Ioba 4
1 A LAILA pane mai la o Elipaza no Temana, i mai la,
Tad prozbori Elifaz Temanac i reče:
2 A i hoao makou e kamailio pu me oe, e uluhua anei oe? Aka, owai la ka mea hiki ke uumi i ka olelo?
“Možeš li podnijeti da ti progovorim? Ali tko se može uzdržat' od riječi!
3 Aia hoi; ua ao aku oe i na mea he nui, A ua hooikaika oe i na lima nawaliwali.
Eto, mnoge ljude ti si poučio, okrijepio si iznemogle mišice;
4 Ua kukulu iluna kau olelo i ka mea e hina ana, A ua hookupaa oe i na kuli e hemo ana.
riječju svojom klonule si pridizao, ojačavao si koljena klecava.
5 Ano hoi, ua hiki mai ia maluna ou, a ua maule oe, Ua hoopa mai ia ia oe, a ua popilikia oe.
A kad tebe stiže, klonuo si duhom, na tebe kad pade, čitav si se smeo!
6 Aole anei keia kou makau, a me kou manaolana, O kou mea i kuko ai, a me ka pololei o kou mau aoao?
Zar pobožnost tvoja nadu ti ne daje, neporočnost tvoja životu ufanje?
7 Ke noi aku nei au, e hoomanao oe, owai ka mea hala ole i make wale? Auhea hoi ka poe pono i hookiia'ku?
TÓa sjeti se: nevin - propade li kada? Kada su zatrti bili pravednici?
8 E like me ka'u i ike ai, O na mea i waele ino, a mahi hewa, ohi no lakou ia mea hookahi.
Iz iskustva zborim: nesrećom tko ore i nevolju sije, nju će i požeti.
9 Ma ka ha ana o ke Akua ua make lakou, A ma ka hanu o kona mau puka ihu ua hoopauia lakou.
Od daha Božjega oni pogibaju, na gnjevni mu disaj nestaju sa zemlje.
10 O ka uwo ana o ka liona, o ka leo o ka liona hae, A o na niho o na liona hou, ua haki.
Rika lavlja, urlik leopardov krše se k'o zubi u lavića.
11 O ka liona, ua make ia no ka nele o ka mea pio, A o na keiki o ka liona wahine, ua hele liilii lakou.
Lav ugiba jer mu nesta plijena, rasuli se mladi lavičini.
12 Ua lawe malu ia mai kekahi olelo ia'u, A ua loaa i kuu pepeiao ka lohe iki o ia mea.
Tajna riječ se meni objavila, šapat njen je uho moje čulo.
13 Iloko o na manao ma na moeuhane i ka po, I ka manawa i pauhia ai na kanaka i ka hiamoe,
Noću, kada snovi duh obuzmu i san dubok kad na ljude pada,
14 Hiki mai ka makau ia'u a me ka haalulu, A hoohaalulu mai ia i ka nui o ko'u mau iwi.
strah i trepet mene su svladali, kosti moje žestoko se stresle.
15 Alaila maale ae la he uhane imua o ko'u maka; Ku iho la iluna ka hulu o ko'u io:
Dah mi neki preko lica prođe, digoše se dlake na mom tijelu.
16 Ku malie iho la ia, aole au i ike i kona ano; He kii imua o kou mau maka, He makani uuku, a he leo ka'u i lohe:
Stajao je netko - lica mu ne poznah - ali likom bješe pred očima mojim. Posvuda tišina; uto začuh šapat:
17 E oi anei ka pono o ke kanaka mamua o ko ke Akua? He oi anei ka maemae o ke kanaka mamua o ka Mea nana ia i hana?
'Zar je smrtnik koji pred Bogom pravedan? Zar je čovjek čist pred svojim Stvoriteljem?
18 Aia hoi, aole ia i hilinai i kana poe kauwa, A hooili no ia i ka hewa maluna o kona poe anela:
Ni slugama svojim više ne vjeruje, i anđele svoje za grijeh okrivljuje -
19 Heaha la hoi ka poe e noho ana i na hale lepo, Ha ka lepo ko lakou hookumu ana, ua ulupaia lakou imua o ka mu?
kako ne bi onda goste stanova glinenih kojima je temelj u prahu zemaljskom. Gle, kao moljce njih sveudilj satiru:
20 Ua lukuia lakou mai kakahiaka a ke ahiahi: Ua make loa lakou, aohe mea nana i manao.
od jutra do mraka u prah pretvore, nestaju zasvagda - nitko i ne vidi.
21 Aole anei e nalo wale aku ko lakou maikai ana? Make no lakou me ka naauao ole.
Iščupan je kolčić njihova šatora, pogibaju skoro, mudrost ne spoznavši.'
