< Ioba 29 >
1 OLELO hou mai la o Ioba i kana olelonane, i mai la,
Addidit quoque Iob, assumens parabolam suam, et dixit:
2 Ina e like au me na malama mamua, I na la a ke Akua i malama mai ai ia'u!
Quis mihi tribuat, ut sim iuxta menses pristinos secundum dies, quibus Deus custodiebat me?
3 I ka wa i lilelile ai kona kukui maluna o kuu poo, A ma kona malamalama hele no au mawaena o ka pouli!
Quando splendebat lucerna eius super caput meum, et ad lumen eius ambulabam in tenebris?
4 E like me au i na la o kuu oo ana, I ka wa i kuka pu ai me ke Akua ma kuu halelewa!
Sicut fui in diebus adolescentiæ meæ, quando secreto Deus erat in tabernaculo meo?
5 I ka wa o ka Mea mana me au, I ka wa e hoopuni ana kuu poe keiki ia'u!
Quando erat Omnipotens mecum: et in circuitu meo pueri mei?
6 I ka wa a'u i holoi ai i kuu mau wawae i ka waiu, A hookahe mai ka pohaku no'u i na kahawai aila!
Quando lavabam pedes meos butyro, et petra fundebat mihi rivos olei?
7 I kuu hele ana'ku ma ka pukapa i ke kulanakauhale, Ma ke alanui hoomakaukau iho au i kuu wahi noho!
Quando procedebam ad portam civitatis, et in platea parabant cathedram mihi?
8 Ike mai ka poe kanaka opio ia'u, a pee iho la; A o ka poe kahiko, ala mai lakou a ku iluna.
Videbant me iuvenes, et abscondebantur: et senes assurgentes stabant.
9 Noho malie na luna i ka olelo aku, A kau lakou i ka lima maluna o ko lakou waha.
Principes cessabant loqui, et digitum superponebant ori suo.
10 O ka leo o na'lii ua hunaia, Pipili ko lakou alelo me ko lakou kileo.
Vocem suam cohibebant duces, et lingua eorum gutturi suo adhærebat.
11 A lohe ka pepeiao, hoomaikai no ia ia'u; A ike ka maka, hoike mai ia no'u:
Auris audiens beatificabat me, et oculus videns testimonium reddebat mihi.
12 No ka mea, ua hoopakele au i ka poe hune e uwe ana, A me ka mea makua ole, aole ana mea kokua.
Eo quod liberassem pauperem vociferantem, et pupillum, cui non esset adiutor.
13 O ka hoomaikai o ka mea ane make i kau mai maluna o'u: A hoohauoli no au i ka naau o ka wahinekanemake.
Benedictio perituri super me veniebat, et cor viduæ consolatus sum.
14 Aahu iho no au i ka pono, a ua uhi mai ia ia'u; E like me ka aahu a me ke kaei poo, pela kuu olelohoopono.
Iustitia indutus sum: et vestivi me, sicut vestimento et diademate, iudicio meo.
15 Ua lilo au i maka no ka makapo, I wawae hoi no ka oopa.
Oculus fui cæco, et pes claudo.
16 He makua hoi au no ka poe ilihune; A o ka mea hakaka a'u i ike ole ai, ua huli aku au ia.
Pater eram pauperum: et causam quam nesciebam, diligentissime investigabam.
17 Ua haki ia'u na kui o ka mea hewa, A ua kaili aku au i ka waiwai hao mai kona mau niho aku.
Conterebam molas iniqui, et de dentibus illius auferebam prædam.
18 Alaila i iho la au, e make auanei au iloko o kuu punana, A me he one la e hoonui auanei au i na la.
Dicebamque: In nidulo meo moriar, et sicut palma multiplicabo dies.
19 Manamana ae la kuu aa ma na wai, A kau iho la ka hau, a ao ka po, maluna o kuu lala.
Radix mea aperta est secus aquas, et ros morabitur in messione mea.
20 Ua hou ko'u nani iloko o'u, A o ka'u kakaka, ua hooulu hou ia ma kuu lima.
Gloria mea semper innovabitur, et arcus meus in manu mea instaurabitur.
21 Hoolohe lakou ia'u a kakali hoi, A noho malie lakou i kau oleloao.
Qui me audiebant, expectabant sententiam, et intenti tacebant ad consilium meum.
22 Mahope o ka'u olelo ana, aole lakou i olelo hou, A kulu iho ka'u olelo maluna iho o lakou.
Verbis meis addere nihil audebant, et super illos stillabat eloquium meum.
23 Kakali lakou ia'u e like me ka ua; A hamama loa lakou i ko lakou waha, no ke kuaua hope.
Expectabant me sicut pluviam, et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum.
24 A akaaka au ia lakou, aole lakou i manao he oiaio; A o ka malamalama o kuu maka aole lakou i hookulou ilalo ia.
Siquando ridebam ad eos, non credebant, et lux vultus mei non cadebat in terram.
25 Ua wae aku au i ko lakou aoao, a noho me he luna la, A noho au me he alii la maluna o ka poe kaua, E like me ka mea hooluolu i ka poe e uwe ana.
Si voluissem ire ad eos, sedebam primus: cumque sederem quasi rex, circumstante exercitu, eram tamen mœrentium consolator.