< Ioba 3 >

1 MAHOPE iho o keia, pane ae la ko Ioba waha, a hoino aku la ia i kona la.
Sonunda Eyüp ağzını açtı ve doğduğu güne lanet edip şöyle dedi:
2 Olelo mai la o Ioba, i mai la,
3 E poho wale iho ka la a'u i hanau ai, A me ka po i oleloia, ua hapaiia he keikikane.
“Doğduğum gün yok olsun, ‘Bir oğul doğdu’ denen gece yok olsun!
4 E lilo ua la la i pouli; Mai manao ke Akua ia mai luna mai, Aole hoi e alohi mai ka malamalama maluna ona.
Karanlığa bürünsün o gün, Yüce Tanrı onunla ilgilenmesin, Üzerine ışık doğmasın.
5 E haukae ka pouli a me ka malu make ia la; E kau ka naulu maluna ona; E hooweliweli na wela o ka la ia ia.
Karanlık ve ölüm gölgesi sahip çıksın o güne, Bulut çöksün üzerine; Işığını karanlık söndürsün.
6 A o ua po la, e lawe aku ka pouli ia ia; Aole e hui pu ia oia me na la o ka makahiki; Mai hookomoia oia iloko o ka helu ana o na malama.
Zifiri karanlık yutsun o geceyi, Yılın günleri arasında sayılmasın, Aylardan hiçbirine girmesin.
7 Aia hoi, o ua po la, e hooneoneoia oia; Aole e hookomoia ka leo olioli iloko ona.
Kısır olsun o gece, Sevinç sesi duyulmasın içinde.
8 Na lakou ia e hoino, na ka poe e hoino ana i ua la la, Ka poe makaukau no ke kanikau ana.
Günleri lanetleyenler, Livyatan'ı uyandırmaya hazır olanlar, O günü lanetlesin.
9 E hoopouliia na hoku o kona wa molehulehu: E kali aku ia i ka malamalama, a loaa ole; Aole hoi ia e ike i ka wehe ana o ke alaula.
Akşamının yıldızları kararsın, Boş yere aydınlığı beklesin, Tan atışını görmesin.
10 No ka mea, aole ia i hoopaa i na puka o ka opu o kuu makuwahine, Aole hoi ia i huna i ka popilikia mai ko'u maka aku.
Çünkü sıkıntı yüzü görmemem için Anamın rahminin kapılarını üstüme kapamadı.
11 No ke aha la i make ole ai au mai ka opu mai? No ke aha la i kaili ole ia kuu ea i kuu puka ana mai ka opu mai?
“Neden doğarken ölmedim, Rahimden çıkarken son soluğumu vermedim?
12 No ke aha la i kokua ai na kuli ia'u? No ke aha hoi na u, i omo aku ai au?
Neden beni dizler, Emeyim diye memeler karşıladı?
13 Alaila, ua moe iho au ano, a ua maluhia iho, Ua hiamoe iho la au, alaila ua maha iho la au,
Çünkü şimdi huzur içinde yatmış, Uyuyup dinlenmiş olurdum;
14 Me na'lii, a me na kuhina o ka honua, Ka poe i kukulu i na wahi neoneo no lakou:
Yaptırdıkları kentler şimdi viran olan Dünya kralları ve danışmanlarıyla birlikte,
15 Me na keiki alii paha, ka poe mea gula, Me ka poe i hoopiha i ko lakou mau hale i ke kala:
Evlerini gümüşle dolduran Altın sahibi önderlerle birlikte.
16 A, me he mea la i hanau i ka wa, ua ole au; Me na keiki ike ole i ka malamalama.
Neden düşük bir çocuk gibi, Gün yüzü görmemiş yavrular gibi toprağa gömülmedim?
17 Malaila e hooki ai ka poe hewa i ka hana kolohe ana; Malaila hoi e hoomahaia'i ka poe i luhi o ka ikaika.
Orada kötüler kargaşayı bırakır, Yorgunlar rahat eder.
18 A e hoomaha pu ia'i hoi ka poe pio; Aole lakou i lohe i ka leo o ka mea hooluhi.
Tutsaklar huzur içinde yaşar, Angaryacının sesini duymazlar.
19 O ka mea uuku, a me ka mea nui, aia no malaila; A o ke kauwa, ua kaawale ia mai kona haku aku.
Küçük de büyük de oradadır, Köle efendisinden özgürdür.
20 No ke aha la i haawiia mai ai ka malamalama i ka mea popilikia, A me ke ola i ka mea eha ma ka naau?
“Niçin sıkıntı çekenlere ışık, Acı içindekilere yaşam verilir?
21 Ka poe e kali ana i ka make, aole i hiki mai, A ua oi ko lakou eli ana ia mea, mamua o na waiwai i hunaia;
Oysa onlar gelmeyen ölümü özler, Onu define arar gibi ararlar;
22 I ka poe hauoli nui me ka olioli, I ka wa i loaa'i ia lakou ka luakupapau?
Mezara kavuşunca Neşeden coşar, sevinç bulurlar.
23 I ke kanaka i hunaia kona aoao, I ka mea a ke Akua i hoopuni ai?
Neden yaşam verilir nereye gideceğini bilmeyen insana, Çevresini Tanrı'nın çitle çevirdiği kişiye?
24 No ka mea, ua hiki pu mai ko'u kaniuhu ana me kuu ai ana, A ua nininiia'ku ko'u uwe ana e like me na wai.
Çünkü iniltim ekmekten önce geliyor, Su gibi dökülmekte feryadım.
25 No ka mea, ua makau au i ka mea makau, a ua hiki mai ia maluna o'u, A o ka mea a'u i weliweli ai ua hele mai ia io'u nei.
Korktuğum, Çekindiğim başıma geldi.
26 Aole au i pomaikai, aole hoi i oluolu, Aole hoi i maha; aka, hiki mai ka popilikia.
Huzur yok, sükûnet yok, rahat yok, Yalnız kargaşa var.”

< Ioba 3 >