< Ioba 12 >

1 OLELO mai ia o Ioba, i mai la,
Respondens autem Job, dixit:
2 He oiaio, o oukou ka poe kanaka, A e make pu ka noiau me oukou.
[Ergo vos estis soli homines, et vobiscum morietur sapientia?
3 Aka, he naauao ko'u e like me oukou; Aole au i emi malalo iho o oukou: A owai la ka mea ike ole i na mea like me keia mau mea?
Et mihi est cor sicut et vobis, nec inferior vestri sum; quis enim hæc quæ nostis ignorat?
4 Ua lilo au i mea heneheneia e kona hoalauna, E kahea ana i ke Akua, a hoolohe mai oia ia ia; O ka mea pono a me ka hala ole, ua akaakaia oia.
Qui deridetur ab amico suo, sicut ego, invocabit Deum, et exaudiet eum: deridetur enim justi simplicitas.
5 Me ka ipukukui i hoowahawahaia i ka manao o ka mea e noho nanea ana, Pela ka mea ua kokoke pahee kona mau wawae.
Lampas contempta apud cogitationes divitum parata ad tempus statutum.
6 Ua pomaikai na halelewa o ka poe luku wale, A ua noho maluhia ka poe hoonaukiuki aku i ke Akua; Iloko o ko lakou lima na ke Akua i haawi mai.
Abundant tabernacula prædonum, et audacter provocant Deum, cum ipse dederit omnia in manus eorum.
7 Aka, ano e ninau i na holoholona, a e ao mai lakou ia oe; A me na manu o ka lewa, a e hoike mai lakou ia oe;
Nimirum interroga jumenta, et docebunt te; et volatilia cæli, et indicabunt tibi.
8 E olelo aku paha i ka honua, a e ao mai no ia ia oe: A o na ia o ke kai e hoakaka mai no lakou ia oe,
Loquere terræ, et respondebit tibi, et narrabunt pisces maris.
9 Owai la ka mea ike ole i keia mau mea a pau, Na ka lima o Iehova i hana keia?
Quis ignorat quod omnia hæc manus Domini fecerit?
10 Iloko o kona lima ka uhane o na mea ola a pau, A me ka hanu o na kanaka a pau.
In cujus manu anima omnis viventis, et spiritus universæ carnis hominis.
11 Aole anei e hoao ke pepeiao i na olelo? A e hoao ka waha i ka ai nona iho?
Nonne auris verba dijudicat? et fauces comedentis, saporem?
12 Me ka poe kahiko ka maiau, A me ke ola loihi ka naauao.
In antiquis est sapientia, et in multo tempore prudentia.
13 Ia ia ka naauao, a me ka ikaika; Nona ka oleloao, a me ke akamai.
Apud ipsum est sapientia et fortitudo; ipse habet consilium et intelligentiam.
14 Aia hoi, ke wawahi nei oia, aole e kukulu hou ia; Ke hahao aku ia i ke kanaka iloko, aole e hookuuia'ku.
Si destruxerit, nemo est qui ædificet; si incluserit hominem, nullus est qui aperiat.
15 Aia hoi, ke hoopaa nei oia i na wai, a ua maloo lakou: A hookuu aku oia ia lakou, a luku lakou i ko ka honua.
Si continuerit aquas, omnia siccabuntur; et si emiserit eas, subvertent terram.
16 Me ia ka ikaika, a me ka naauao: Nona ka mea i hoopuniia, a me ka mea hoopuni.
Apud ipsum est fortitudo et sapientia; ipse novit et decipientem, et eum qui decipitur.
17 Ua lawe pio aku ia i na kakaolelo, A hoolilo i na lunakanawai i poe hawawa.
Adducit consiliarios in stultum finem, et judices in stuporem.
18 Kala aku no ia i ka mea paa o na'lii, A kaei aku ia i ko lakou puhaka i ke kaei.
Balteum regum dissolvit, et præcingit fune renes eorum.
19 Alakai pio aku ia i na kahuna, A hookahuli i ka poe ikaika.
Ducit sacerdotes inglorios, et optimates supplantat:
20 Hoopau aku ia i ka olelo a ka poe oiaio, A lawe aku ia i ka naauao, mai ka poe kahiko aku.
commutans labium veracium, et doctrinam senum auferens.
21 Ninini iho ia i ka hoino maluna o na'lii, A kala ae no ia i ke kaei o ka poe ikaika.
Effundit despectionem super principes, eos qui oppressi fuerant relevans.
22 Hoike mai ia i na mea hohonu mailoko mai o ka pouli, A hoopuka no ia i ka malamalama mai ka malu make mai.
Qui revelat profunda de tenebris, et producit in lucem umbram mortis.
23 Hoomahuahua no ia i na lahuikanaka, a luku aku no hoi ia lakou: Hoonui aku no ia i na lahuikanaka, a hoemi hou iho ia lakou.
Qui multiplicat gentes, et perdit eas, et subversas in integrum restituit.
24 Lawe aku ia i ka naauao o na luna o kanaka ma ka honua; A hooauwana ia lakou ma ka waonahele, aohe alauui.
Qui immutat cor principum populi terræ, et decipit eos ut frustra incedant per invium:
25 Haha lakou iloko o ka pouli aohe malamalama, A e hoohikaka aku oia ia lakou, me he mea ona la.
palpabunt quasi in tenebris, et non in luce, et errare eos faciet quasi ebrios.]

< Ioba 12 >