Iakobo 1
1 NA lakobo, he kauwa na ke Akua, a me ka Haku o Iesu Kristo, i ka poe ohana he umi a me kumamalua i hoopuehuia, Aloha oukou.
Ja, Jakub, sługa Boga i Pana, Jezusa Chrystusa, pozdrawiam wierzących, którzy pochodzą z dwunastu pokoleń Izraela, i są rozproszeni po całym świecie.
2 E na hoahanau o'u, e manao oukou, he mea olioli wale no, ke loohia oukou e kela mea keia mea e hoao mai ai;
Moi przyjaciele, cieszcie się, gdy spotykają was rozmaite trudności!
3 Ua ike no hoi oukou, o ka hoao ana mai i ko oukou manaoio, oia ka mea e mahuahua'i ke ahonui.
Każda próba waszej wiary sprawia bowiem, że stajecie się bardziej wytrwali.
4 E hoomau oukou ma ka mea ku pono i ke ahonui, i lako oukou, a i hemolele hoi, aole wahi hemahema iki.
Gdy zaś wasza wytrwałość będzie w pełni ukształtowana, wy sami będziecie dojrzali, w pełni rozwinięci i pozbawieni wszelkich wad.
5 Ina i nele kekahi o oukou i ke akamai, e noi aku oia i ke Akua i ka mea i haawi lokomaikai mai no na mea a pau me ka hoino ole mai, a e haawiia mai no ia nona.
Jeżeli zaś ktoś z was potrzebuje w życiu mądrości, niech poprosi o nią Boga, który chętnie udziela jej wszystkim ludziom.
6 Aka, e noi aku oia me ka manaoio, aole me ke kanalua; no ka mea, o ka mea e kanalua ana, ua like no ia me ka ale o ke kai i puhiia e ka makani a kupikipikio.
Prosząc, niech jednak wierzy, że ją otrzyma, i niech nie wątpi w to. Wątpiący człowiek podobny jest bowiem do morskiej fali, miotanej wiatrem w różne strony.
7 Mai manao ia kanaka, e loaa mai ia ia kekahi mea na ka Haku mai.
Nie powinien on oczekiwać, że cokolwiek otrzyma od Pana,
8 O ke kanaka i lolelua ka naau, ua lauwili oia i kona mau aoao a pau.
jest bowiem wewnętrznie rozdarty, a jego postawa jest chwiejna.
9 O ka hoahanau haahaa, e hauoli ia i kona hookiekieia.
Wierzący, który jest biedny, może być z tego dumny. Biedni cieszą się bowiem szczególną przychylnością Boga.
10 A o ka mea waiwai hoi, i kona hoohaahaaia; no ka mea, e like me ka pua o ka nahelehele e mae wale ana ia.
Bogaty niech natomiast pamięta, że przed Bogiem jego majątek nie ma żadnej wartości i że jego ziemski blask niebawem przeminie—podobnie jak piękno kwiatu, który szybko więdnie.
11 No ka mea, i ke kau ana mai o ka la me ka wela nui, aole emo a hoomaloo iho la no ia i ka nahelehele, a haule iho la kona pua, a pau ae la ka nani o kona ano: pela no e mae ai ka mea waiwai i kona aoao iho.
Żar słońca wysusza roślinę oraz jej kwiaty i szybko tracą one swoje piękno. Podobnie jest z bogatym człowiekiem—szybko przemija i nikt nie pamięta o jego sukcesach.
12 Pomaikai wale ke kanaka, ke ku paa ia i ka hoowalewaleia mai; no ka mea, a pau kona hoaoia mai, e loaa auanei ia ia ka lei o ke ola i oleloia mai ai e ka Haku no ka poe e aloha aku ana ia ia.
Szczęśliwy jest zaś człowiek, który opiera się pokusom. Jego wiara jest wypróbowana, o on sam otrzyma wieniec życia, przyrzeczony tym, którzy kochają Boga.
13 A o ka mea i hoowalewaleia mai, mai olelo ae ia, ua hoowalewaleia mai au e ke Akua; no ka mea, aole i hoowalewaleia ke Akua e ka hewa, aole loa hoi oia i hoowalewale mai i kekahi.
Doświadczając pokus, niech nikt nie mówi jednak: „To Bóg nakłania mnie do złego”. Bóg bowiem ani sam nie doświadcza pokus, ani też nikogo nie nakłania do czynienia zła.
14 Aka, ua hoowalewaleia kela mea keia mea ma kona kuko iho no, i ke alakaiia'ku a puni ia.
Każdy jest bowiem kuszony przez tkwiące w nim pragnienia, które go nęcą i popychają do działania.
15 Aia hapai ke kuko, alaila, hanau mai ka hewa; a oo ka hewa, alaila, hoopukaia mai ka make.
Pragnienia te prowadzą człowieka do grzechu, grzech zaś—do śmierci.
16 Mai kuhihewa, e o'u poe hoahanau aloha:
Nie dajcie się zatem, kochani przyjaciele, wprowadzić w błąd.
17 O na haawina maikai a pau a me na makana hemolele a pau, noluna mai ia i iho mai ai no ka Makua mai o ka malamalama, aole ona ano hou, aole loa ia e luli iki.
Wszystko, co jest dobre i doskonałe, pochodzi z nieba—od Boga, Stwórcy wszystkich gwiazd. On nigdy się nie zmienia i nic nie może przyćmić jego blasku.
18 No kona makemake iho i hoohanau mai ai oia ia kakou ma ka olelo oiaio, i lilo ae kakou i mau hua mua o ka poe ana i hana'i.
To On, posyłając do nas słowo prawdy, zrodził nas do nowego życia, abyśmy stali się najlepszą częścią Jego stworzenia.
19 No ia mea, e o'u poe hoahanau aloha, e hiki wawe oukou ma ka lohe, e akahele hoi ma ka olelo ana aku, a e hoolohi hoi ma ka inaina aku:
Kochani przyjaciele, bądźcie bardziej skłonni do słuchania, niż do mówienia lub wybuchania gniewem.
20 No ka mea, o ka inaina o ke kanaka, aole ia e hana ana i ka pono o ke Akua.
Gniewając się, człowiek nie czyni bowiem tego, co podoba się Bogu.
21 No ia mea la, e pale aku oukou i ka haumia a pau, a me ka hu wale ana o ka ino, a e apo mai oukou me ke akahai i ka olelo i pakuiia, oia ka mea e hiki ai ke hoola i ko oukou poe uhane.
Wyrzućcie więc ze swojego życia wszelki brud oraz zło i z pokorą przyjmijcie zasadzone w was słowo Boże, które może doprowadzić was do zbawienia.
22 E lilo hoi oukou i poe malama i ka olelo, aole i poe lohe wale no, e hoopunipuni ana ia oukou iho:
Wprowadzajcie je jednak w czyn, a nie bądźcie słuchaczami, którzy tylko udają, że słuchają.
23 No ka mea, ina i lohe wale kekahi i ka olelo, aole oia i malama aku, ua like no ia me ke kanaka e nana ana i kona helehelena iho ma ke aniani;
Człowiek, który słucha słowa, ale nie wprowadza go w życie, przypomina bowiem kogoś, kto przegląda się w lustrze.
24 Nana no oia ia ia iho, a i ka hoi ana'ku, poina koke iho no ia i kona ano iho.
Popatrzy na siebie i odchodzi, zapominając, jak wygląda.
25 O ka mea e nana ae i ke kanawai hemolele o ke ola, a e ku paa malaila, aole e hoopoina wale i kana mea i lohe ai, aka, ua malama no ia i ka oihana; oia ka mea e pomaikai aua i kana hana ana.
Natomiast ten, kto poznał doskonałe prawo dające wolność i przestrzega go, nie jest słuchaczem, który szybko zapomina o tym, co słyszał. Wręcz przeciwnie—wprowadza słowo w czyn a Bóg pobłogosławi jego działanie.
26 Ina i manaoia kekahi he haipule ia, aole hoi oia e kaulawaha i kona alelo, aka, e hoopunipuni i kona naau iho, ua lapuwale kona haipule ana.
Jeśli ktoś uważa się za pobożnego człowieka, a nie panuje nad swoim językiem, to oszukuje siebie samego, a jego pobożność jest bezużyteczna.
27 O ka haipule io a me ka haumia ole imua i ke alo o ke Akua o ka Makua, eia no ia; e ike i ka poe makua ole, a me ka poe wahinekanemake i ko lakou wa e pihkia ai, a e malama hoi ia ia iho i haumia ole ia i ko ke ao nei.
Prawdziwa i czysta pobożność, której oczekuje Bóg, nasz Ojciec, polega na pomaganiu sierotom i wdowom w ich ciężkiej sytuacji oraz nieuleganiu złym wpływom tego świata.
