< Ieremia 20 >
1 A O Pasehura, ke keiki a Imera, ke kahuna, ka mea maluna o na luna maloko o ka hale o Iehova, lohe no oia, ua wanana o Ieremia i keia mau mea.
Og Paskur, Immers Søn, Præsten, som var Overopsynsmand i Herrens Hus, hørte Jeremias spaa disse Ord.
2 Alaila, hahau o Pasehura ia Ieremia, ke kaula, a hahao iho la ia ia iloko o kahi paa o na laau kupee, ma ka pukapa kiekie o Beniamina, o ka mea kokoke i ka hale o Iehova.
Og Paskur slog Profeten Jeremias og lagde ham i Blokken, som var ved Benjamins øverste Port paa Herrens Hus.
3 A ia la iho, lawe mai o Pasehura ia Ieremia mawaho o kahi paa o na laau kupee. Alaila, olelo ae la o Ieremia ia ia, Aole i kapa mai o Iehova i kou inoa, o Pasehura, aka, o Magoramisabiba.
Og det skete den anden Dag, da lod Paskur Jeremias komme ud af Blokken; og Jeremias sagde til ham: Herren har ikke kaldet dit Navn Paskur, men Magor-Missabib.
4 No ka mea, ke olelo mai nei o Iehova peneia, Aia hoi, e hoolilo no wau ia oe i mea makau wale nou iho, a no kou poe hoahanau a pau; a e haule no lakou i ka pahikaua o ko lakou poe enemi, a e ike no kou mau maka; a e haawi no wau i ka Iuda a pau iloko o ka lima o ke alii o Babulona, a e lawepio no oia ia lakou i Babulona, a luku no oia ia lakou i ka pahikaua.
Thi saa siger Herren: Se, jeg vil gøre dig til Rædsel for dig selv og for alle dine Venner, og de skulle falde for deres Fjenders Sværd, og dine Øjne skulle se det; og jeg vil give al Juda i Kongen af Babels Haand, og han skal bortføre dem til Babel og slaa dem med Sværdet.
5 A e haawi no wau i ka ikaika a pau o keia kulanakauhale, a me kana hana a pau, a me kona mau mea maikai a pau, a o ka waiwai a pau o na'lii o ka Iuda ka'u e haawi aku ai iloko o ka lima o ko lakou poe enemi, na mea e hao i ka lakou, a lawepio ia lakou, a e lawe aku keia poe ia lakou i Babulona.
Og jeg vil give alt Gods i denne Stad og alt Udbytte af dens Arbejde og alle dens Kostbarheder, ja, alle Judas Kongers Skatte vil jeg give i deres Fjenders Haand, at de skulle røve dem og tage dem og føre dem til Babel.
6 A o oe, e Pasehura, a me ka poe a pau e noho la ma kou hale, e hele no iloko o ke pio; a e hiki no oe i Babulona, a malaila oe e make ai, a malaila oe e kanuia'i, o oe, a me kou mau makamaka a pau, ka poe au i wanana aku ai ma ka wahahee.
Og du, Paskur, og alle de, som bo i dit Hus, skulle bo i Fangenskab; og du skal komme til Babel, og der skal du dø og begraves der, du og alle dine Venner, for hvilke du har spaaet Løgn.
7 E Iehova, ua hoowalewale mai oe ia'u, a ua walewale au; ua oi aku kou ikaika i ko'u, a ua lanakila oe; he mea akaaka wau i na la a pau, henehene mai no na mea a pau ia'u.
Herre! du har overtalt mig, og jeg lod mig overtale, du har været mig for stærk og fik Overhaand; jeg er bleven til Latter den ganske Dag, hver Mand spotter mig.
8 No ka mea, i ka wa a'u i olelo ai, uwe aku la au, a kahea aku la no hoi, he kaili wale, a me ka hao ana; no ka mea, lilo no ka olelo a Iehova, i mea e heneheneia mai ai, a i mea hoi e hoowahawahaia mai ai au i na la a pau.
Thi naar jeg taler, maa jeg skrige, raabe om Vold og Mishandling; thi Herrens Ord er blevet, mig til Spot og Haan den ganske Dag.
9 Alaila, olelo iho la au, Aole au e hoomanao hou ia ia, aole hoi e olelo hou ma kona inoa; aka, ua like ia iloko o ko'u naau, me ke ahi e a ana, a paniia hoi iloko o ko'u mau iwi; a ikiiki au i ka hoomanawanui ana, aole hoi i hiki ia'u.
Vel har jeg sagt: Jeg vil ikke komme ham i Hu og ej tale mere i hans Navn; men det er blevet i mit Hjerte som en brændende Ild, der er indesluttet i mine Ben, og jeg har søgt med Møje at holde det ud; men jeg kunde ikke.
10 Lohe no wau i ka hoowahawaha ana o na mea he nui, he makau no ma na aoao a pau. E hai aku oe, a e hai aku no makou ia, wahi a lakou. Ua hoomakakiu mai ko'u poe makamaka a pau i ko'u haule ana, me ka manao iho, E hoowalewaleia paha oia, a lanakila kakou maluna ona, a e hoopai aku kakou ia ia no kakou.
Thi jeg har hørt manges ondskabsfulde Tale, der er Rædsel trindt omkring, de sige: Angiver! saa ville vi angive ham; alle de Mænd, som skulde holde Fred med mig, tage Vare paa, om jeg haltede, og sige: Han maatte maaske lade sig forlede, at vi kunde faa Overhaand over ham og hævne os paa ham.
11 Aka, o Iehova pu no me au, e like me ka mea mana a weliweli; nolaila e hina'i ka poe hoomaau mai ia'u, aole lakou e lanakila: e hilahila loa auanei lakou, no ka mea, aole lakou e pomaikai. Aole e poinaia ko lakou hilahila mau loa.
Men Herren er med mig som en vældig Helt, derfor skulle mine Forfølgere snuble og ikke faa Overhaand; de skulle vorde saare beskæmmede, thi de have ikke handlet forstandigt, til en evig Skam, som ikke skal glemmes.
12 Aka, o oe, e Iehova o na kaua, ka mea hoao mai i ka poe i pono, ka mea ike i ka opu, a me ka naau, e hoike mai oe ia'u i kou ukiuki ia lakou; no ka mea, ia oe no ko'u hoopii ana i ko'u pono.
Og du, Herre Zebaoth, som prøver den retfærdige, og som ser Nyrer og Hjerte! jeg skal se din Hævn paa dem; thi til dig har jeg overdraget min Sag.
13 E oli aku ia Iehova, e hoomaikai ia Iehova, no ka mea, ua hoopakele oia i ka uhane o ka poe hune, mai ka lima aku o ka poe hana hewa.
Synger for Herren, lover Herren; thi han har udfriet den elendiges Sjæl af de ondes Haand.
14 E hoinoia ka la a'u i hanauia'i: Mai hoomaikaiia ka la a kuu makuwahine i hanau mai ai ia'u.
Forbandet være den Dag, paa hvilken jeg blev født; den Dag, paa hvilken min Moder fødte mig, vorde ikke velsignet!
15 E hoinoia ke kanaka i hai aku i ko'u makuakane, me ka olelo aku, Ua hanauia mai he keikikane nau, a hoohauoli nui aku la ia ia.
Forbandet være den Mand, som bragte min Fader et godt Budskab og sagde: Dig er født et Drengebarn, og som glædede ham saare!
16 E hoohalikeia keia kanaka me na kulanakauhale a Iehova i hoohiolo ai, a mihi ole hoi. I lohe oia i ka uwe ana i kakahiaka, a me ka hooho ana i ke awakea;
Og den Mand skal vorde som de Stæder, hvilke Herren omstyrtede og ikke angrede det, og han skal høre Raab om Morgenen og Krigsskrig ved Middagstid,
17 No kona pepehi ole mai ia'u, mai ka opu mai, a lilo ole ko'u makuwahine i lua no'u, a mau loa aku ka nui ana o kona opu.
fordi jeg ej blev dræbt i Moders Liv, saa at min Moder blev min Grav, og hendes Liv vedblev at være frugtsommeligt evindelig.
18 No keaha la wau i puka mai ai mawaho mai o ka opu, e ike i ka luhi, a me ke kaumaha, i hoopauia ko'u mau la i ka hilahila?
Hvorfor gik jeg ud af Moders Liv for at se Møje og Sorg, og for at mine Dage skulle endes med Skam?