Ieremia 37

1 NOHO aupuni iho la o Zedekia ke alii, ke keiki a Iosia, ma ka hakahaka o Konia, ke keiki a Iehoiakima. na Nebukaneza i hoonoho ia ia i alii ma ka aina o ka Iuda.

۱ و صدقیا ابن یوشیا پادشاه به‌جای کنیاهو ابن یهویاقیم که نبوکدرصرپادشاه بابل او را بر زمین یهودا به پادشاهی نصب کرده بود سلطنت نمود.

2 Aole oia, aole kana poe kauwa, aole hoi na kanaka o ka aina i hoolohe i na olelo a Iehova, ana i olelo mai ai ma ke kaula ma Ieremia.

۲ و او و بندگانش و اهل زمین به کلام خداوند که به واسطه ارمیا نبی گفته بود گوش ندادند.

3 A hoouna ae la o Zedekia, ke alii ia Iehukala, ke keiki a Selemia, a me Zepania, ke keiki a Maaseia ke kahuna, io Ieremia la, i ae la, E pule oe ia Iehova, i ko kakou Akua, no kakou.

۳ و صدقیا پادشاه، یهوکل بن شلمیا و صفنیا ابن معسیا کاهن را نزد ارمیای نبی فرستاد که بگویند: «نزد یهوه خدای ما به جهت مااستغاثه نما.»

4 Hele mai la o Ieremia iloko. a puka aku la iwaho iwaena o na kanaka; no ka mea, ia manawa aole lakou i hoolei ia ia iloko o ka hale paahao.

۴ و ارمیا در میان قوم آمد و شدمی نمود زیرا که او را هنوز در زندان نینداخته بودند.

5 Alaila, ua hele mai ka poe kaua o Parao, mai Aigupita mai; a lohe ko Kaledea, ka poe e hoopilikia ana ia Ierusalema i ka olelo no lakou, alaila haalele lakou ia Ierusalema.

۵ و لشکر فرعون از مصر بیرون آمدند وچون کلدانیانی که اورشلیم را محاصره کرده بودند خبر ایشان را شنیدند از پیش اورشلیم رفتند.

6 Alaila, hiki mai ka olelo a Iehova i ke kaula, ia Ieremia, i mai la,

۶ آنگاه کلام خداوند بر ارمیا نبی نازل شده، گفت:

7 Ke olelo mai nei o Iehova ke Akua o ka Iseraela; Penei oe e olelo aku ai i ke alii o ka Iuda, ka mea i hoouna mai ia oe io'u nei e ninau mai ia'u; Aia hoi, o ka poe kaua o Parao i hele e kokua ia oukou, e hoi hou no lakou i ko lakou aina iho.

۷ «یهوه خدای اسرائیل چنین می‌فرماید: به پادشاه یهودا که شما را نزد من فرستاد تا از من مسالت نمایید چنین بگویید: اینک لشکر فرعون که به جهت اعانت شما بیرون آمده‌اند، به ولایت خود به مصر مراجعت خواهند نمود.

8 A e hele hou mai no ko Kaledea e kaua i keia kulanakauhale, a e hoopio no lakou i keia wahi, a e puhi hoi i ke ahi.

۸ و کلدانیان خواهند برگشت و با این شهر جنگ خواهند کردو آن را تسخیر نموده، به آتش خواهند سوزانید.

9 Ke olelo mai nei o Iehova penei; Mai hoopunipuni oukou ia oukou iho, me ka olelo, E hele aku ko Kaledea, mai o kakou aku; no ka mea, aole lakou e hele aku.

۹ و خداوند چنین می‌گوید که خویشتن را فریب ندهید و مگویید که کلدانیان از نزد ما البته خواهندرفت زیرا که نخواهند رفت.

10 Ina paha, ua luku oukou i ka poe kaua a pau o ko Kaledea, na mea i kaua mai ia oukou, a koe kekahi mau kanaka wale no i hoehaia, e ku hou mai no kela mea keia mea iloko o kona halelewa, a e puhi i keia kulanakauhale i ke ahi.

۱۰ بلکه اگر تمامی لشکر کلدانیانی را که با شما جنگ می‌نمایندچنان شکست می‌دادید که از ایشان غیر ازمجروح شدگان کسی نمی ماند، باز هر کدام ازایشان از خیمه خود برخاسته، این شهر را به آتش می‌سوزانیدند.»

11 A i ka wa i pii aku ai ka poe kaua o Kaledea mai Ierusalema aku no ka makau i ka poe kaua o Parao,

۱۱ و بعد از آنکه لشکر کلدانیان از ترس لشکرفرعون از اورشلیم کوچ کرده بودند، واقع شد

12 Alaila, hele aku la o Ieremia iwaho o Ierusalema e hele i ka aina o ka Beniamina, e hookaawale ia ia iho malaila iwaena o na kanaka.

۱۲ که ارمیا از اورشلیم بیرون می‌رفت تا به زمین بنیامین برود و در آنجا از میان قوم نصیب خود رابگیرد.

13 A hiki oia i ka pukapa o ka Beniamina, aia malaila kekahi luna, o Iriia kona inoa, he keiki na Selemia, ke keiki a Hanania. A lalau iho la oia ia Ieremia i ke kaula, i ae la, Ke iho aku nei oe i ko Kaledea.

۱۳ و چون به دروازه بنیامین رسید رئیس کشیکچیان مسمی به یرئیا ابن شلمیا ابن حننیا درآنجا بود و او ارمیای نبی را گرفته، گفت: «نزدکلدانیان می‌روی؟»

14 Alaila, olelo aku la o Ieremia, he wahahee, aole e iho aku i ko Kaledea. Aole nae ia i hoolohe mai i kana; aka, lalau mai la o Iriia ia Ieremia, a lawe aku la ia ia i na'lii.

۱۴ ارمیا گفت: «دروغ است نزد کلدانیان نمی روم.» لیکن یرئیا به وی گوش نداد و ارمیا راگرفته او را نزد سروران آورد.

15 A huhu mai la na'lii ia Ieremia, a hahau mai la ia ia, a hoolei ia ia iloko o ka halepaahao, ma ka hale o Ionatana, ke kakauolelo; no ka mea, ua hoolilo lakou ia hale, i wahi paahao.

۱۵ و سروران برارمیا خشم نموده، او را زدند و او را در خانه یوناتان کاتب به زندان انداختند زیرا آن را زندان ساخته بودند.

16 A ua komo o Ieremia iloko o ka luapaahao, a iloko o na keena, a he nui na la o kona noho ana malaila;

۱۶ و چون ارمیا در سیاه چال به یکی از حجره‌ها داخل شده بود و ارمیا روزهای بسیاردر آنجا مانده بود،

17 Alaila, hoouna mai la o Zedekia, ke alii, a lawe mai la ia ia iwaho. A ninau malu mai la ke alii ia ia ma kona hale, i mai la, He olelo anei mai Iehova mai? I aku la o Ieremia, He olelo no; no ka mea, ua olelo mai oia, E haawiia no oe iloko o ka lima o ke alii o Babuloua.

۱۷ آنگاه صدقیا پادشاه فرستاده، او را آورد و پادشاه در خانه خود خفیه از او سوال نموده، گفت که «آیا کلامی از جانب خداوند هست؟» ارمیا گفت: «هست و گفت به‌دست پادشاه بابل تسلیم خواهی شد.»

18 Olelo aku la no hoi o Ieremia i ke alii ia Zedekia, Heaha ka hewa a'u i hana aku ai ia oe, a i kau poe kauwa, a i keia poe kanaka, i hahao ai oukou ia'u iloko o ka halepaahao?

۱۸ و ارمیا به صدقیا پادشاه گفت: «و به تو وبندگانت و این قوم چه گناه کرده‌ام که مرا به زندان انداخته‌اید؟

19 Auhea ko oukou poe kaula, ka poe i wanaua mai ia oukou me ka olelo iho, Aole hele ku e mai ke alii o Babulona ia oukou, aole hoi ku e i keia aina?

۱۹ و انبیای شما که برای شما نبوت کرده، گفتند که پادشاه بابل بر شما و بر این زمین نخواهد آمد کجا می‌باشند؟

20 Nolaila, ke nonoi aku nei au ia oe e hoolohe mai, e kuu Haku ke alii. Ke nonoi aku nei au, i aeia mai ka'u nonoi ana imua ou, i ole oe e hoihoi ia'u i ka hale o Ionatana, ke kakauolelo, o make auanei au malaila.

۲۰ پس الان‌ای آقایم پادشاه بشنو: تمنا اینکه استدعای من نزد توپذیرفته شود که مرا به خانه یوناتان کاتب پس نفرستی مبادا در آنجا بمیرم.»

21 Alaila, kauoha ae la o Zedekia, ke alii, e hoonoho lakou ia Ieremia ma ke kahua o ka halepaahao, i haawi hoi lakou nana, i kela la i keia la i hookahi apana berena, mai ke alanui mai o ka poe kahu palaoa, a hiki i ka manawa e hoopauia'i ka berena o ke kulanakauhale. A noho iho la o Ieremia ma ke kahua o ka halepaahao.

۲۱ پس صدقیا پادشاه امر فرمود که ارمیا را درصحن زندان بگذارند. و هر روز قرص نانی ازکوچه خبازان به او دادند تا همه نان از شهر تمام شد. پس ارمیا در صحن زندان ماند.