Ioba 15
1 A LAILA olelo aku o Elipaza, no Temana, i mai la,
Så tog Temaniten Elifaz til Orde og sagde:
2 E hai aku anei ka mea naauao i ka manao makani? A e hoopiha i kona opu i ka makani hikina?
"Mon Vismand svarer med Mundsvejr og fylder sit Indre med Østenvind
3 E ao aku anei ia me ka olelo pono ole? A me na olelo kokua ole mai?
for at hævde sin Ret med gavnløs Tale, med Ord, som intet båder?
4 Aka, ua hoole oe i ka makau, A ua hooemi iho oe i ka pule imua o ke Akua,
Desuden nedbryder du Gudsfrygt og krænker den Stilhed, som tilkommer Gud.
5 No ka mea, ke ao nei kou waha i kou hewa, A ke koho nei oe i ke alelo o ka poe maalea.
Din Skyld oplærer din Mund, du vælger de listiges Sprog.
6 Ke hoohewa nei kou waha ia oe, aole owau; A ke hoike nei kou lehelehe ia oe.
Din Mund domfælder dig, ikke jeg, dine Læber vidner imod dig!
7 O oe anei ke kanaka makamua i hanau ai? Ua hanauia anei oe mamua o na puu?
Var du den første, der fødtes, kom du til Verden, før Højene var?
8 Ua lohe anei oe ma ka ahaolelo a ke Akua? A ke hoopaa nei anei oe i ka naauao ia oe iho?
Mon du lytted til, da Gud holdt Råd, og mon du rev Visdommen til dig?
9 Heaha kau e ike nei, a ike ole makou ia? Heaha ka mea maopopo ia oe, aole hoi maloko o makou ia?
Hvad ved du, som vi ikke ved, hvad forstår du, som vi ikke kender?
10 Me makou ke poohina a me ka mea kahiko, Ua oi aku ko lakou mau la mamua o ko kou makuakane.
Også vi har en gammel iblandt os, en Olding, hvis Dage er fler end din Faders!
11 He mea uuku anei ia oe na hooluolu o ke Akua? He mea huna anei kekahi ia oe?
Er Guds Trøst dig for lidt, det Ord, han mildelig talede til dig?
12 No ke aha la e lawe aku nei kou naau ia oe? A i ke aha hoi kou mau maka e imoimo mai nei,
Hvi river dit Hjerte dig hen, hvi ruller dit Øje vildt?
13 I hoohuli ae ai oe i kou naau e ku e i ke Akua, A e hoopuka ae ia mau huaolelo mai kou waha mai?
Thi du vender din Harme mod Gud og udstøder Ord af din Mund.
14 Heaha ke kanaka, i maemae ai oia? A o ka mea i hanauia e ka wahine, i pono ai oia?
Hvor kan et Menneske være rent, en kvindefødt have Ret?
15 Aia hoi, aole ia e hilinai i kona poe hemolele; Aole hoi i maemae na lani i kona mau maka.
End ikke sine Hellige tror han, og Himlen er ikke ren i hans Øjne,
16 He oiaio hoi, ua hoopailuaia, a ua haumia hoi ke kanaka, Ka mea e inu ana i ka hewa me he wai la?
hvad da den stygge, den onde, Manden, der drikker Uret som Vand!
17 E hai aku au ia oe, o hoolohe mai ia'u; A o ka mea a'u i ike ai, oia ka'u e hoike aku ana;
Jeg vil sige dig noget, hør mig, jeg fortæller, hvad jeg har set,
18 Ka mea a ka poe naauao i hai mai, Aole hoi i huna, mai ko lakou poe makua mai:
hvad vise Mænd har forkyndt, deres Fædre ikke dulgt,
19 No lakou wale no i haawiia ka honua, Aole i hele ka malihini iwaena o lakou.
dem alene var Landet givet, ingen fremmed færdedes blandt dem:
20 I na la a pau, ua ehaeha ke kanaka hewa, A o ka huina o na makahiki, ua hunaia i ka mea hookaumaha.
Den gudløse ængstes hele sit Liv, de stakkede År, en Voldsmand lever;
21 He leo hooweliweli maloko o kona pepeiao; Iloko ia o ka pomaikai, A e hele mai ka mea luku maluna ona.
Rædselslyde fylder hans Ører, midt under Fred er Hærgeren over ham;
22 Aole ona manao e hoi hou mai, mailoko mai o ka pouli, A ua kakali oia i ka pahikaua.
han undkommer ikke fra Mørket, opsparet er han for Sværdet,
23 E auwana no ia i ka imi ai, Auhea ia? A ke ike nei no ia, ua makaukau ka la o ka pouli, ua kokoke.
udset til Føde for Gribbe, han ved, at han står for Fald;
24 E hoomakau ke kaumaha, a me ka popilikia ia ia; E lanakila laua maluna ona, me he alii la i makaukau no ke kaua.
Mørkets Dag vil skræmme ham. Trængsel og Angst overvælde ham som en Konge, rustet til Strid.
25 No ka mea, ua o ku e aku ia i kona lima i ke Akua, Ua hookiekie aku ia ia iho i ka Mea mana.
Thi Hånden rakte han ud mod Gud og bød den Almægtige Trods,
26 Wahi aku no ia maluna ona me ka a-i aa, Me ka manoa o na niho o kaua palekaua:
stormed bårdnakket mod ham med sine tykke, buede Skjolde.
27 No ka mea, ua hoouhi oia i kona maka me ka momona, A kau no ia i ka momona maluna o na puupaa.
Thi han dækked sit Ansigt med Fedt og samlede Huld på sin Lænd.
28 A noho iho no ia i na kulanakauhale neoneo, Iloko o na hale, aohe mea noho ilaila, Na mea i makaukau e lilo i mau puu.
tog Bolig i Byer, der øde lå hen. i Huse, man ikke må bo i, bestemt til at ligge i Grus.
29 Aole e hoolakoia oia, Aole hoi e mau kana waiwai, Aole hoi e hoopalahalaha i ka lakou loaa ma ka honua,
Han bliver ej rig, hans Velstand forgår, til Jorden bøjer sig ikke hans Aks;
30 Aole ia e pakele mailoko mai o ka pouli; E hoomaloo ka lapalapa i kona mau lala, A e laweia'ku oia ma ka ha o kona waha.
han undkommer ikke fra Mørket. Solglød udtørrer hans Spire, hans Blomst rives bort af Vinden.
31 O ka mea i puni, mai hilinai oia i ka mea lapuwale: No ka mea, e lilo ka lapuwale i uku nona.
Han stole ikke på Tomhed han farer vild thi Tomhed skal være hans Løn!
32 Mamua o kona manawa, e okiia'ku ia, Aole e uliuli kona lala.
I Utide visner hans Stamme, hans Palmegren skal ikke grønnes;
33 E like me ke kumu waina, e hoohelelei ia i kona huawaina pala ole, A e like me ka laau oliva, e hoohaule ia i kona pua.
han ryster som Ranken sin brue af og kaster som Olietræet sin Blomst.
34 No ka mea, e hua ole ka ohana a ka aia, A e hoopau ke ahi i na halelewa a ke kipe.
Thi vanhelliges Samfund er goldt, og Ild fortærer Bestikkelsens Telte;
35 Hapai lakou, he kolohe, a hanau mai, he hewa; A noonoo ko lakou opu i ka wahahee.
svangre med Kvide, føder de Uret, og deres Moderskød fostrer Svig!
