< Ioba 30 >
1 A NO hoi, ua henehene mai ia'u ka poe opiopio ia'u, Ka poe nona na makuakane a'u i hoowahawaha ai, Aole e hoonoho pu me na ilio o ka'u poe hipi.
Nunc autem derident me iuniores tempore, quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei:
2 Oia hoi, o ka ikaika o ko lakou lima heaha ia ia'u, Ka mea i pau ka ikaika?
Quorum virtus manuum mihi erat pro nihilo, et vita ipsa putabantur indigni.
3 No ka ilihune a no ka pololi ua wiwi lakou; Holo lakou i ka waonahele, I ka po he mehameha a neoneo.
Egestate et fame steriles, qui rodebant in solitudine, squallentes calamitate, et miseria.
4 Uhuki lakou i ka maluha ma ka nahelehele, A me ke aa o ka laau iunipera i ai na lakou.
Et mandebant herbas, et arborum cortices, et radix iuniperorum erat cibus eorum.
5 Maiwaena mai o kanaka ua hookukeia'ku lakou; Kahea nui aku mahope o lakou e like me lakou i ka aihue;
Qui de convallibus ista rapientes, cum singula reperissent, ad ea cum clamore currebant.
6 Maloko o na awawa weliweli e noho ai lakou, Maloko o na lua o ka honua a me na pohaku.
In desertis habitabant torrentium, et in cavernis terrae, vel super glaream.
7 Mawaena o ka nahelehele, me he hoki la lakou i uwe ai, Malalo o ka laau kuku lakou i hoakoakoa ai.
Qui inter huiuscemodi laetabantur, et esse sub sentibus delicias computabant.
8 He poe keiki a kanaka lapuwale, He poe keiki a kanaka inoa ole; Ua hookukeia lakou mai ka aina aku.
Filii stultorum et ignobilium, et in terra penitus non parentes.
9 Ano hoi, ua lilo au i mea e mele ai lakou; A ua lilo hoi au no lakou i mea e olelo nane ai.
Nunc in eorum canticum versus sum, et factus sum eis in proverbium.
10 Ua hoopailua lakou ia'u, a holo mamao lakou mai o'u aku la, Aole lakou i uumi i ke kuha mai i kuu maka.
Abominantur me, et longe fugiunt a me, et faciem meam conspuere non verentur.
11 No ka mea, ua kuu aku ia i kona kaulawaha, a ua hookaumaha mai ia'u; Ua kuu aku hoi lakou i ke kaulawaha imua o'u.
Pharetram enim suam aperuit, et afflixit me, et frenum posuit in os meum.
12 Ma ka akau ku mai ka poe opio, a hoonee aku i kuu wawae, Hoouka ae lakou i na alanui no kuu make.
Ad dexteram orientis calamitatis meae illico surrexerunt: pedes meos subverterunt, et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis.
13 Ua hana ino lakou i kuu ala, Ua kokua lakou i kuu hina ana; Aohe o lakou kokua.
Dissipaverunt itinera mea, insidiati sunt mihi, et praevaluerunt, et non fuit qui ferret auxilium.
14 Hele mai lakou me he poha nui mai la: Ma kahi nahae, hookaa mai la lakou maluna o'u.
Quasi rupto muro, et aperta ianua, irruerunt super me, et ad meas miserias devoluti sunt.
15 Ua hiki mai na mea hooweliweli maluna o'u: Hoomaau lakou i kuu lokomaikai e like me ka makani; A me he ao la, ke hele aku nei kuu pomaikai.
Redactus sum in nihilum: abiit quasi ventus desiderium meum: et velut nubes pertransiit salus mea.
16 Ano hoi ua nininiia kuu uhane iloko o'u, Ua lalau mai na la kaumaha ia'u.
Nunc autem in memetipso marcescit anima mea, et possident me dies afflictionis.
17 I ka po ua oia kuu mau iwi iloko o'u; Aole i maha kuu mau eha aai.
Nocte os meum perforatur doloribus: et qui me comedunt, non dormiunt.
18 No ka ikaika loa o kuu mai, ua ano e kuu aahu; Ua puliki mai ia'u e like me ka a-i o kuu kapakomo.
In multitudine eorum consumitur vestimentum meum, et quasi capito tunicae succinxerunt me.
19 Ua hoolei mai oia ia'u iloko o ka nenelu, A ua like au me ka lepo a me ka lehu.
Comparatus sum luto, et assimilatus sum favillae et cineri.
20 Ua uwe aku au ia oe, aole oe i hoolohe mai ia'u; A ku au iluna, aole oe i manao mai ia'u.
Clamo ad te, et non exaudis me: sto, et non respicis me.
21 Ua lilo oe i enemi no'u, Me ka ikaika o kou lima i hahai mai oe ia'u.
Mutatus es mihi in crudelem, et in duritia manus tuae adversaris mihi.
22 Ua kaikai oe ia'u, A hooholo no oe ia'u maluna o ka makani; Ua hooheehee mai hoi ia'u a hoomakau mai.
Elevasti me, et quasi super ventum ponens elisisti me valide.
23 No ka mea, ua ike no au e hoihoi aku oe ia'u i ka make, A i ka hale e akoakoa ai ka poe a pau e ola ana.
Scio quia morti trades me, ubi constituta est domus omni viventi.
24 Aka, he mea ole ka pule, ke kikoo mai ia i kona lima, Ina e uwe lakou iloko o kona luku ana.
Verumtamen non ad consumptionem meam emittis manum tuam: et si corruerim, ipse salvabis.
25 Aole anei au i uwe i kona la pilikia? Aole anei i kaumaha ko'u naau no ka poe ilihune?
Flebam quondam super eo, qui afflictus erat, et compatiebatur anima mea pauperi.
26 I ka wa i kakali ai au i ka maikai, alaila hiki mai ka hewa; A ukali au i ka malamalama, alaila hiki mai ka pouli.
Expectabam bona, et venerunt mihi mala: praestolabar lucem, et eruperunt tenebrae.
27 Ua kupikio kuu opu, aohe malie iho; Ua hiki e mai ia'u na la popilikia.
Interiora mea efferbuerunt absque ulla requie, praevenerunt me dies afflictionis.
28 Ke hele eleele nei au, aole nae i ka la: Ku no au iluna maloko o ka ahakanaka, a uwe aku au.
Moerens incedebam, sine furore, consurgens, in turba clamabam.
29 Ua lilo au i hoahanau no na iliohae, A i hoalauna no na iana.
Frater fui draconum, et socius struthionum.
30 Ua eleele kuu ili maluna o'u, A ua hoaia kuu mau iwi i ka wela.
Cutis mea denigrata est super me, et ossa mea aruerunt prae caumate.
31 A ua lilo kuu lira no ke kanikau, A o kuu mea hookiokio no ka leo o ka poe e uwe ana.
Versa est in luctum cithara mea, et organum meum in vocem flentium.