< Ioba 39 >
1 U A ike anei oe i ka wa e hanau ai na kao hihiu o ka pali? Ua malama anei oe i ka hanau ana o na dia?
Steingeiti, veit du når ho kidar? Vaktar du riderne åt hindi?
2 E hiki anei ia oe ke helu i na malama o ko lakou koko ana? A ua ike anei oe i ka wa e hanau ai lakou?
Tel måna’rne dei gjeng med unge, og kjenner du deira fødetid?
3 Kulou iho no lakou, hanau mai i ka lakou mau keiki, I ka wa i pau ai ko lakou nahunahu ana.
Dei bøygjer seg, fø’r sine ungar, so er det slutt med deira rider.
4 Ua ikaika ka lakou poe keiki, Nui ae la lakou, ma ka waonahele; Hele aku lakou aole e hoi hou mai io lakou la.
På marki kidi veks seg store, spring burt og kjem’kje att til deim.
5 Owai la ka i hookuu wale aku i ka hoki hihiu? Owai hoi ka i kala ae i na mea paa o ka hoki hihiu?
Kven let villasnet renna fritt, tok bandet av det skjerre dyr,
6 O kona hale ka waonahele a'u i hana'i, A o kahi panoa kona noho ana.
som eg gav øydemark til heim, den salte steppa til ein bustad?
7 Akaaka no ia i ka haunaele o ke kulanakauhale, Aole ia e hoolohe i ka wawa o ke kahu holoholona.
Det lær åt byen med sitt ståk, slepp høyra skjenn frå drivaren.
8 O ka mea i loaa o na mauna, oia kana ai, A imi no ia i na mea uliuli a pau.
Det finn seg beite millom fjell, og leitar upp kvart grøne strå.
9 E ae mai anei ka reema e hookauwa nau, E noho no ia ma kou wahi hanai?
Skal tru villuksen vil deg tena, og natta yver ved di krubba?
10 E hiki ia oe ke hoopaa i ka reema ma ke auwaha me kona kaula? E hana anei ia i na awawa me ka oopalau mahope ou?
Kann du til fori honom tøyma, horvar han dalar etter deg?
11 E hilinai anei oe ia ia no ka nui o kona ikaika? E waiho anei oe i kau hana ia ia?
Lit du på honom for hans styrke? Og yverlet du han ditt arbeid?
12 E manao anei oe ia ia i hoihoi mai ia i kau ai. A e hoiliili i kau hua palaoa?
Trur du han til å føra grøda heim og draga henne inn i løda?
13 O ka eheu o ka iana ke hele wikiwiki; He eheu anei a he hulu kona e like me ko ka setoreka?
Struss-hoa flaksar kåt med vengen, men viser fjør og veng morskjærleik?
14 No ka mea, waiho no ia i kona hua iloko o ka honua, A hoopumehana ia lakou ma ka lepo,
Nei, ho legg sine egg på jordi, og let so sanden verma deim;
15 A hoopoina no ia e hoopepe auanei ka wawae ia lakou, A o ka holoholona hihiu o ke kula e hehi iho ia lakou.
ho gløymer at ein fot kann treda og villdyr trakka deim i kras.
16 Ua hana paakiki aku ia i kana mau keiki, me he mea la aole nana; He make hewa kona luhi, a he makau ole nae.
Hardt fer ho åt med sine ungar, som var dei ikkje hennar eigne; for fåfengt stræv ho ikkje ræddast.
17 Na ke Akua no ia i hoonele i ke akamai, Aole hoi ia i haawi ia ia i ka naauao.
For Gud let henne gløyma visdom, han ei tiletla henne vit.
18 Aka, i ka wa i hooholo ai oia ia ia iho, Ua akaaka no ia i ka lio a me kona mea hooholo.
Men når ho baskar seg i veg, ho lær åt både hest og mann.
19 Ua haawi anei oe i ka ikaika no ka lio? Ua hoaahu anei oe i kona a-i i ka hulu haalulu?
Skal tru um du gjev hesten kraft og klæder halsen hans med mån?
20 E hiki anei ia oe ke hoolele ia ia e like me ka uhini? A kona hau nui ana, he mea weliweli ia.
Let du han som grashoppen springa alt med han frøser skræmeleg.
21 Helu no oia ma ke awawa, a olioli ikaika: Hele aku e halawai me ka mea kaua.
Glad i si kraft han marki skrapar og fer so fram mot væpna flokk.
22 Ua akaaka no ia i ka makau, aole haalulu; Aole ia e huli ae mai ka pahikaua aku.
Han urædd er og lær åt rædsla, for sverdet ei han vender um,
23 Nakeke ke aapua ia ia, O ka maka o ka ihe a me ka pahi.
det skranglar pilhus yver honom, det blenkjer spjot til styng og skot.
24 Me ka hau ana a me ka huhu, ua ale no ia i ka aina: Aole ia e ku malie i ka wa e kani ai ka pu.
Med ståk og bråk han slukar jordi, ustyrleg når stridsluren gjeng.
25 I waena o na pu kani, i iho la ia, Ha, ha! A honi aku la ia i ke kaua ma kahi loihi, I ka uwa ana o na luna, a me ka hooho kaua.
Han kneggjar: «Hui!» når luren læt, han verar striden langan leid, med skrik frå hovdingar og herrop!
26 Na kou naauao anei e lele aku ka nisu, Hohola aku no ia i kona mau eheu ma ke kukulu hema?
Flyg hauken upp ved ditt forstand og spilar vengjerne mot sud?
27 Na kau kauoha anei i lele ae iluna ka aeto, A e kau i kona punana ma kahi kiekie?
Stig ørnen høgt av di du byd, og byggjer reiret sitt i høgdi?
28 Ma ka pali no ia i noho ai a hoomau ai, Maluna o kahi oioi o ka pohaku, a ma kahi paa.
Han bur på berg og held seg der, på kvasse tind og høge nut.
29 Malaila mai no ia i imi ai i ka mea pio, A nana ae kona maka i kahi loihi.
Derfrå han spæjar etter mat, hans augo yver viddi skodar.
30 O kana poe keiki, inu lakou i ke koko; A ma kahi o na heana, malaila no oia.
Hans ungar gløypar i seg blod; der det finst lik, der er han og.»