Iakobo 3
1 E NA hoahanau o'u, aole make lilo na mea o oukou he nui i poe kumu, o loaa auanei ia kakou ka hoohewa nui ia mai.
Mine brør, ikkje mange av dykk verte lærarar! etter di de veit at me skal få dess tyngre dom.
2 No ka mea, ma na mea he nui ua hewa kakou a pau: i hewa ole kekahi ma kana olelo, oia ke kanaka hemolele, e hiki hoi ia ia ke hoopaa i kona kino iho a pau i ke kaulawaha.
For alle snåvar me i mangt. Den som ikkje snåvar i tale, han er ein fullkomen mann, som er før til å tøyma heile likamen.
3 Aia hoi, ke hookomo nei kakou i na kaulawaha iloko o ka waha o na lio i hoolohe mai lakou ia kakou; hoohuli ae hoi kakou i ko lakou kino a pau.
Når me legg beisl i munnen på hestarne, so dei skal lystra oss, so styrer me og heile likamen deira.
4 Aia hoi, o na moku nui, ua hooholoia ae i na makani ikaika loa, a ua hoohuliia ae hoi e ka hoeuli uuku loa, ma kahi e makemake ai o ke kahu moku.
Sjå og skipi: endå dei er so store og vert drivne av sterk vind, so vert dei då med ein liten ror styrde dit som styremannen vil hava deim.
5 Pela hoi, he lala unku ke alelo, a kaena nui ae la ia. Aia hoi, ua hoaaia he puu wahie nui e ka huna ahi!
So er og tunga ein liten lem, og talar då store ord. Sjå ein liten eld: kor stor ein skog han set i brand!
6 He ahi no ke alelo, he ao okoa ia o ka hewa; pela hoi ua kauia ke alelo iwaena o ko kakou mau lala, e hoohaumia ana i ke kino a pau, hoaa ae la ia i ko ke ao nei, a ua hoaaia mai ia e ka luaahi. (Geenna g1067)
Tunga er og ein eld; ei verd full av urettferd, soleis stend tunga millom lemerne våre; ho smittar heile likamen og set livsens hjul i loge, og vert sjølv sett i loge frå helvite. (Geenna g1067)
7 Ua hoolakaia kela a me keia ano o na holoholona hihiu, a me na manu, a me na mea kolo, a me na mea hoi o ke kai, ua hoolakaia mai lakou e kanaka;
For all natur, både i dyr og fuglar, både i ormar og sjødyr, vert tamd og hev vorte tamd av den menneskjelege natur;
8 Aka, o ke alelo, aole loa e hiki i ke kanaka ke hoolakalaka ia mea; he mea ino laka ole ia, ua piha i ka mea awahia e make ai.
men tunga kann inkje menneskje temja; ho er ein ustyrleg vond ting, full av døyande eiter.
9 Oia ko kakou mea e hoomaikai aku ai i ke Akua i ka Makua; oia hoi ko kakou mea e hoino aku ai i kanaka i hanaia'i ma ke ano o ke Akua.
Med henne velsignar me Herren og Faderen, og med henne bannar me menneski som er skapte etter Guds bilæte.
10 Ua puka mai la ka hoomaikai a me ka hoino noloko mai o ka waha hookahi. E na hoahanau o'u, aole loa e pono keia mau mea pela.
Or same munnen kjem det velsigning og banning. Dette må ikkje vera so, mine brør!
11 E puapuai mai anei ka wai ono a me ka wai awaawa noloko mai o ka punawai hookahi?
Kann då kjelda gjeva søtt og beiskt vatn ut or same uppkoma?
12 E na hoahanau o'u, e hiki anei i ka laau fiku ke hua mai i ka hua oliva, a o ke kumu waina hoi i ka fiku? Oiaio hoi, aole e hiki i ka punawai hookahi ke kahe mai i ka wai awaawa a me ka wai ono.
Mine brør, kann då eit fiketre bera oljebær, eller eit vintre fikor? So kann ikkje heller ei salt kjelde gjeva søtt vatn.
13 Owai la ka mea akamai a me ka naauao iwaena o oukou? E hoike mai no ia ma ka noho maikai ana, i kana hana ana me ke akahai o ka naauao.
Kven er vis og vitug imillom dykk? Han må ved god ferd syna sine gjerningar i visdoms spaklynde.
14 Ina ia oukou ka huahuwa ikaika a me ka manao hakaka iloko o ko oukou naau; mai haanui oukou, a wahahee aku i ka oiaio.
Men hev de beisk ovund og stridssykja i hjarto dykkar, so rosa dykk ikkje og ljug ikkje imot sanningi!
15 Aole oia ke akamai i iho mai mai luna mai, aka, no ka honua ia, a no ke kino, a no na daimonio hoi.
Den visdomen kjem ikkje ovantil, men er jordisk, sanseleg, djevelsk.
16 No ka mea, ma kahi e huahuwa ai a e hakaka ai hoi, aia malaila ka haunaele a me na hana ino a pau.
For der det er ovund og stridssykja, der er ugreida og alt det som vondt er.
17 Aka, o ke akamai noluna mai, he maemae no ia mamua, alaila he noho malie, he akahai, he oluolu, he piha hoi i ka lokomaikai a me ka hua maikai, aole loa e manao ino aku, aole hoi he hookamani.
Men visdomen ovantil, han er fyrst og fremst rein, og dinæst fredsam, rimeleg, ettergjevande, full av miskunn og gode frukter, fri for tvil og fri for skrymt.
18 A o ka hua o ka pono ua luluia me ke kuikahi e ka poe e hana ana ma ke kuikahi.
Men rettferds frukt vert sådd i fred for deim som held fred.
