Ioba 3
1 MAHOPE iho o keia, pane ae la ko Ioba waha, a hoino aku la ia i kona la.
Då let Job upp munnen og banna fødedagen sin.
2 Olelo mai la o Ioba, i mai la,
Job tok til ords og sagde:
3 E poho wale iho ka la a'u i hanau ai, A me ka po i oleloia, ua hapaiia he keikikane.
«Burt med den dag då eg vart fødd, den natt som sa: «Ein svein er avla!»
4 E lilo ua la la i pouli; Mai manao ke Akua ia mai luna mai, Aole hoi e alohi mai ka malamalama maluna ona.
Må denne dag til myrker verta - burtgløymd av Gud i høge himmel - og inkje ljos på honom skina!
5 E haukae ka pouli a me ka malu make ia la; E kau ka naulu maluna ona; E hooweliweli na wela o ka la ia ia.
Lat svarte myrkret honom eiga og skyer seg kring honom samla! Dagmyrkjingar skal honom skræma
6 A o ua po la, e lawe aku ka pouli ia ia; Aole e hui pu ia oia me na la o ka makahiki; Mai hookomoia oia iloko o ka helu ana o na malama.
og myrkret gløypa denne natt! Burt med den natt frå årsens dagar, ho kome ei i månads tal!
7 Aia hoi, o ua po la, e hooneoneoia oia; Aole e hookomoia ka leo olioli iloko ona.
Ja, aud og tom skal natti verta og ingen fagnad i ho klinga;
8 Na lakou ia e hoino, na ka poe e hoino ana i ua la la, Ka poe makaukau no ke kanikau ana.
Dagbannarar skal henne banna, dei som kann mana upp Livjatan,
9 E hoopouliia na hoku o kona wa molehulehu: E kali aku ia i ka malamalama, a loaa ole; Aole hoi ia e ike i ka wehe ana o ke alaula.
Og morgonstjernor skal’kje skina; fåfengt ho venta skal på ljoset - augbrunerne av morgonroden -
10 No ka mea, aole ia i hoopaa i na puka o ka opu o kuu makuwahine, Aole hoi ia i huna i ka popilikia mai ko'u maka aku.
av di ho ei livsdøri stengde på mor mi, so eg slapp for kval.
11 No ke aha la i make ole ai au mai ka opu mai? No ke aha la i kaili ole ia kuu ea i kuu puka ana mai ka opu mai?
Kvi døydd’ eg ei i moders liv? Ell’ slokna då eg rett var fødd?
12 No ke aha la i kokua ai na kuli ia'u? No ke aha hoi na u, i omo aku ai au?
Kvi fanst det kne som mot meg tok; og brjost eg kunde suga ved?
13 Alaila, ua moe iho au ano, a ua maluhia iho, Ua hiamoe iho la au, alaila ua maha iho la au,
So låg eg still og kvilde no, eg sov og hadde ro og fred
14 Me na'lii, a me na kuhina o ka honua, Ka poe i kukulu i na wahi neoneo no lakou:
hjå kongar og hjå fyrstar, som til gravstad pyramider bygde,
15 Me na keiki alii paha, ka poe mea gula, Me ka poe i hoopiha i ko lakou mau hale i ke kala:
hjå hovdingar som åtte gull og fyllte sine hus med sylv;
16 A, me he mea la i hanau i ka wa, ua ole au; Me na keiki ike ole i ka malamalama.
ell’ ufødd var eg ikkje til, lik born som aldri ljoset såg.
17 Malaila e hooki ai ka poe hewa i ka hana kolohe ana; Malaila hoi e hoomahaia'i ka poe i luhi o ka ikaika.
Der rasar ei dei vonde meir; der kviler dei som trøytte er;
18 A e hoomaha pu ia'i hoi ka poe pio; Aole lakou i lohe i ka leo o ka mea hooluhi.
og fangarne er trygge der; dei høyrer ingen drivar meir.
19 O ka mea uuku, a me ka mea nui, aia no malaila; A o ke kauwa, ua kaawale ia mai kona haku aku.
Der stor og liten like er, og trælen fri for herren sin.
20 No ke aha la i haawiia mai ai ka malamalama i ka mea popilikia, A me ke ola i ka mea eha ma ka naau?
Kvi gjev han ljos til den som lid, og liv til deim som gremmer seg,
21 Ka poe e kali ana i ka make, aole i hiki mai, A ua oi ko lakou eli ana ia mea, mamua o na waiwai i hunaia;
som fåfengt stundar etter dauden, og søkjer han som løynde skatt,
22 I ka poe hauoli nui me ka olioli, I ka wa i loaa'i ia lakou ka luakupapau?
som gled seg, ja, som jublar høgt, og fegnast når dei finn ei grav -
23 I ke kanaka i hunaia kona aoao, I ka mea a ke Akua i hoopuni ai?
til mannen som ei finn sin veg, som Gud set fast og stengjer inne?
24 No ka mea, ua hiki pu mai ko'u kaniuhu ana me kuu ai ana, A ua nininiia'ku ko'u uwe ana e like me na wai.
Min sukk hev vorte daglegt brød, og klaga mi som vatnet strøymar.
25 No ka mea, ua makau au i ka mea makau, a ua hiki mai ia maluna o'u, A o ka mea a'u i weliweli ai ua hele mai ia io'u nei.
Meg råkar det eg ottast fyre; det som eg ræddast, hender meg.
26 Aole au i pomaikai, aole hoi i oluolu, Aole hoi i maha; aka, hiki mai ka popilikia.
Snaudt fær eg fred, snaudt fær eg ro, snaudt lindring - so kjem uro att.»
