Ioba 2
1 A I kekahi la hoi i hele na keiki a ke Akua e hoike ia lakou iho imua o Iehova, o Satana hoi kekahi i hele mai iwaena o lakou e hoike ia ia iho imua o Iehova.
So hende det ein dag, at gudssønerne kom og stelte seg fram for Herren att, og Satan var millom deim og stelte seg fram for Herren.
2 Olelo mai la o Iehova ia Satana, Nohea oe i hele mai nei? Olelo aku la o Satana ia Iehova, i aku la, Mai ka auwana ana ma ka honua, a mai ka hele ana io ia nei malaila.
Og Herren spurde Satan: «Kvar kjem du ifrå?» «Eg hev fare og svive ikring på jordi, » svara Satan.
3 Olelo mai la o Iehova ia Satana, Ua noonoo pono anei oe i ka'u kauwa ia Ioba, aohe ona like ma ka honua, he kanaka pono a me ka pololei, ua makau i ke Akua, a ua hookaaokoa i ka hewa? A i keia wa ke hoopaa iho nei ma kona pono, aka, ua koi mai oe ia'u e ku e ia ia, e pepehi hala ole ia ia.
Då spurde Herren honom: «Hev du gjeve ans på Job, tenaren min? For liken hans finst ikkje på jordi, slik ein ærleg og rettvis ein mann som han er, og so som han ottast Gud og held seg frå det som vondt er. Han er endå like ærleg, so du hev eggja meg upp til å tyna honom utan grunn.»
4 A olelo aku ia o Satana ia Iehova, i aka ia, He ili no ka ili, o ka mea a pau a ke kanaka, oia kana e haawi aku ai no kona ola.
Då sagde Satan til Herren: «Hud for hud; ein mann gjev gjerne alt han eig når han berre bergar livet.
5 Aka, e kikoo aku oe i kou lima ano, a e hoopa aku i kona iwi a me kona io, a e hoino no oia ia oe imua o kou maka.
Men rett ut handi di og rør ved beini og holdet hans - han skal so visst banna deg upp i andlitet.»
6 Olelo mai la o Iehova ia Satana, Aia no ia iloko o kou lima; e malama no nae oe i kona ola.
Då sagde Herren til Satan: «Han er i di magt; men spar livet hans!»
7 A hele aku la o Satana mai ke alo aku o Iehova, a hahau aku la oia ia Ioba i na mai hehee ehaeha, mai ka poho o kona wawae a kona piko poo.
So gjekk Satan burt frå Herren; og han slo Job med vonde svullar frå hovud til hæl;
8 A lawe aku la ia i ka apana ipu lepo, a wauwau ia ia iho me ia; a noho iho la ia iloko o ka Iehuahi.
og han tok seg eit skålbrot og skrapa seg med der han sat i oskedungen.
9 Alaila olelo mai la kana wahine ia ia, Ke hoopaa nei anei oe ano ma kou pono? E hoino aku i ke Akua a make iho.
Då sagde kona hans til honom: «Er du endå ulasteleg? Banna Gud, so du kann få døy!»
10 Aka, i aku la oia ia ia, Ke olelo mai nei oe e like me ka olelo a kekahi o na wahine naaupo. Eia, e loaa anei ia kakou ka maikai mai ke Akua mai, aole anei e loaa ia kakou ka ino kekahi? Ma keia mea a pao, aole o Ioba i hewa me kona mau lehelehe.
Men han svara henne: «Du talar som ei fåvis kvinna. Me tek imot av Gud det gode, skal me’kje taka og det vonde?» Tråss i alt dette synda ikkje Job med lipporne sine.
11 A Iohe na makamaka ekolu o Ioba i keia ino i hiki mai maluna ona, hele mai kela mea keia mea mai kona wahi mai; o Elipaza no Temana, a o Biledada no Suha, a o Zopara no Naama: no ka mea, ua kuka pu lakou e halawai e uwe pu me ia a e hooluolu ia ia.
Tri vener til Job fekk høyra um den ulukka som hadde kome yver honom; dei kom kvar frå sin heimstad, Elifaz frå Teman, Bildad frå Suah, og Sofar frå Na’ama, og dei avtala seg imillom at dei skulde ganga til honom for å syna honom samhug og trøysta honom.
12 A nana ao la ko lakou mau maka iluna mai kahi mamao aku, aole hikou i ike ia ia, a hookiekie ae la lakou i ko lakou leo iluna, a auwe iho la; a haehae lakou o kela mea keia mea i kona aahu, a lulu i ka lepo maluna o ko lakou poo ma ka lani.
Men alt på langt fråstand såg dei at han var heilt ukjenneleg; og dei sette i og gret og reiv sund kapporne sine og kasta mold yver hovudi upp i lufti.
13 A noho pu iho lakou me ia ma ka lepo i na la ehiku a me na po ehiko, aole hoi i olelo iki aku kekahi o lakou ia ia: no ka mea, ike no lakou, ua nui loa kona ehaeha.
Og dei sat hjå honom på jordi i sju dagar og sju næter; og ingen av deim sagde eit ord til honom, for dei såg at han pintest hardt.
