< Ioba 39 >

1 U A ike anei oe i ka wa e hanau ai na kao hihiu o ka pali? Ua malama anei oe i ka hanau ana o na dia?
¿Sabes tú cuándo paren las cabras monteses? ¿Asististe al parto de las venadas?
2 E hiki anei ia oe ke helu i na malama o ko lakou koko ana? A ua ike anei oe i ka wa e hanau ai lakou?
¿Puedes contar los meses de su preñez y saber el tiempo cuando paren?
3 Kulou iho no lakou, hanau mai i ka lakou mau keiki, I ka wa i pau ai ko lakou nahunahu ana.
Se encorvan, expulsan sus crías, se libran de sus dolores de parto.
4 Ua ikaika ka lakou poe keiki, Nui ae la lakou, ma ka waonahele; Hele aku lakou aole e hoi hou mai io lakou la.
Sus crías crecen, se fortalecen, salen a campo abierto y no vuelven.
5 Owai la ka i hookuu wale aku i ka hoki hihiu? Owai hoi ka i kala ae i na mea paa o ka hoki hihiu?
¿Quién dio al asno montés su libertad? ¿Quién soltó las ataduras del rebuznante,
6 O kona hale ka waonahele a'u i hana'i, A o kahi panoa kona noho ana.
a cual di el desierto como hogar y tierra salitrosa como vivienda?
7 Akaaka no ia i ka haunaele o ke kulanakauhale, Aole ia e hoolohe i ka wawa o ke kahu holoholona.
Se burla del bullicio de la ciudad y no obedece los gritos del arriero,
8 O ka mea i loaa o na mauna, oia kana ai, A imi no ia i na mea uliuli a pau.
explora las montañas en busca de su pasto y rastrea toda cosa verde.
9 E ae mai anei ka reema e hookauwa nau, E noho no ia ma kou wahi hanai?
¿Consentirá el búfalo en ser tu esclavo o pasará la noche en tu establo?
10 E hiki ia oe ke hoopaa i ka reema ma ke auwaha me kona kaula? E hana anei ia i na awawa me ka oopalau mahope ou?
¿Atarás al búfalo al arado con cuerdas? ¿Rastrillará los valles tras ti?
11 E hilinai anei oe ia ia no ka nui o kona ikaika? E waiho anei oe i kau hana ia ia?
¿Confiarás en él porque es robusto y dejarás tu labor a su cuidado?
12 E manao anei oe ia ia i hoihoi mai ia i kau ai. A e hoiliili i kau hua palaoa?
¿Confiarás en él para que te traiga tu cosecha y reúna el grano en tu era?
13 O ka eheu o ka iana ke hele wikiwiki; He eheu anei a he hulu kona e like me ko ka setoreka?
Las alas del avestruz se agitan alegres, ¿pero son las alas y el plumaje del amor?
14 No ka mea, waiho no ia i kona hua iloko o ka honua, A hoopumehana ia lakou ma ka lepo,
Abandona sus huevos en la tierra, en el polvo los calienta
15 A hoopoina no ia e hoopepe auanei ka wawae ia lakou, A o ka holoholona hihiu o ke kula e hehi iho ia lakou.
y se olvida que un pie puede aplastarlos o una bestia salvaje pisotearlos.
16 Ua hana paakiki aku ia i kana mau keiki, me he mea la aole nana; He make hewa kona luhi, a he makau ole nae.
Es cruel con sus polluelos como si no fueran suyos. No le importa que se pierda su fatiga,
17 Na ke Akua no ia i hoonele i ke akamai, Aole hoi ia i haawi ia ia i ka naauao.
porque ʼEloah lo privó de sabiduría y no lo dotó de entendimiento.
18 Aka, i ka wa i hooholo ai oia ia ia iho, Ua akaaka no ia i ka lio a me kona mea hooholo.
Pero cuando se yergue en alto, se burla del caballo y su jinete.
19 Ua haawi anei oe i ka ikaika no ka lio? Ua hoaahu anei oe i kona a-i i ka hulu haalulu?
¿Diste al caballo su fuerza? ¿Cubriste tú su cuello con una melena?
20 E hiki anei ia oe ke hoolele ia ia e like me ka uhini? A kona hau nui ana, he mea weliweli ia.
¿Lo harás brincar como langosta? Su majestuoso resoplido es terrible,
21 Helu no oia ma ke awawa, a olioli ikaika: Hele aku e halawai me ka mea kaua.
escarba en el valle, se regocija en su fuerza, sale a encontrarse con las armas,
22 Ua akaaka no ia i ka makau, aole haalulu; Aole ia e huli ae mai ka pahikaua aku.
se ríe del miedo y no se espanta ni retrocede ante la espada.
23 Nakeke ke aapua ia ia, O ka maka o ka ihe a me ka pahi.
La flecha resuena contra él. Fulguran lanzas y arma arrojadiza,
24 Me ka hau ana a me ka huhu, ua ale no ia i ka aina: Aole ia e ku malie i ka wa e kani ai ka pu.
con ímpetu y furor devora la distancia, sin que le importe el sonido de la trompeta.
25 I waena o na pu kani, i iho la ia, Ha, ha! A honi aku la ia i ke kaua ma kahi loihi, I ka uwa ana o na luna, a me ka hooho kaua.
Parece que dice entre clarines: ¡Ea! Olfatea desde lejos la batalla, el grito de los comandantes y el grito de guerra.
26 Na kou naauao anei e lele aku ka nisu, Hohola aku no ia i kona mau eheu ma ke kukulu hema?
¿Vuela el halcón y extiende sus alas hacia el sur por tu sabiduría?
27 Na kau kauoha anei i lele ae iluna ka aeto, A e kau i kona punana ma kahi kiekie?
¿Por tu mandato se remonta el águila y pone su nido en la altura?
28 Ma ka pali no ia i noho ai a hoomau ai, Maluna o kahi oioi o ka pohaku, a ma kahi paa.
Vive y tiene su habitación en la roca, en la cumbre del peñasco, en lugar inaccesible.
29 Malaila mai no ia i imi ai i ka mea pio, A nana ae kona maka i kahi loihi.
Desde allí acecha la presa. Sus ojos la divisan desde muy lejos.
30 O kana poe keiki, inu lakou i ke koko; A ma kahi o na heana, malaila no oia.
Sus polluelos chupan la sangre. Donde hay carroña, allí está ella.

< Ioba 39 >