Ioba 18
1 A LAILA olelo aku o Biledada, no Suha, i mai la,
Då tok Bildad frå Suah til ords og sagde:
2 Ahea la e hoopau oe i na huaolelo? E noonoo, a mahope iho e olelo aku makou.
«Kor lenge driv de jagt på ord? Gjev gaum, lat oss so talast ved!
3 No ke aha la e mauaoia makou, e like me ua holoholona, A ua haumia imua o kou mau maka?
Kvi skal me reknast liksom fe, som ureine i dykkar augo?
4 Haehae no oia ia ia iho ma kona huhu: E haaleleia anei ka honua nou? A e hooneeia aku anei ka pohaku mai kona wahi aku?
Å, du som riv deg sund i sinne, skal jordi øydast for di skuld? Skal fjellet flytjast frå sin stad?
5 O ka malamalama o ka poe hewa e pio ana no ia, Aole hoi e hoomalamalama mai ka lapalapa o kona ahi.
Men sløkt vert ljoset for den vonde, og hans åre-eld skal ikkje skina.
6 O ka malamalama he pouli ia iloko o kona halelewa, A o kona kukui me ia, e pio no ia.
I tjeldet hans vert ljoset myrkt, og lampa sloknar yver han.
7 E hoopilikiaia kona hele ikaika, A e hookulaina kona noonoo ana ia ia.
Hans sterke stig vert snævra inn; han snåvar yver sine planar.
8 No ka mea, ua hooheiia oia i ka upena ma kona wawae, A e hele ana no ia maluna o ka pahele.
Hans fot vert fløkt i garnet inn, og upp i netet ferdast han;
9 E hoopaa ke kipuka ia ia ma ke kuekuewawae, E hanapaa hoi ke pahele ia ia.
og snara triv um hælen hans, og gildra tek på honom fat.
10 Ua hunaia ma ka lepo ke pahele nona, A me ka upiki nona ma ke ala.
I jordi løynde gildror lurer, og fellor ventar på hans veg.
11 Ua hooweliweli na mea makau ia ia a puni, A e alualu ia ia ma kona wawae.
Og rædslor trugar rundt ikring og skræmer han for kvart eit stig.
12 E nawaliwali kona ikaika no ka pololi, A e makaukau ka make ma kona aoao.
Ulukka hungrar etter han, og vondt vil føra han til fall,
13 E ai no ia i na apana o kona ili, O ka hanau mua o ka make, e hoopau no ia i kona mau lala.
vil eta kvar ein led og lem, ja, det vil daudens eldste son.
14 E kailiia kona mea i paa ai, mai kona halelewa aku, A e lawe aku no ia ia ia i ke alii weliweli.
Hans trygd er rivi frå hans tjeld; du sender han til rædsle-kongen.
15 E noho no ia mea iloko o kona halelewa, no ka mea, aohe nona ia; E luluia ka luaipele maluna o kona hale.
I huset hans bur framande, det vert strått svåvel på hans bustad.
16 Malalo e maloo kona mau aa, A maluna e okiia'ku kona lala.
Hans rot i grunnen turkar ut; den høge kruna visnar burt.
17 E nalowale kona hoomanaoia mai ka honua aku, Aole inoa nona ma ke alanui.
Hans minne kverv frå jordi burt, og namnlaus vert han vidt og breidt.
18 E hookuke aku lakou ia ia mai ka malamalama a i ka pouli, A e alualu ia ia mai ka honua aku.
Frå ljos til myrker driv dei honom og jagar han frå landi burt.
19 Aohe ana keiki, aohe hoi mamo mawaena o kona poe kanaka, Aole hoi he mea i koe iloko o kona mau hale.
Han barnlaus vert i eige folk; i heimen hans slepp ingen undan.
20 O na hanauna mahope e kahaha lakou no kona manawa, A loaa i na kupuna ka makau.
Og vestmenn støkk for dagen hans, og austmenn vert av rædsla slegne.
21 He oiaio, oia na wahi noho o ka poe hewa, A oia kahi o ka mea ike ole i ke Akua.
Just soleis gjeng det nidings hus, den heim der ingen kjenner Gud.»
