< Ieremia 23 >

1 A UWE ka poe kahu i luku, a hoopuehu i ka poe hipa o ko'u kihapai! wahi a Iehova.
Usæle dei hyrdingar som tyner og spreider gjætsle-hjordi mi, segjer Herren.
2 Nolaila, penei ka olelo ana mai a Iehova, ke Akua o ka Iseraela, no na kahu, ka poe hanai i ko'u poe kanaka; Ua hoopuehu oukou i ka'u poe hipa, a ua kipaku ia lakou, aole i hele mai e ike ia lakou; aia hoi, e hoopai no wau maluna o oukou, i ka hewa o ka oukou hana ana, wahi a Iehova.
Difor, so segjer Herren, Israels Gud, um hyrdingarne som gjæter folket mitt: De hev spreidt sauerne mine og jaga deim burt og ikkje set etter deim. Sjå, eg heimsøkjer dykk for den vonde åtferdi dykkar, segjer Herren.
3 A e hoiliili no wau i ke koena o ka'u poe hipa, mai na aina a pau mai, kahi a'u i hookuke aku ai ia lakou, a e hoihoi hou mai au ia lakou iloko o ko lakou mau pa: a e kawowo lakou, a mahuahua aku.
Men sjølv vil eg samla det som er att av sauerne mine or alle dei landi som eg hev drive deim til, og venda deim attende til si eigi beitemark, og dei skal veksa og aukast.
4 A e hoonoho wau i kahu maluna o'lakou, he poe hanai aku ia lakou; aole lakou e makau hou, aole e weliweli, aole hoi lakou e hoopai hou ia, wahi a Iehova.
Og eg vil setja hyrdingar yver deim, og dei skal gjæta deim. Og dei skal ikkje lenger ræddast eller taka fæla, og ingen av deim skal verta sakna, segjer Herren.
5 Aia hoi, e hiki mai ana na la, wahi a Iehova, o hoala no wau no Davida, i Oha pono, i Alii e noho aupuni, a e pomaikai auanei, a e hana no oia i ka hooponopono, a i ka pololei ma ka honua.
Sjå, dei dagar skal koma, segjer Herren, då eg vil lata ein rettferdig renning standa fram åt David, og han skal vera konge og fara visleg åt og gjera rett og rettferd i landet.
6 I kona mau la e hoolaia o ka Iuda, a e noho maluhia o ka Iseraela, a eia hoi kona inoa e kapaia mai ai, O IEHOVA KO KAKOU PONO.
I hans dagar skal Juda verta frelst og Israel bu trygt, og dette er namnet hans, det dei kallar honom: «Herren, vår rettferd».
7 Nolaila, aia hoi, e hiki mai ana na la, wahi a Iehova, aole lakou e olelo hou mai, Ke ola la no o Iehova, ka mea nana i lawe mai ka poe mamo a Iseraela, mai ka aina o Aigupita mai;
Difor, sjå, dei dagar skal koma, segjer Herren, då dei ikkje lenger skal segja: «So sant som Herren liver, som leidde Israels-borni ut or Egyptarlandet, »
8 Aka, Ke ola la no o Iehova, ka mea nana i lawe mai, alakai hoi i na hua o ka hale o ka Iseraela, mai ka aina o ko kukulu akau mai, a mai na aina a pau mai, kahi a'u i kipaku aku ai ia lakou; a e noho no lakou ma ko lakou aina iho.
men: «So sant som Herren liver, som leidde avkjømet åt Israels hus ut og let deim koma frå Norderland og frå alle landi som eg hadde drive deim til, so dei fær bu i landet sitt.»
9 Ua nahae ko'u naau iloko o'u no na kaula, haalulu no hoi ko'u mau iwi a pau. Ua like no au me ke kanaka i ona, a like hoi me ke kanaka i lanakilaia e ka waina, no Iehova, a no na huaolelo o kona Hemolele.
Um profetarne. Hjarta i mitt brjost er sundkrasa, alle beini mine skjelv. Eg er lik ein drukken mann, ein mann som vinen hev magtstole, for Herren skuld, for hans heilage ord skuld.
10 No ka mea, ua piha ka aina i ka poe moekolohe; no ka mea, ke kumakena nei ka aina, no ka hoohiki ino aua: ua maloo hoi na wahi maikai o ka waonahele; ua hewa ko lakou holo ana, aole hoi i pono ko lakou ikaika.
For landet er fullt av horkarar - ja, under forbanning syrgjer landet, og beitelandi i øydemarki er turrbrende - og dei skundar seg til det som vondt er og er velduge i urett.
11 No ka mea, ua aia no ke kaula, a me ke kahuna, oia, ua loaa no ia'u ko lakou hewa maloko o ko'u hale, wahi a Iehova.
For både profet og prest er gudlause, jamvel i huset mitt hev eg funne vondskapen deira, segjer Herren.
12 Nolaila, e like auanei ko lakou aoao ia lakou, me kahi pahee maloko o ka pouli; e kipakuia'ku la no lakou, a e haule iloko olaila; no ka mea, e lawe no wau i ka hewa maluna o lakou, i ka makahiki hoi o ko lakou hoopaiia, wahi a Iehova.
Difor skal vegen deira verta åt deim som sleip-flekkjer i myrkret; dei skal støyta seg so dei dett på honom. For eg vil lata ulukka koma yver deim det året heimsøkjingi kjem, segjer Herren.
13 Ua ike no au i ka lapuwale maloko o na kaula o Samaria, a wanana ae lakou ma o Baala la, a alakai hewa iho la i ko'u poe kanaka, i ka Iseraela.
Hjå profetarne i Samaria hev eg set dårskap; dei spådde ved Ba’al og førde mitt folk Israel på villstig.
14 Ua ike no hoi au i ka mea inoino loa iloko o na kaula o Ierusalema; moe kolohe no lakou, a hele ma ka wahahee. Hooikaika no hoi lakou i na lima o ka poe hana hewa, i hoi ole mai kekahi, mai kona hewa mai. Ua like no lakou a pau ia'u me ko Sodoma, a o ka poe hoi e noho ana malaila, ua like no me ko Gomora.
Men hjå profetarne i Jerusalem hev eg set gruvelege ting; dei driv hor og fer med lygn og styrkjer henderne på illgjerningsmenner, so ingen av deim vender um frå sin vondskap. Dei er alle vortne liksom Sodoma åt meg, og hine ibuarane liksom Gomorra.
15 Nolaila, penei ka olelo ana mai a Iehova o na kaua, no na kaula; Aia hoi, e hanai aku au ia lakou i ka laau awaawa, a e hoohainu aku au ia lakou i ka wai o ke au; no ka mea, mai na kaula o Ierusalema aku i hele aku ai ka aia, a i ka aina a pau.
Difor, so segjer Herren, allhers drott, um profetarne: Sjå, eg gjev deim malurt å eta og eitervatn å drikka. For ifrå profetarne i Jerusalem er gudløysa gjengi ut yver alt landet.
16 Ke olelo mai nei o Iehova o na kaua penei, Mai hoolohe oukou i na olelo a na kaula, ka poe wanana mai ia oukou. Hoolilo no lakou ia oukou i mea lapuwale; hai mai no lakou i ka hihio o ko lakou naau iho, aole mai ka waha o Iehova mai.
So segjer Herren, allhers drott: Lyd ikkje på ordi åt dei profetar som spår åt dykk; dei kjem berre med tomt svall åt dykk; si eigi hjartesyn taler dei, ikkje noko frå Herrens munn.
17 Ke olelo ikaika mai nei lakou i ka poe hoowahawaha mai ia'u, Ua olelo mai o Iehova, E loaa ia oukou ka maluhia: a olelo no hoi lakou i kela mea i keia mea i hele mamuli o ka paakiki o kona naau iho, Aohe hewa e hiki mai ana maluna o oukou.
Jamt og samt segjer dei med deim som svivyrder meg: «Herren hev tala: Det skal ganga dykk vel.» Og med kvar og ein som ferdast etter sitt harde hjarta, segjer dei: «Nokor ulukka skal det ikkje koma yver dykk.»
18 No ka mea, owai ka mea i ku ma ka ahaolelo o Iehova, a ike aku la, a lohe i kana olelo? Owai ka mea i haliu aku i kana olelo a lohe?
For kven av deim hev stade i Herrens råd, so han såg og høyrde hans ord? Kven hev gjeve gaum etter mitt ord og høyrt det?
19 Aia hoi, he puahiohio no Iehova ka i puka mai me ka huhu, he puahiohio nui loa; e haule ino no ia maluna o ke poo o ka poe hewa.
Sjå, ein storm frå Herren - vreide bryt fram - ein kvervelstorm; ned på hovudet åt dei ugudlege kjem han i kvervlar.
20 Aole e hoi hou aku ka huhu o Iehova, a hooko oia, a hana io i ka manao o kona naau. I na la mahope, e hoomaopopo loa oukou ia mea.
Herrens vreide skal ikkje halda upp fyrr enn han hev gjort og sett i verk sitt hjartans tankar; i dagarn som kjem skal de greinleg skyna det.
21 Aole au i hoouna aku i keia poe kaula, ua holo nae lakou; aole au i olelo ia lakou, aka, ua wanana ae lakou.
Eg sende ikkje profetarne, men dei sprang av stad; eg tala ikkje til deim, men dei spådde.
22 Aka, ina i ku lakou maloko o ka'u ahaolelo; ina ua hana aku i ko'u poe kanaka e lohe i ka'u mau olelo, ina ua hoohuli hoi lakou i kela poo, mai ko lakou aoao hewa mai, a mai ka hewa mai hoi o ka lakou hana ana.
Og hadde dei stade i mitt råd, då vilde dei lata mitt folk høyra mine ord, og snu deim frå deira vonde veg og frå deira vonde verk.
23 He Akua kokoke nei au, wahi a Iehova, aole hoi he Akua ma kahi loihi aku?
Er eg ein Gud berre nær ved, segjer Herren, og ikkje ein Gud langt burte?
24 E huna anei kekahi ia ia iho ma na wahi malu, i ike ole aku ai au ia ia, wahi a Iehova? Aole anei au i hoopiha i ka lani, a me ka honua? wahi a Iehova.
Eller kann nokon løyna seg i slike løyne, so eg ikkje kann sjå honom? segjer Herren. Fyller eg ikkje himmelen og jordi? segjer Herren.
25 Ua lohe no wau i na mea a na kaula i olelo ai, ka poe i wanana wahahee ma ko'u inoa, me ka olelo iho, Ua moeuhane au, ua moeuhane au.
Eg hev høyrt kva profetarne hev sagt, dei som spår lygn i mitt namn og segjer: «Eg drøymde, eg drøymde.»
26 Pehea la ka loihi o ka noho ana o keia iloko o ka naau o na kaula, ka poe wanana wahahee? Oia, he poe kaula lakou no ka hoopunipuni o ko lakou naau iho;
Kor lenge skal dette vera so? Hev dei eitkvart på hjarta, desse profetarne som spår lygn med di dei spår sitt hjartans svik -
27 He poe manao e haawi i ko'u poe kanaka i ka hoopoina i ko'u inoa, no ko lakou mau moeuhane, na mea a kela mea keia mea o lakou i hai ae i kona hoalauna, e like me ko lakou poe makua i hoopoina i ko'u inoa ma o Baala la.
tenkjer dei kann henda å få mitt folk til å gløyma mitt namn med draumarne sine, som dei fortel kvarandre, likeins som federne deira gløymde mitt namn for Ba’al?
28 O ke kaula moeuhane, e hai ae oia i ka moeuhane; a o ka mea ia ia ka'u olelo, e hai pololei oia i ka'u olelo. Heaha ke aa i ka palaoa, wahi a Iehova?
Den profet som hev ein draum, han kann fortelja ein draum, men den som hev mitt ord, han skal tala mitt ord i sanning. Kva hev halmen med kornet å gjera? segjer Herren.
29 Aole anei i like ka'u olelo me ke ahi? wahi a Iehova; a like hoi me ka hamare, ka mea e nahaha ai ka pohaku?
Er ikkje mitt ord som ein eld, segjer Herren, og som ein hamar som krasar berg?
30 Nolaila au e ku e nei i na kaula, wahi a Iehova, na mea aihue i ka'u mau olelo, o kela kanaka keia kanaka i ka kona hoalauna.
Difor, sjå, eg skal finna profetarne, segjer Herren, dei som stel ordi mine ein frå hin.
31 Aia hoi, ke ku e nei au i na kaula, wahi a Iehova, ka poe hana me ko lakou alelo, a olelo mai, Ke i mai nei oia.
Sjå, eg skal finna profetarne, segjer Herren, dei som tek sitt eige på tunga, men segjer: «So segjer Herren.»
32 Aia hoi, ke ku e nei au i ka poe wanana iho i na moeuhane wahahee, wahi a Iehova, a hai ae ia mau mea, a alakai hewa i ko'u poe kanaka, i ka lakou mau mea wahahee, a i ka lakou kaena ana: aole nae au i hoouna ia lakou, aole i kauoha aku ia lakou: nolaila, aole lakou e hoopomaikai iki i keia poe kanaka, wahi a Iehova.
Sjå, eg skal finna deim som spår lygn-draumar, segjer Herren, og fortel deim og fører mitt folk på villstig med lygnerne sine og kytet sitt, endå eg ikkje hev sendt deim eller gjeve deim noko påbod, og dei ikkje er til minste gagn for dette folket, segjer Herren.
33 A hiki i ka manawa e ninau mai ai ia oe, o keia poe kanaka, a o ke kaula paha, a o ke kahuna paha, a olelo mai, Heaha ka wanana a Iehova? Alaila, e olelo aku oe ia lakou, O ka wanana hea? E haalele no wau ia oukou, wahi a Iehova.
Og når dette folket eller ein profet eller prest spør deg og segjer: «Kva er Herrens byrd?» då skal du segja med deim: «De er byrdi, og eg vil kasta dykk av, segjer Herren».
34 A o ke kaula, a o ke kahuna, a o ka lahuikanaka e olelo, Ka wanana a Iehova, na'u no e hoopai aku i kela kanaka, a me ko kona hale.
Og den profet og den prest og det folk som segjer: «Herrens byrd» - slik ein mann og hans hus vil eg heimsøkja.
35 Penei oukou e olelo ai, o kela mea keia mea i kona hoalauna, o kela mea keia mea i kona hoahanau; Heaha ka Iehova i pane mai ai? a heaha hoi ka Iehova i olelo mai ai?
So skal de segja kvar med sin granne og kvar med sin bror: «Kva hev Herren svara?» eller: «Kva hev Herren tala?»
36 A mai hai hou oukou i ka wanana a Iehova; no ka mea, o ka olelo a kela kanaka keia kanaka, oia kana wanana: no ka mea, ua hoololi oukou i na olelo a ke Akua ola, o Iehova o na kaua, o ko kakou Akua.
Men «Herrens byrd» skal de ikkje nemna lenger. For åt kvar mann skal hans eige ord verta «byrdi», for di de hev rengt ordi frå den livande Gud, Herren, allhers drott, vår Gud.
37 Penei oe o olelo aku ai i ke kaula, Heaha ka Iehova i pane mai ai ia oe? a heaha hoi ka Iehova i olelo mai ai?
So skal du segja med profeten: «Kva hev Herren svara deg?» eller: «Kva hev Herren tala?»
38 Aka, no ka oukou olelo ana, Ka wanana a Iehova; nolaila, penei ka olelo ana mai a Iehova; No ka oukou olelo ana mai i keia olelo, Ka wanana a Iehova, a ua hoouna aku au ia oukou, me ka i iho, Mai olelo oukou, Ka wanana a Iehova;
Men segjer de: «Herrens byrd», då segjer Herren so: Av di de segjer dette ordet: «Herrens byrd», endå at eg gjorde denne bodsendingi åt dykk: «De skal ikkje segja «Herrens byrd, »»
39 Nolaila, wau no, e hoopoina loa no wau ia oukou, a e haalele no wau ia oukou, a me ke kulanakauhale a'u i haawi aku ai ia oukou, a me ko oukou poe kupuna, a e lilo auanei oukou mai ko'u alo aku.
difor, sjå, so vil eg reint gløyma dykk og kasta dykk og byen som eg gav dykk og federne dykkar, burt frå mi åsyn.
40 A e haawi no wau ia oukou, i mea hoowahawaha mau loa, a i hilahila pau ole, aole hoi e poinaia.
Og eg vil leggja på dykk ei æveleg skjemd og ei æveleg skam, som aldri skal gløymast.

< Ieremia 23 >