Ioba 37
1 NO keia mea hoi haalulu kuu naau, A nauwe ae mai kona wahi aku.
super hoc expavit cor meum et emotum est de loco suo
2 E hoolohe pono i ka poha ana o kona leo, A me ka halulu e puka ana mai kona waha mai.
audite auditionem in terrore vocis eius et sonum de ore illius procedentem
3 Malalo o ka lani a pau nana no ia i nou aku, A o kona malamalama i na welau o ka honua.
subter omnes caelos ipse considerat et lumen illius super terminos terrae
4 Mahope o ia mea, poha mai ka leo; Hoohekili mai ia me kona leo mana; Aole ia e hoopaa ia lakou i loheia'i kona leo.
post eum rugiet sonitus tonabit voce magnitudinis suae et non investigabitur cum audita fuerit vox eius
5 Hoohekili kupanaha mai la ke Akua me kona leo; Hana no ia i na mea nui, aole e ike maopopo ia.
tonabit Deus in voce sua mirabiliter qui facit magna et inscrutabilia
6 No ka mea, ua i aku ia i ka hau, E kau ma ka honua, A i ka ua liilii, a me ka ua nui o kona ikaika.
qui praecipit nivi ut descendat in terram et hiemis pluviis et imbri fortitudinis suae
7 Hoopaa aku ia i ka lima o na kanaka a pau, I ike na kanaka a pau i kana haua.
qui in manu omnium hominum signat ut noverint singuli opera sua
8 A komo na holoholona iloko o na lua, A noho ma ko lakou mau wahi.
ingredietur bestia latibulum et in antro suo morabitur
9 Mai ke kukulu hema i hele mai ka puahiohio, A mai ke kukulu akau ke anu.
ab interioribus egreditur tempestas et ab Arcturo frigus
10 Mai ka hanu o ke Akua i haawiia mai ka wai paa: A o ka palahalaha o na wai, ua hoopaaia.
flante Deo concrescit gelu et rursum latissimae funduntur aquae
11 O ka wa malie hoi, ua kipaku ia i ke ao: Ua hoohehee kona malamalama i ka ohu:
frumentum desiderat nubes et nubes spargunt lumen suum
12 A ua hoohuliia'ku ia a puni ma kona manao; I hana aku ai lakou i na mea a pau ana i kauoha mai ai, Ma ke alo o ka honua a puni.
quae lustrant per circuitum quocumque eas voluntas gubernantis duxerit ad omne quod praeceperit illis super faciem orbis terrarum
13 Ina no ka laau hahau, ina no kona aina, Ina no ke aloha, nana no ia i hoopuka mai.
sive in una tribu sive in terra sua sive in quocumque loco misericordiae suae eas iusserit inveniri
14 E hoolohe mai oe, e Ioba, i keia; E ku malie, a e noonoo i na hana kupanaha a ke Akua.
ausculta haec Iob sta et considera miracula Dei
15 Ua ike anei oe i ka hooponopono ana o ke Akua ia lakou, A hoopuka mai i ka malamalama o kona ao?
numquid scis quando praeceperit Deus pluviis ut ostenderent lucem nubium eius
16 Ua ike anei i na kaupaona ana o na ao, I na hana kupanaha o ka mea hemolele i ka ike?
numquid nosti semitas nubium magnas et perfectas scientias
17 A pehea hoi i mahana ai kou kapa, I ka wa i hoomalie mai ai oia i ka aina i ka makani kukulu hema?
nonne vestimenta tua calida sunt cum perflata fuerit terra austro
18 E hiki anei ia oe me ia ke hohola aku i ke aouli, He ikaika, e like me ke aniani i hooheheeia?
tu forsitan cum eo fabricatus es caelos qui solidissimi quasi aere fusi sunt
19 E hoike mai oe ia makou i ka mea a makou e olelo aku ai ia ia; Aole makou e olelo aku, no ka pouli.
ostende nobis quid dicamus illi nos quippe involvimur tenebris
20 E haiia aku anei ia ia, ke olelo aku au? Ina e olelo aku ke kanaka, e aleia auanei oia.
quis narrabit ei quae loquor etiam si locutus fuerit homo devorabitur
21 Ano aole lakou i ike i ka malamalama alohilohi iloko o na ao; A hele ae la ka makani a hoomaemae ia lakou.
at nunc non vident lucem subito aer cogitur in nubes et ventus transiens fugabit eas
22 Mai ke kukulu akau ke alohilohi gula i hele mai ai; Aia i ke Akua ka nani weliweli.
ab aquilone aurum venit et ad Deum formidolosa laudatio
23 O ka Mea mana, aole e loaa ia kakou ia; Ua hoonui i ka ikaika, a i ka pono, a ua nui hoi i ka lokomaikai; Aole ia e hookaumaha.
digne eum invenire non possumus magnus fortitudine et iudicio et iustitia et enarrari non potest
24 A makau na kanaka ia ia; Aole ia e maliu mai i ka poe naauao a pau.
ideo timebunt eum viri et non audebunt contemplari omnes qui sibi videntur esse sapientes
