Ieremia 16
1 HIKI mai ka olelo a Iehova ia'u, i mai la,
Og Herrens ord kom til meg; han sagde:
2 Mai lawe oe i wahine nau, aole hoi e loaa ia oe na keikikane, a me na kaikamahine ma keia wahi.
Du skal ikkje taka deg kona og ikkje få deg søner og døtter på denne staden.
3 No ka mea, penei ka olelo ana mai a Iehova, no na keikikane, a no na kaikamahine i hanauia ma keia wahi, a no na makuwahine nana lakou i hanau, a no na makuakane nana lakou i ko ai ma keia aina.
For so segjer Herren um dei sønerne og døtterne som vert fødde på denne staden, og um deira møder som føder deim, og um deira feder som fær deim i dette landet:
4 E make mainoino lakou, aole lakou e kauikauia, aole hoi lakou e kanuia; aka, e lilo lakou i lepo maluna o ka aina; a e hoopauia no lakou i ka pahikaua, a i ka wi; a e lilo ko lakou kupapau i mea ai na na manu o ka lani, a na na holoholona o ka honua.
Ein pinefull daude skal dei lida, ingen skal gråta yver deim, og ingen skal jorda deim; til møk utyver marki skal dei verta, og av sverd og svolt skal dei verta tynte, og liki deira skal verta til mat åt fuglarne under himmelen og dyri på jordi.
5 No ka mea, ke olelo mai nei o Iehova penei, Mai komo maloko o ka hale kumakena, mai hele hoi e kanikau, a e uwe ia lakou; no ka mea, ua lawe aku au i ko'u malu, mai keia poe kanaka aku, wahi a Iehova, i ko'u aloha hoi, a me ko'u lokomaikai.
For so segjer Herren: Du skal ikkje koma i gravøl og ikkje ganga og barma deg med deim og ikkje ynkast yver deim. For eg hev teke freden min burt frå dette folket, segjer Herren, min nåde og mi miskunn.
6 E make no ka poe nui, a me ka poe uuku ma keia aina; aole lakou e kanuia, aole e kumakena na kanaka no lakou, aole e okioki ia lakou iho, aole hoi e koli i ke oho no lakou.
Og dei skal døy, store og små, i dette landet, ingen skal jorda deim; og dei skal ikkje barma seg yver deim og rispa seg i holdet eller raka seg snaude i kruna for deira skuld.
7 Aole e puunaue na kanaka i ka ai na lakou no ke kumakena, i mea e hoomaha ai ia lakou no ka make; aole hoi e hoohainu aku na kanaka ia lakou i ke kiaha o ka hooluolu no kona makuakane, a no kona makuwahine.
Og dei skal ikkje brjota brød åt nokon til trøyst i sorgi etter ein avliden og ikkje gjeva nokon trøystestaupet å drikka yver far han eller mor hans.
8 Mai komo aku hoi oe iloko o ka hale ahaaina, e noho pu me lakou, e ai, a e inu.
I gjestebod skal du ikkje heller ganga og sitja der og eta og drikka.
9 No ka mea, penei ka olelo ana mai a Iehova o na kaua, ke Akua, o ka Iseraela; Aia hoi, imua o ko oukou mau maka, a i ko oukou mau la hoi, e hooki aku au mai keia wahi aku, i ka leo o ka olioli, a i ka leo o ka hauoli, i ka leo o ke kaue mare, a i ka leo o ka wahine mare.
For so segjer Herren, allhers drott, Israels Gud: Sjå, framfor dykkar augo og i dykkar dagar let eg på denne staden kverva burt fagnadrøyst og glederøyst, røyst av brudgom og røyst av brur.
10 A hiki i ka manawa e hoike aku ai oe i keia poe kanaka i keia mau olelo a pau, a olelo mai lakou ia oe, No keaha la i kau oh a mai ai o Iehova i keia hewa nui maluna o makou? Heaha hoi ko makou hala; a heaha ka hewa a makou i hana aku ai ia Iehova, i ko makou Akua?
Når du då kunngjer for dette folket alle desse ordi, og dei segjer med deg: «Kvi hev Herren varsla all denne store ulukka yver oss, og kva er misgjerningi vår og kva er syndi vår som me hev forsynda oss med mot Herren, vår Gud?»
11 Alaila, e olelo aku oe ia lakou, No ka mea, ua haalele ko oukou poe makua ia'u, wahi a Iehova, a ua hele lakou mnmuli o na akua e, a ua malama ia lakou, a ua hoomana ia lakou, a ua haalele mai ia'u, aole hoi i malama i ko'u kanawai:
då skal du segja med deim: «For di federne dykkar vende seg frå meg, segjer Herren, og gjekk etter andre gudar og tente deim og tilbad deim, men meg vende dei seg ifrå, og lovi mi heldt dei ikkje.
12 A ua oi aku ka oukou hana ino ana mamua o ka ko oukou poe makua; no ka mea, aia hoi, ke hele nei kela mea keia mea o oukou mamuli o ka paakiki o kona naau hewa, i hoolohe ole mai ai lakou ia'u.
Og de for verre åt enn federne dykkar; for sjå, kvar einaste av dykk ferdast etter dykkar vonde harde hjarta og høyrde ikkje på meg.
13 Nolaila, e kipaku aku au ia oukou mai keia aina aku, a i ka aina a oukou i ike ole ai, aole oukou, aole hoi ko oukou poe makua; a malaila oukou e malama'i i na akua e, i ke ao a me ka po, ma kahi e haawi ole aku ai au ia oukou i ke alohaia.
Difor vil eg kasta dykk ut or dette landet til eit land som de ikkje kjenner, korkje de eller federne dykkar. Og der skal de tena andre gudar dag og natt, for eg vil ikkje gjera miskunn med dykk.»
14 Nolaila, aia hoi, e hiki mai ana na la, wahi a Iehova, aole e olelo hou ia mai, Ke ola la no o Iehova, ka mea nana i lawe mai i na mamo a Iseraela, mai ka aina o Aigupita mai:
Difor, sjå, dei dagar skal koma, segjer Herren, då ein ikkje lenger skal segja: «So visst som Herren liver, han som leidde Israels-borni ut or Egyptarlandet, »
15 Aka, Ke ola la no o Iehova, ka mea nana i lawe mai i na mamo a Iseraela, mai ka aina o ke kukulu akau mai, a mai na aina a pau mai, kahi ana i kipaku aku ai ia lakou. A e lawe hou no wau ia lakou iloko o ka aina a'u i haawi aku ai i ko lakou poe kupuna.
men: «So sant som Herren liver, han som leidde Israels-borni ut or Norderlandet og ut or alle dei landi som han hadde drive deim burt til.» For eg vil leida deim attende til landet deira, det som eg gav federne deira.
16 Aia hoi, e kii aku no wau i na lawaia he nui, wahi a Iehova, a e loaa ia lakou na Iudaio ma ka lawaia ana; a mahope iho, e kii aku no wau i na mea imi a nui, a na lakou no e imi i na Iudaio, mai na mauna mai a pau, a mai na puu mai a pau, a mai na lua o na pohaku mai.
Sjå, eg sender bod etter mange fiskarar, segjer Herren, og dei skal fiska deim. Og sidan sender eg bod etter mange veidemenner, og dei skal veida deim burt frå kvart eit fjell på kvar ein haug og i bergskortorne.
17 No ka mea, e kau no ko'u mau maka ma ko lakou aoao a pau; aole lakou e hoonaloia i ko'u maka, aole hoi e hoonaloia ko lakou hewa, mai ko'u mau maka aku.
For eg held auga med alle vegarne deira; dei er ikkje løynde for mi åsyn, og misgjerningarne deira er ikkje dulde for mine augo.
18 A mamua, e hoopai papalua wau i ko lakou hewa, a me ko lakou hala; no ka mea, ua hoohaumia lakou i ko'u aina, a ua hoopiha i ko'u hooilina i na kii o ko lakou mea haumia, e hoopailua ai.
Og fyrst vil eg lata deim bøta tvifelt for deira misgjerning og synd, av di dei vanhelga landet mitt med dei daude skrottarne av styggetingi sine og fyllte odelsjordi mi med ufyseskapen sin.
19 E Iehova, ko'u ikaika, ko'u pakaua hoi, a me ko'u puuhonua i ka la o ka popilikia, e hele mai no ko na aina e i ou la, mai na kukulu o ka honua mai, a e olelo mai, He oiaio, ua ili mai no ka hoopunipuni i ko makou poe makua, a me ka lapuwale, a me na mea waiwai ole.
Herre, min styrke og mi vern og mi livd på naudar-dagen! Til deg skal heidningfolk koma frå endarne av jordi. Og dei skal segja: «Berre lygn fekk federne våre fenge i arv, fåfenglege avgudar, gagnløysor alle saman.
20 E hana anei ke kanaka i na akua nona, aole hoi lakou na akua?
Kann mannen gjera seg gudar? - slikt er då ikkje gudar.»
21 Nolaila, aia hoi, i keia manawa, e hoike maopopo loa aku au i ko'u lima ia lakou, a me ko'u mana; a e ike auanei lakou, o Iehova no ko'u inoa.
Difor, sjå, eg vil lata deim kjenna det, denne gongen vil eg lata deim kjenna mi hand og mitt velde, so dei skal få vita at namnet mitt er Herren.
