Ioba 18
1 A LAILA olelo aku o Biledada, no Suha, i mai la,
Saa tog Sjuhiten Bildad til Orde og sagde:
2 Ahea la e hoopau oe i na huaolelo? E noonoo, a mahope iho e olelo aku makou.
Saa gør dog en Ende paa dine Ord, kom til Fornuft og lad os tale!
3 No ke aha la e mauaoia makou, e like me ua holoholona, A ua haumia imua o kou mau maka?
Hvi skal vi regnes for Kvæg og staa som umælende i dine Øjne?
4 Haehae no oia ia ia iho ma kona huhu: E haaleleia anei ka honua nou? A e hooneeia aku anei ka pohaku mai kona wahi aku?
Du, som i Vrede sønderslider din Sjæl, skal for din Skyld Jorden blive øde og Klippen flyttes fra sit Sted?
5 O ka malamalama o ka poe hewa e pio ana no ia, Aole hoi e hoomalamalama mai ka lapalapa o kona ahi.
Nej, den gudløses Lys bliver slukt, hans Ildslue giver ej Lys;
6 O ka malamalama he pouli ia iloko o kona halelewa, A o kona kukui me ia, e pio no ia.
Lyset i hans Telt gaar ud, og hans Lampe slukkes for ham;
7 E hoopilikiaia kona hele ikaika, A e hookulaina kona noonoo ana ia ia.
hans kraftige Skridt bliver korte, han falder for eget Raad;
8 No ka mea, ua hooheiia oia i ka upena ma kona wawae, A e hele ana no ia maluna o ka pahele.
thi hans Fod drives ind i Nettet, paa Fletværk vandrer han frem,
9 E hoopaa ke kipuka ia ia ma ke kuekuewawae, E hanapaa hoi ke pahele ia ia.
Fælden griber om Hælen, Garnet holder ham fast;
10 Ua hunaia ma ka lepo ke pahele nona, A me ka upiki nona ma ke ala.
Snaren er skjult i Jorden for ham og Saksen paa hans Sti;
11 Ua hooweliweli na mea makau ia ia a puni, A e alualu ia ia ma kona wawae.
Rædsler skræmmer ham alle Vegne og kyser ham Skridt for Skridt:
12 E nawaliwali kona ikaika no ka pololi, A e makaukau ka make ma kona aoao.
Ulykken hungrer efter ham, Undergang lurer paa hans Fald:
13 E ai no ia i na apana o kona ili, O ka hanau mua o ka make, e hoopau no ia i kona mau lala.
Dødens førstefødte æder hans Lemmer, æder hans Legemes Lemmer;
14 E kailiia kona mea i paa ai, mai kona halelewa aku, A e lawe aku no ia ia ia i ke alii weliweli.
han rives bort fra sit Telt, sin Fortrøstning; den styrer hans Skridt til Rædslernes Konge;
15 E noho no ia mea iloko o kona halelewa, no ka mea, aohe nona ia; E luluia ka luaipele maluna o kona hale.
i hans Telt har Undergang hjemme, Svovl strøs ud paa hans Bolig;
16 Malalo e maloo kona mau aa, A maluna e okiia'ku kona lala.
nedentil tørrer hans Rødder, oventil visner hans Grene;
17 E nalowale kona hoomanaoia mai ka honua aku, Aole inoa nona ma ke alanui.
hans Minde svinder fra Jord, paa Gaden nævnes ikke hans Navn;
18 E hookuke aku lakou ia ia mai ka malamalama a i ka pouli, A e alualu ia ia mai ka honua aku.
man støder ham ud fra Lys i Mørket og driver ham bort fra Jorderig;
19 Aohe ana keiki, aohe hoi mamo mawaena o kona poe kanaka, Aole hoi he mea i koe iloko o kona mau hale.
i sit Folk har han ikke Afkom og Æt, i hans Hjem er der ingen tilbage;
20 O na hanauna mahope e kahaha lakou no kona manawa, A loaa i na kupuna ka makau.
de i Vester stivner ved hans Skæbnedag, de i Øst bliver slagne af Rædsel.
21 He oiaio, oia na wahi noho o ka poe hewa, A oia kahi o ka mea ike ole i ke Akua.
Ja, saaledes gaar det den lovløses Bolig, dens Hjem, der ej kender Gud!
