ua ike au, a hoike mai hoi, oia ke Keiki a ke Akua.
Widziałem to i dlatego oświadczam, że On jest Synem Boga!
35 A ia la ao, ku hou ae la o Ioane, me na haumana ana elua.
Następnego dnia Jan stał z dwoma uczniami.
36 A ike aku la ia Iesu e hele ae ana, i mai la ia, E nana i ke Keikihipa a ke Akua!
Gdy zobaczył idącego Jezusa, powiedział: —Oto Baranek, którego Bóg złoży w ofierze!
37 A lohe ae la na haumana elua i kana olelo ana, a hahai aku la laua ia Iesu.
Obaj uczniowie usłyszeli to i poszli za Jezusem.
38 Haliu ae la o Iesu, ike mai la ia laua e hahai ana, i mai la ia laua, Heaha ka olua e imi mai nei? I aku la laua ia ia, E Rabi, (ma ka hoohalike ana, e ke Kumu, ) mahea kou wahi i noho ai?
On obejrzał się i widząc, że za Nim idą, zapytał: —Czego szukacie? —Rabbi! (to znaczy: „Nauczycielu!”). Gdzie się zatrzymałeś na nocleg?—zapytali.
39 I mai la kela ia laua, E hele mai, e ike. A hele aku la laua, a ike i kona wahi i noho ai; a noho iho la laua me ia ia la; ua kokoke ka umi o ka hora.
—Chodźcie i zobaczcie—odpowiedział Jezus. Poszli więc z Nim, a ponieważ było już około czwartej po południu, zostali u Niego do końca dnia.
40 O Anederea, ke kaikaina o Simona Petero, oia kekahi o ua mau haumana la elua i lohe i ka Ioane, a hahai aku la ia Iesu.
Jednym z nich był Andrzej, brat Szymona Piotra.
41 Loaa mua ia ia kona kaikuaana iho, o Simona, a i aku la ia ia, Ua loaa ia maoa ka Mesia, ma ka hoohalike ana, o Kristo ia.
Odszukał on później Szymona i powiedział: —Znaleźliśmy Mesjasza! (to znaczy: „Chrystusa”).
42 A alakai aku la kela ia ia io Iesu la. A ike mai la o Iesu ia ia, i mai la, O oe no o Simona, ke keiki a Iona; e kapaia oe o Kepa, ma ka hoohalike ana, he pohaku.
I zaprowadził go do Jezusa, a On spojrzał na niego i rzekł: —Ty jesteś Szymon, syn Jana. Ale od teraz będziesz się nazywał Kefas (to znaczy: „Piotr”—„skała”).
43 Ia la ae, manao iho la o Iesu e hele i Galilaia, a loaa ia ia o Pilipo, i mai la ia ia, E hahai mai oe ia'u.
Następnego dnia Jezus postanowił pójść do Galilei. Po drodze spotkał Filipa i rzekł do niego: —Chodź ze Mną.
44 A o Pilipo no Betesaida ia, no ke kulanakauhale o Anederea, a me Petero.
Filip pochodził z Betsaidy, rodzinnego miasteczka Andrzeja i Piotra.
45 Loaa ia Pilipo o Natanaela, i aku la o Pilipo ia ia, Ua loaa ia makou ka mea a Mose iloko o ke kanawai, a me na kaula i palapala'i, o Iesu, no Nazareta, ke keiki a Iosepa.
Spotkał on później Natanaela i powiedział mu: —Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz i prorocy! To Jezus, syn Józefa z Nazaretu!
46 Ninau mai la o Natanaela ia ia, E hiki mai anei kekahi mea maikai no Nazareta mai? I aku la o Pilipo ia ia, E hele mai, e ike.
—Z Nazaretu?!—zdziwił się Natanael. —Czy stamtąd może pochodzić coś dobrego? —Sam się przekonaj!—odrzekł Filip.
47 Ike ae la o Iesu ia Natanaela e hele mai ana io na la, a olelo mai la ia nona, E nana i ka Iseraela oiaio, aole he hoopunipuni iloko ona.
Gdy zbliżali się do Jezusa, On zobaczył Natanaela i powiedział: —Oto prawdziwy Izraelita, w którym nie ma fałszu.
48 Ninau aku la o Natanaela ia ia, i aku la, Inahea oe i ike mai ai ia'u? Olelo mai la o Iesu ia ia, i mai la, Mamua o ka Pilipo kahea ana'ku ia oe, ua ike au ia oe e noho ana malalo o ka laau fiku.
—Skąd mnie znasz?—zdumiał się Natanael. —Widziałem cię pod drzewem figowym, zanim spotkał cię Filip—odrzekł Jezus.
49 Olelo aku la o Natanaela ia ia, i aku la, E Rabi, o oe ke Keiki a ke Akua, o oe ke alii o ka Iseraela.
—Nauczycielu! Jesteś Synem Boga! Jesteś Królem Izraela!
50 Olelo mai la o Iesu ia ia, i mai la, No ka'u hai ana'ku ia oe, Ua ike au ia oe malalo o ka laau fiku, ke manaoio nei anei oe? E ike auanei oe i na mea nui e aku i keia.
—Wierzysz w to, ponieważ powiedziałem, że widziałem cię, gdy byłeś pod drzewem figowym?—odparł Jezus. —Ujrzysz jeszcze więcej!
51 Olelo mai la oia ia ia, Oiaio; he oiaio ka'u e olelo aku nei ia oukou, Mahope aku e ike oukou i ka lani e hamama ana, a me na anela o ke Akua e pii aku ana, a e iho mai ana maluna iho o ke Keiki a ke kanaka.
Zapewniam was: Zobaczycie otwarte niebo i aniołów Boga wstępujących i zstępujących na Mnie, Syna Człowieczego.
