< Ioba 8 >
1 A LAILA olelo mai la o Biledada, no Suha, i mai la,
Tad Bildads no Šuhas atbildēja un sacīja:
2 Pehea la ka loihi o kau olelo ana i keia mau mea? A he makani ikaika na huaolelo o kou waha?
Cik ilgi tu tā gribi runāt? tavas mutes vārdi ir kā stiprs vējš, kas greznojās.
3 E hookahuli anei ke Akua i ka pololei? A e hookekee anei ka Mea mana i ka pono?
Vai Dievs pārgrozītu tiesu, un tas Visuvarenais pārgrozītu taisnību?
4 Ina paha ua hana hewa kau poe keiki ia ia, Alaila kiola aku la ia ia lakou, no ko lakou lawehala ana;
Kad tavi bērni pret Viņu grēkojuši, tad Viņš tos arī nodevis viņu grēku varā.
5 Ina e imi oe i ke Akua, A e nonoi aku oe i ka Mea mana;
Bet ja tu pie laika to stipro Dievu meklēsi un no tā Visuvarenā žēlastības lūgsies,
6 Ina ua maemae oe a pono hoi; He oiaio no, ina ua ala mai no ia ano nou, A ua hoomalu mai ia i ka hale o kou pono ana.
Ja tu šķīsts būsi un taisns, tad Viņš tevi gan uzlūkos un atkal uztaisīs tavas taisnības dzīvokli.
7 Ina ua uuku kou hoomaka ana i kinohou, O kou hopena, e mahuahua loa ana no ia.
Un ja tu iesākumā biji sīks, pēcgalā tu būsi ļoti liels.
8 No ka mea, ke noi aku nei au ia oe, e ninau aku oe i ka hanauna mamua, A e hoomakaukau oe e noonoo i ko lakou poe makua:
Jo vaicā jel tiem senajiem, un liec vērā, ko viņu tēvi piedzīvojuši.
9 (No ka mea, inehinei wale no kakou, aohe ike, A o ko kakou mau la ma ka honua, he aka no ia: )
Jo mēs esam vakarēji un nezinām nenieka; jo mūsu dienas ir kā ēna virs zemes.
10 Aole anei lakou e ao mai ia oe, a e hai mai ia oe, A e hoike mai i na olelo mailoko mai o ko lakou naau?
Viņi tevi gan mācīs un tev sacīs un no savas sirds runās.
11 E ulu anei ke papuro ke ole ka lepo poho? E ulu anei ka akaakai ke ole ka wai?
Vai ašķi aug bez dūņām, vai niedres izaug bez ūdens?
12 I kona manawa uliuli, aole i okiia, Ua mae no ia mamua o na mauu e ae a pau.
Vēl zaļo, netiek plūktas, bet nokalst ātrāki nekā visa cita zāle.
13 Pela no ka hope o ka poe a pau e hoopoina ana i ke Akua; A pela no ka manaolana o ka aia e make ai.
Tā iet visiem, kas Dievu aizmirst, un blēža cerība iet bojā,
14 O kona manaolana e okiia'ku ia, A o kona mea hilinai, he punawelewele no ia.
Viņa drošums iznīkst, un viņa patvērums ir kā zirnekļa tīkls.
15 E hilinai iho oia maluna o kona hale, aka, aole ia e paa: E hoopaa aku oia ia mea, aole nae ia e kupono.
Viņš atslienas pie sava nama, bet tas nestāv, viņš gan pie tā turas, bet tas nepastāv.
16 Ua uliuli oia imua o ka la, A kupu ae kona mau lala ma kona kihapai.
Gan viņš ir zaļš, saulei spīdot, un viņa zari izplešas viņa dārzā,
17 Ua awiliia kona mau aa ma ka waikahe, A ike iho la ia i kahi o na pohaku.
Viņa saknes vijās ap akmeņiem un ķērās pie mūra ēkas.
18 Aka, e hoopauia aku ia mea mai kona wahi aku, Alaila e hoole mai oia ia ia, aole au i ike ia oe.
Kad viņš to izdeldē no viņa vietas, tad šī viņu aizliedz: Es tevi neesmu redzējusi.
19 Aia hoi, oia ka olioli o kona aoao, A mailoko mai o ka lepo e kupu ae na mea e.
Redzi, tāds ir viņa ceļa prieks, un no pīšļiem izaug atkal citi.
20 Aia hoi, aole ke Akua e hoowahawaha i ka mea pono, Aole hoi ia e kokua aku i ka poe hana hewa:
Redzi, Dievs neatmet sirdsskaidro, un neņem bezdievīgo pie rokas.
21 A hoopiha mai ia i kou waha i ka akaaka, A i kou lehelehe i ka hooho olioli.
Kamēr Viņš tavu muti piepildīs ar smiešanos un tavas lūpas ar gavilēšanu,
22 O ka poe inaina ia oe e hoaahuia lakou i ka hilahila: A e lilo ka hale o ka poe hewa i mea ole.
Tavi ienaidnieki taps apģērbti ar kaunu, un bezdievīgo dzīvokļa vairs nebūs.