< Ioba 21 >
1 A OLELO mai la o loba, i mai la,
Saa tog Job til Orde og svarede:
2 E hoolohe pono oukou i ka'u olelo, A o keia ko oukou hooluolu ana.
Hør dog, hør mine Ord, lad det være Trøsten, I giver!
3 E ae mai oukou ia'u e olelo aku ai au, A mahope o kuu olelo, e hoomaewaewa oukou.
Find jer nu i, at jeg taler, siden kan I jo haane!
4 Owau hoi, i ke kanaka anei kuu ulono ana? A ina pela, no ke aha la ka huhu ole o kuu uhane?
Gælder min Klage Mennesker? Hvi skulde jeg ej være utaalmodig?
5 E nana oukou ia'u a e pihoihoi, A e kau oukou i ka lima maluna o ka waha.
Vend jer til mig og stivn af Rædsel, læg Haand paa Mund!
6 A ina e hoomanao wau, ua weliweli au, A loohia kuu io e ka haalulu.
Jeg gruer, naar jeg tænker derpaa, mit Legeme gribes af Skælven:
7 No ke aha la e ola ana ka poe hewa, E elemakule ana, e nui ana hoi i ka waiwai?
De gudløse, hvorfor lever de, bliver gamle, ja vokser i Kraft?
8 O ko lakou hua, ua hookupaaia me lakou imua o ko lakou alo, A o ka lakou poe keiki imua o ko lakou maka.
Deres Æt har de blivende hos sig, deres Afkom for deres Øjne;
9 Ua maluhia ko lakou mau hale, aohe makau, Aole hoi ka laau hahau o ke Akua maluna o lakou.
deres Huse er sikre mod Rædsler, Guds Svøbe rammer dem ikke;
10 Hapai no ka lakou bipi, aole hoi i hemahema; Hua mai no ka lakou bipiohi, aole i hanau hapa.
ej springer deres Tyr forgæves, Koen kælver, den kaster ikke;
11 Kuu aku lakou i ka lakou poe kamalii me he kumu hipa la, A lelele no ka lakou poe keiki.
de slipper deres Drenge ud som Faar, deres Børneflok boltrer sig ret;
12 Hoomaka lakou me ka pahu kani a me ka lira, A olioli lakou i ke kani ana o ka hokiokio.
de synger til Pauke og Citer, er glade til Fløjtens Toner;
13 Noho lakou i ko lakou mau la me ka pomaikai, A iho koke lakou i ka po. (Sheol )
de lever deres Dage i Lykke og synker med Fred i Dødsriget, (Sheol )
14 A olelo iho lakou i ke Akua, E hele oe mai o makou aku; A o ka ike i kou mau aoao, aohe makou makemake.
skønt de siger til Gud: »Gaa fra os, at kende dine Veje er ikke vor Lyst!
15 Owai ka Mea mana, i malama ai kakou ia ia? Heaha ka mea e loaa ai, ke nonoi kakou ia ia?
Den Almægtige? Hvad han? Skal vi tjene ham? Hvad Gavn at banke paa hos ham?«
16 Aia hoi, aole ma ko lakou lima ko lakou pomaikai: O ke kuka ana o ka poe hewa, ua mamao aku ia ia'u.
Er ej deres Lykke i deres Haand og gudløses Raad ham fjernt?
17 He pinepine i pio ai ke kukui o ka poe hewa, A e hiki koke mai hoi ko lakou make maluna o lakou, A ua hooili mai ia i na eha ma kona inaina.
Naar gaar de gudløses Lampe ud og naar kommer Ulykken over dem? Naar deler han Loddet ud i sin Vrede,
18 Ua like lakou me ka mauu maloo imua o ka makani, E like hoi me ka opala a ka puahiohio i lawe aku.
saa de bliver som Straa for Vinden, som Avner, Storm fører bort?
19 Ua hoomau ke Akua i kona hewa no kana poe keiki: Ua uku mai ia ia ia, a e ike auanei oia.
Gemmer Gud hans Ulykkeslod til hans Børn? Ham selv gengælde han, saa han mærker det,
20 E ike no kona maka i kona popilikia. E inu no ia i ka huhu o ka Mea mana.
lad ham selv faa sit Vanheld at se, den Almægtiges Vrede at drikke!
21 No ka mea, heaha la kana hana iloko o kona hale mahope ona, I ka manawa e okiia'i mawaena ka huina o kona mau malama?
Thi hvad bryder han sig siden om sit Hus, naar hans Maaneders Tal er udrundet?
22 K ao mai anei kekahi i ke Akua i ka ike, I ka mea hooponopono i ka poe kiekie?
Kan man vel tage Gud i Skole, ham, som dømmer de højeste Væsner?
23 Make no kekahi iwaena o kona pomaikai, E noho nanea ana a me ka oluolu.
En dør jo paa Lykkens Tinde, helt tryg og saa helt uden Sorger:
24 Ua piha kona mau aoao i ka momona, Ua mau kona mau iwi i ka lolo.
hans Spande er fulde af Mælk, hans Knogler af saftig Marv;
25 A make no kekahi me ka naau ehaeha, Aole ia i hoao i ka lealea.
med bitter Sjæl dør en anden og har aldrig nydt nogen Lykke;
26 E moe pu laua i ka lepo, A e paapu na ilo maluna o laua.
de lægger sig begge i Jorden, og begge dækkes af Orme!
27 Aia hoi, ua ike no wau i ko oukou mau noonoo ana, A me ko oukou mau manao a oukou i hoino ai ia'u.
Se, jeg kender saa vel eders Tanker og de Rænker, I spinder imod mig,
28 No ka mea, ke olelo nei oukou, Auhea ka hale o ke alii? Auhea hoi ka uhi o na halelewa o ka poe hewa?
naar I siger: »Hvor er Stormandens Hus og det Telt, hvor de gudløse bor?«
29 Aole anei oukou i ninau i ka poe e maalo ae ana ma ke ala? A ike ole anei oukou i ko lakou mau hoailona?
Har I aldrig spurgt de berejste og godkendt deres Beviser:
30 No ka mea, ua waihoia ka poe hewa no ka la popilikia, A e laweia mai lakou no ka la e inaina ai.
Den onde skaanes paa Ulykkens Dag og frelses paa Vredens Dag.
31 Owai ka mea e hoike aku i kona aoao imua ona? A owai ka mea e uku aku ia ia i kana mea i hana'i?
Hvem foreholder ham vel hans Færd, gengælder ham, hvad han gør?
32 A e laweia aku oia i ka luakupapau, A e kiaiia oia ma ka hale kupapau.
Til Graven bæres han hen, ved hans Gravhøj holdes der Vagt;
33 E kau oluolu maluna ona na papaa lepo o ke awawa, A mahope ona e hahai aku na kanaka a pau, E like me ka poe mamua ona he lehulehu no.
i Dalbunden hviler han sødt, Alverden følger saa efter, en Flok uden Tal gik forud for ham.
34 A pehea la ko oukou hooluolu make hewa ana mai ia'u, A ua hewa ka oukou olelo ana mai?
Hvor tom er den Trøst, som I giver! Eders Svar — kun Svig er tilbage!