Ioba 41
1 E HOOPAA anei oe i ka leviatana me ka makau? A e kaomi i kona alelo me ke aho?
Vangt gij den Krokodil met de angel, Bindt ge hem de tong met koorden vast;
2 E hiki anei ia oe ke hookomo i ke kaula kaluha i kona ihu? A me ka makau e hoolou i kona iwia?
Steekt ge hem een stok door de neus, Haalt ge een ring door zijn kaken;
3 E hoomahuahua anei ia i ka nonoi ana ia oe? E olelo anei ia i na mea hooluolu ia oe?
Zal hij heel veel tot u smeken, Of lieve woordjes tot u richten?
4 A hoopaa anei ia i ka berita me oe? E lawe anei oe ia ia i kauwa mau loa?
Zal hij een contract met u sluiten, En neemt ge hem voorgoed in uw dienst;
5 E paani pu anei oe me ia me he manu la? E hoopaa anei oe ia ia no kou poe wahine opio?
Kunt ge met hem als met een vogeltje spelen, Bindt ge hem voor uw dochtertjes vast;
6 E hana anei na makamaka ia ia i mea ahaaina? E mahele anei lakou ia ia iwaena o ka poe kuai?
Kunnen uw makkers hem verhandelen, En onder de venters verdelen?
7 E hiki anei ia oe ke hoopiha i kona ili i na mea oi? I kona poo hoi i na o-ia?
Kunt ge zijn huid met spiesen beplanten, Zijn kop met een vissersharpoen?
8 E kau oe i kou lima maluna ona, E hoomanao i ke kaua, a e hooki iho.
Probeer eens, de hand op hem te leggen, Maar denk aan de strijd; ge doet het zeker niet weer,
9 Aia hoi, o ka manao e paa aku ia ia ua make hewa: Aole anei e hina ilalo ka mea e nana aku ana ia ia?
Want uw hoop komt vast bedrogen uit! Reeds bij zijn aanblik wordt men neergeslagen
10 Aohe mea aa e hoala ia ia: A owai la hoi ka mea e hiki ke ka imua o'u?
Er is niemand vermetel genoeg, hem te wekken. Wie houdt voor hem stand,
11 Owai ka i hana mua mai na'u, a e uku aku au? O na mea a pau malalo o ka lani, no'u ia.
Wie treedt tegen hem op, en blijft ongedeerd: Onder de ganse hemel Is er niet één!
12 Aole au e huna i kona mau lala, Aole hoi i ka ikaika a me ka nani o kana mea kaua.
Ik wil niet zwijgen over zijn leden, Maar spreken over zijn nooit geëvenaarde kracht.
13 Owai ka mea e wehe ae i ke alo o kona kapa? Owai ka mea e komo iloko o kona mau a palua?
Wie heeft ooit zijn kleed opgelicht, Is doorgedrongen tussen zijn dubbel kuras?
14 Owai ka mea e wehe ae i na pani o kona maka? O kona mau niho a puni he mea weliweli ia.
Wie opent de dubbele deur van zijn muil; Rondom zijn tanden verschrikking!
15 O kona haaheo, o kona mau palekaua paa no ia, I hoopiliia i ka mea kapili paa.
Zijn rug is als rijen van schilden, Die als een muur van steen hem omsluiten
16 Ua pili kekahi i kekahi, Aole e komo ka makani iwaena o lakou.
Het een ligt vlak naast het ander, Geen tocht kan er door;
17 Ua pili pu kekahi me kekahi, Ua hui pu ia lakou, aole e hiki ke hookaawaleia'e.
Ze grijpen aan elkander vast, En sluiten onscheidbaar aaneen.
18 Ma kona kiha ana alohi mai la ka malamalama, O kona mau maka ua like me na lihilihi o ke kakahiaka.
Door zijn niezen danst het licht, Zijn ogen zijn als de wimpers van het morgenrood;
19 Mailoko mai o kona waha hele aku na lapalapa, A lele aku na huna ahi.
Uit zijn muil steken toortsen, En schieten vuurvonken uit;
20 Mailoko mai o kona mau pukaihu puka aku ka mahu, E like me ko ka ipuhao wela, a me ka ipuhao lapalapa.
Er stijgt rook uit zijn neusgaten op, Als uit een dampende en ziedende ketel.
21 Hoa aku kona hanu i na lanahu, A mai kona waha puka aku ka lapalapa.
Zijn adem zet kolen in vuur, Uit zijn bek stijgen vlammen omhoog;
22 Maloko o kona a-i ke noho la ka ikaika, A lelele ka weliweli imua ona.
In zijn nek zetelt kracht, Ontsteltenis danst voor hem uit;
23 O na wahi lewalewa o kona io ua pilipaaia, Ua paa ia ia, aole e hoonaueia.
Zijn vleeskwabben sluiten stevig aaneen, Onbeweeglijk aan hem vastgegoten;
24 O kona naau ua paa, me he pohaku la, A ua paakiki e like me ka pohaku lalo o ka wili.
Zijn hart is vast als een kei, Hecht als een onderste molensteen:
25 I kona ea ana iluna, makau ka poe ikaika; No ka weliweli pihoihoi lakou.
Voor zijn majesteit sidderen de baren Trekken de golven der zee zich terug.
26 O ke kau ana o ka pahikaua ia ia aole ia e paa: O ka pahi o, o ka ihe, a me ka pololu.
Het zwaard, dat hem treft, is er niet tegen bestand, Geen lans, geen speer en geen schicht.
27 Ua manao no ia i ka hao he like ia me ka mauu maloo, A i ke keleawe me he laau popopo la.
Hij rekent het ijzer voor stro, Voor vermolmd hout het koper;
28 Aole e hiki i ka pua pana ke hooauhee ia ia: O na pohaku o ka maa, ua like ia me ka opala.
Geen pijlen jagen hem op de vlucht, Slingerstenen zijn hem maar kaf;
29 Ua manaoia ka newa e like me ka opala; Ua akaaka no ia i ka naue ana o ka ihe.
Een werpspies schijnt hem een riet, Hij lacht om het suizen der knots.
30 Malalo ona na apana ipu lepo: Hohola aku ia i ka mea oi maluna o ka lepo.
Onder zijn buik zitten puntige scherven, Als een dorsslee krabt hij ermee op het slijk;
31 Hoopohapoha no ia i ka hohonu, me he ipuhao la: Hana no ia i ke kai me he ipu mea hamo la.
Hij doet de afgrond koken als een ketel, Verandert de zee in een wierookpan;
32 Waiho no ia i ala malamalama mahope ona; Ua manaoia ka hohonu, he poohina.
Achter hem aan een lichtend spoor, Als had de afgrond zilveren lokken.
33 Aohe mea like maluna o ka honua, Ka mea i hanaia me ka makau ole.
Zijns gelijke is er op aarde niet; Geschapen, om niemand te vrezen;
34 Nana mai no ia i na mea kiekie a pau; Oia ke alii maluna o ka poe haaheo a pau.
Op al wat trots is, ziet hij neer, Hij is koning over alle verscheurende beesten!
