Ieremia 11
1 O KA olelo i hiki mai io Ieremia la mai o Iehova mai, i ka i ana mai,
Det ordet som kom til Jeremia frå Herren; han sagde:
2 E hoolohe oukou i na olelo o keia berita, a e olelo aku i na kanaka o ka Iuda, a i ka poe e noho ana ma Ierusalema;
Høyr ordi i denne pakti, og tala til Juda-mennerne og Jerusalems-buarne!
3 E i aku ia lakou, Ke i mai nei o Iehova, ke Akua o ka Iseraela penei, E poino auanei ke kanaka i malama ole i na olelo o keia berita,
Og du skal segja med deim: So segjer Herren, Israels Gud: Forbanna vere den mann som ikkje lyder på ordi i denne pakti,
4 A'u i kauoha aku ai i ko oukou poe kupuna, i ka la a'u i lawe mai ai ia lakou mai ka aina o Aigupita, a mai ke kapuahi hao mai, i ka i ana aku, E hoolohe mai i kuu leo, a e hana i na mea e like me na mea a pau a'u i kauoha aku nei ia oukou; pela oukou e lilo ai i poe kanaka no'u, a owau auanei ko oukou Akua:
som eg baud federne dykkar den dagen eg let deim koma ut or Egyptarlandet, ut or jarnomnen, og sagde: Høyr på mi røyst og gjer alt dette, so som eg bed dykk, då skal de vera mitt folk, og eg vil vera dykkar Gud,
5 I hooko wau i ka hoohiki a'u i hoohiki ai i ko oukou poe makua, e haawi ia lakou i ka aina e kahe ana o ka waiu, a me ka mele, e like me ia i keia la. Alaila olelo aku la au, i aku la, Pela io no, e Iehova.
so eg kann få halda den eiden som eg svor federne dykkar: å gjeva deim eit land som fløymer med mjølk og honning, so som det er enn i dag. Og eg svara og sagde: «Amen, Herre!»
6 Alaila, olelo mai la o Iehova ia'u, E kala aku oe i keia mau olelo a pau maloko o na kulanakauhale o ka Iuda, a ma na alanui o Ierusalema, e i aku, E hoolehe oukou i na olelo o keia berita, a e hana hoi ia mau mea.
Og Herren sagde med meg: Ropa ut alle desse ordi i Juda-byarne og på Jerusalems-gatorne og seg: Lyd på ordi i denne pakti og gjer etter deim!
7 No ka mea, olelo ikaika loa aku la au i ko oukou poe makua, i ka la a'u i lawe mai ai ia lakou, mai ka aina o Aigupita mai, a hiki mai hoi i keia la, e ala ana no i ka wanaao, me ka olelo ikaika aku, i ka i ana, E malama i ko'u leo.
For eg hev ålvorleg vara federne dykkar, då eg let deim koma ut or Egyptarlandet, og alt til denne dag, jamt og samt, og sagt: «Høyr på mi røyst!»
8 Aka, aole lakou i malama, aole i haliu mai i ko lakou pepeiao; hele no kela mea keia mea mamuli o ka paakiki o kona naau hewa: nolaila, e lawe no wau maluna o lakou i na olelo a pau o keia berita, a'u i kauoha aku ai ia lakou e hana; a hana ole lakou.
Men dei lydde ikkje og lagde ikkje øyra sitt til, men kvar og ein ferdast etter sitt vonde, harde hjarta. So let eg då koma yver deim alt det eg hadde sagt i denne pakti, som eg baud deim å halda, men som dei ikkje heldt.
9 A olelo mai la o Iehova ia'u, Ua loaa ke kipi ana iwaena o na kanaka o ka Iuda, a iwaena hoi o ka poe noho ma Ierusalema.
Og Herren sagde med meg: Det er kome upp at Juda-mennerne og Jerusalems-buarne hev vore med kvarandre i ei samansverjing.
10 Ua huli hope lakou mamuli o na hewa o ko lakou poe kupuna, ka poe i hoole, aole lakou e hoolohe i ka'u mau olelo: a hahai lakou mamuli o na'kua e, e malama ia lakou. A ua uhaki ko ka hale o ka Iseraela, a me ko ka hale o ka Iuda i ka'u berita, i ka mea a'u i hana'i me ko lakou poe kupuna.
Dei hev snutt tilbake til misgjerningarne åt forfederne sine, som ikkje vilde høyra på ordi mine, og dei fer etter andre gudar, for å tena deim. Israels hus og Judas hus hev brote pakti mi, som eg gjorde med federne deira.
11 Nolaila, ke olelo mai nei o Iehova penei, Aia hoi, e lawe mai no wau i ka hewa maluna o lakou, i ka mea hoi e hiki ole ai ia lakou ke pakele aku; a ina kahea mai lakou ia'u, aole au e hoolohe aku ia lakou.
Difor, so segjer Herren: Sjå, eg let koma yver deim ei ulukka som dei ikkje kann koma seg undan. Då skal dei ropa på meg, men eg vil ikkje høyra på deim.
12 Alaila, e hele no ko na kulanakauhale o ka Iuda, a me ka poe e noho ana ma Ierusalema, a e kahea aku i na akua, i na mea i kaumaha ai lakou i ka mea aia. Aka, aole e hoola iki mai kela poe akua ia lakou, i ka wa o ko lakou popilikia.
So skal Juda-byarne og Jerusalems-buarne ganga og ropa på gudarne som dei plar brenna røykjelse for; men dei skal ikkje frelsa deim i deira trengsletid.
13 No ka mea, e like me ka heluna o kou mau kulanakauhale, pela no kou poe akua, e ka Iuda; a e like me ka heluna o na alanui o Ierusalema, pela no oukou i hana'i i na kuahu, no ka mea hilahila, i na kuahu hoi e kuni ai i ka mea ala no Baala.
For gudarne dine, Juda, er vortne like mange som byarne dine, og du hev reist like mange altar for skjemdi, altar til å brenna røykjelse på for Ba’al, som det er gator i Jerusalem.
14 Nolaila, mai pule oe no keia poe kanaka, aole hoi e hookiekie i ke kahea ana, a me ka pule ana no lakou; no ka mea, aole au e hoolohe i ka wa e kahea mai ai lakou ia'u no ko lakou popilikia.
Og du, ikkje skal du beda for dette folket og ikkje koma med klagerop eller bøn for deim. For eg vil ikkje høyra når dei ropar til meg i si naud.
15 Heaha ka kuu mea aloha maloko o ko'u hale? Ua hana oia i ka hewa me na mea he nui, a ua lilo aku la ka io laa, mai ou aku la. Ia oe e hana hewa'i, olioli no oe.
Kva hev ho som eg elskar å gjera i mitt hus, ho som med mange gjer skjemdarverk? Kann heilagt offerkjøt fria deg? Når du gjer vondt, då fagnar du deg.
16 Kapa aku la o Iehova i kou inoa, He laau oliva uliuli, maikai, a maikai ka hua; me ka leo o ka walaau nui, ua hoa oia i ke ahi maluna ona, a ua uhaiia na lala ona.
«Eit sigrønt oljetre, prydt med fager frukt, » so kalla Herren deg; medan eit veldugt glam ljomar, kveikjer han eld på det, og greinerne brotnar av det.
17 No ka mea, o Iehova o na kaua, ka mea nana oe i kanu, ua olelo mai no oia i ka hewa nou, no ka hewa o ko ka hale o Iseraela, a me ko ka hale o Iuda, ka mea a lakou i hana'i e ku e ia lakou iho, e hoonaukiuki mai ia'u, i ke kaumaha ana i ka mea ala no Baala.
Og Herren, allhers drott, som planta deg, hev sagt illsegn imot deg for illgjerningi som Israels hus og Judas hus hev gjort til å harma meg upp, med å brenna røykjelse for Ba’al.
18 A ua hoike mai o Iehova ia'u, a ua ike no wau. Alaila, hoike mai oe ia'u i ka lakou hana ana.
Og Herren let meg få vita det, so no veit eg det; då synte du meg deira framferd.
19 Aka, ua like no wau me ke keiki hipa, me ka bipi hoi i laweia mai no ke kaluaia. Aole au i ike, ua imi manao hewa mai lakou ia'u, e i ana, E hooki kakou ia laau, a me kona hua, a e uhuki ia ia, mai ka aina aku o ka poe e ola ana, i ole e manao hou ia'i kona inoa.
Men eg var som eit spakt lamb, som vert leidt til slagting, og eg visste ikkje at dei lagde løynderåder mot meg: «Lat oss øydeleggja treet og frukti og rydja honom ut or landet åt dei livande, so ein ikkje lenger kjem namnet hans i hug!»
20 Aka, o oe o Iehova o na kaua, ka mea hooponopono ma ka pololei, ka mea i hoao i ka opu, a me ka naau, e hoike mai oe ia'u i kou ukiuki ia lakou; no ka mea, ua hoike aku au ia oe i ko'u hihia.
Men Herren, allhers drott, er ein rettferdig domar, han ransakar nyro og hjarta. Eg fær sjå at du hemner deg på deim, for eg hev lagt saki mi fram for deg.
21 Nolaila, ke olelo mai nei o Iehova no na kanaka o Anetota, ka poe i imi i kou ola, me ka olelo mai, Mai wanana mai oe ma ka inoa o Iehova, o make auanei oe i ko makou lima.
Difor, so segjer Herren um mennerne i Anatot, dei som ligg deg etter livet og segjer: «Du skal ikkje tala profetord i Herrens namn, annars skal du døy for vår hand, »
22 Nolaila, ke olelo mai nei o Iehova o na kaua, Aia hoi, e hoopai no wau ia lakou. E make no na kanaka ui i ka pahikaua; e make no hoi ka lakou poe keikikane, a me ka lakou poe kaikamahine i ka wi.
- difor, so segjer Herren, allhers drott: Sjå, eg vil heimsøkja deim dei unge menner skal falla for sverd, deira søner og døtter skal døy av svolt.
23 Aole hoi e koe mai kekahi o lakou; no ka mea, e lawe mai no wau i ka hewa maluna o na kanaka o Anetota, i ka makahiki hoi o ko lakou hoopaiia.
Og ikkje noko skal verta leivt åt deim; for eg sender ulukka på mennerne i Anatot det året dei vert heimsøkte.
