Ioba 20
1 A LAILA olelo aku la o Zopara, no Naama, i aku la,
Saa tog Na'amatiten Zofar til Orde og sagde:
2 O kuu mau manao ka mea e olelo aku ai au, A no kuu ikaika iloko o'u.
Derfor bruser Tankerne i mig, og derfor stormer det i mig;
3 O ke ao ana o kuu hoinoia ka'u i lohe, A o ka uhane o kuu naauao, oia ka'u mea e pane aku nei.
til min Skam maa jeg høre paa Tugt, faar tankeløst Mundsvejr til Svar!
4 Ua ike anei oe i keia, mai ka wa kahiko mai, Mai ka manawa i hoonohoia'i ke kanaka maluna o ka honua,
Ved du da ikke fra Arilds Tid, fra Tiden, da Mennesket sattes paa Jorden,
5 O ka olioli o ka poe hewa, he pokole ia, A o ka lealea o ka aia, no ka minute ia?
at gudløses Jubel er kort og vanhelliges Glæde stakket?
6 Ina e pii ae kona kiekie i na lani, A e hiki kona poo i na ao;
Steg end hans Hovmod til Himlen, raged hans Hoved i Sky,
7 E nalo loa oia e like me kona lepo: E olelo nuanei ka poe i ike ia ia, Auhea oia?
som sit Skarn forgaar han for evigt, de, der saa ham, siger: »Hvor er han?«
8 E like me ka moeuhane e lele aku ia, aole e loaa oia: A e holo aku oia e like me ka hihio o ka po.
Han flyr som en Drøm, man finder ham ikke, som et Nattesyn jages han bort;
9 O ka maka i ike ia ia, aole ia e ike hou ia ia; Aole hoi e ike hou kona wahi ia ia.
Øjet, der saa ham, ser ham ej mer, hans Sted faar ham aldrig at se igen.
10 E hoolaulea kana mau keiki i ka poe ilihune, A e hoihoi aku kona mau lima i ko lakou waiwai.
Hans Sønner bejler til ringes Yndest, hans Hænder maa give hans Gods tilbage.
11 Ua piha kona mau iwi i kona opiopio, A e moe pu ia me ia ma ka lepo.
Hans Ben var fulde af Ungdomskraft, men den lægger sig med ham i Støvet.
12 Ina e ono ka hewa ma kona wana, A e huna ia mea malalo o kona alelo;
Er det onde end sødt i hans Mund, naar han gemmer det under sin Tunge,
13 Ina e aua ia mea, a haalele ole ia, A e malama hoi ia mawaena konu o kona waha;
sparer paa det og slipper det ikke, holder det fast til sin Gane,
14 O ka ai iloko o kona naau e hoololiia, Oia ka mea make o na moonihoawa iloko ona.
saa bliver dog Maden i hans Indre til Slangegift inden i ham;
15 Ua moni no ia i ka waiwai, A e luai hou aku no ia mea; Na ke Akua e hoohemo ia mea mai kona opu aku.
Godset, han slugte, maa han spy ud, Gud driver det ud af hans Bug,
16 E omo no oia i ka mea make o na moonihoawa: O ke elelo o ka moomake e pepehi ia ia.
han indsuger Slangernes Gift, og Øgleungen slaar ham ihjel;
17 Aole ia e ike i ua kahawai, I na muliwai, me na kahawai o ka meli, a me ka waiu.
han skuer ej Strømme af Olie, Bække af Honning og Fløde;
18 E hoihoi aku no ia i ka mea ana i luhi ai, aole ia e moni iho ia; E like me ka waiwai e hoihoiia'aku, aole ia e olioli ilaila.
han maa af med sin Vinding, svælger den ej, faar ingen Glæde af tilbyttet Gods.
19 No ka mea, na hookaumaha, ua haalele i ka poe ilihune; Ua lawe wale aku ia i ka hale ana i kukulu ole ai.
Thi han knuste de ringe og lod dem ligge, ranede Huse, han ej havde bygget.
20 No ia hoi, aole ia e ike i ka oluolu maloko o kona opu, Aole ia e hookoe i kana mea i makemake ai.
Thi han har ingen Hjælp af sin Rigdom, trods sine Skatte reddes han ikke;
21 Aohe mea e koe no kana ai; Nolaila, aole he manaolana no kona pomaikai.
ingen gik fri for hans Glubskhed, derfor varer hans Lykke ikke;
22 Ma ka nui ana o kona waiwai, e hiki ka popilikia ia ia; O kela lima keia lima o ka poino e hiki mai ia maluna ona.
midt i sin Overflod har han det trangt, al Slags Nød kommer over ham.
23 I ka wa e hoopiha ai ia i kona opu, E hoolei mai no ko Akua i kona inaina maluna ona, A e hooua mai no ia maluna ona i kana ai ana.
For at fylde hans Bug sender Gud sin Vredes Glød imod ham, lader sin Harme regne paa ham.
24 E holo aku ia mai ka mea kana hao aku, E houia oia i ke kakaka keleawe.
Flyr han for Brynje af Jern, saa gennemborer ham Kobberbuen;
25 Hukiia mai la ia a puka ae mai ke kino mai; A puka ae hoi ka pahikaua huali mai kona au mai; Maluna ona na mea weliweli.
en Kniv kommer ud af hans Ryg, et lynende Staal af hans Galde; over ham falder Rædsler,
26 Ua hoahuia ka poino a pau no kona waiwai; O ke ahi i hoa ole ia e hoopau ia ia; E popilikia ka mea o koe iloko o kona halelewa.
idel Mørke er opsparet til ham; Ild, der ej blæses op, fortærer ham, æder Levningen i hans Telt.
27 E hoike mai ka lani i kona hewa; E ku e mai ka honua ia ia.
Himlen bringer hans Brøde for Lyset, og Jorden rejser sig mod ham.
28 O ka waiwai o kona hale, e nalowale ia, E uininiia aku ia i ka la o kona inaina.
Hans Huses Vinding maa bort, rives bort paa Guds Vredes Dag.
29 Oia ka uku o ke kanaka hewa mai ke Akua mai, Oia kona hoilina i oleloia mai e ke Akua.
Slig er den gudløses Lod fra Gud og Lønnen fra Gud for hans Brøde!
