Isaia 66

1 PEIA ka Iehova e olelo mai nei, O ka lani no ko'u noho alii, a o ka honua hoi ko'u keehana wawae: Auhea ka hale a oukou e hana mai ai no'u? Auhea hoi ko'u wahi e hoomaha'i?

So segjer Herren: Himmelen er min stol, og jordi mi fotskor. Kva hus vil de då byggja åt meg, og kvar skulde vera min kvilestad?

2 No ka mea, na ko'u lima no i hana ia mau mea a pau, A eia no hoi lakou a pau e noho la, wahi a Iehova; Aka, e nana aku au i keia, i ka mea i haahaa, a mihi hoi ma ka naau, A haalulu i ka'u olelo.

Alt dette skapte eg med mi hand, og soleis vart alt dette til, segjer Herren. Den som eg vil sjå til, er den arme og hugbrotne, og den som skjelv for mitt ord.

3 O ka mea kalua i ka bipi, he pepehi kanaka ia, O ka mea mohai i ka hipa, hai no oia i ka a-i o ka ilio: O ka mohai makana, he koko puaa no ia; O ka mea kuni i ka mea ala, hoomaikai no oia i ke akuakii; Oia, ua koho lakou i ko lakou aoao iho, A olioli no ko lakou naau i ko lakou mea hoopailua.

Slagta ein stut er som drep ein mann, ofra eit lamb som å tyna ein hund, ofra grjonoffer som ofra svineblod, brenna røykjelse som hylla ein avgud. Som dei hev valt sine eigne vegar, og dei likar si ufysna,

4 E koho no hoi au i ko lakou poino, A na'u hoi e hooili aku maluna o lakou, i ko lakou mea e weliweli ai; No ka mea, ia'u i hea aku ai, aohe mea i o mai, Ia'u i olelo aku ai, aole lakou i hoolohe: Aka, hana hewa no lakou imua o ko'u mau maka, A koho no hoi i ka mea a'u i makemake ole ai.

so vil eg og velja deira vanlukka og føra yver deim det som dei ræddast, for di ingen svara då eg ropa, og dei høyrde ikkje då eg tala, men gjorde det vonde i mine augo og valde det som eg ikkje lika.

5 E hoolohe oukou i ka olelo a Iehova, E ka poe haalulu i kana olelo; O ko oukou poe koahanau, ka poe i ukiuki mai ia oukou, Ka poe i kipaku aku ia oukou iwaho, no ko'u inoa, I ae la lakou, E hoonaniia o Iehova: A e ikeia no ia, i mea e hauoli ai oukou, Aka, e hilahila auanei lakou.

Høyr då Herrens ord, de som skjelv for hans ord! Dykkar brøder som hatar dykk, segjer, dei som støyter dykk burt for mitt namn skuld: «Lat Herren syna seg herleg, so me kan sjå dykkar gleda!» Men dei skal verta til skammar.

6 He leo no ka walaau, mai ke kulanakauhale mai. He leo mai ka luakini mai, ka leo o Iehova e hoopai ana i kona poe enemi.

Høyr gnyen frå byen! Høyr omen frå templet! Høyr, Herren gjev sine fiendar lika for deira verk!

7 Mamua o kona kuakoko ana, hanau mai la oia, Mamua o ka hiki ana mai o kona nahu, Hanau mai la oia, he keikikane.

Fyrr ho vert barnsjuk, hev ho født, fyrr riderne kjem, hev ho fenge ein gut.

8 Owai ka mea i lohe i ka mea o like me ia? Owai ka mea i ike i na mea o like me ia? E hoohanauia mai anei ka honua i ka la hookahi? E hanau anei ka lahuikanaka ma ka minute? No ka mea, ia Ziona i kuakoko mua ai, hanau mai la no kana mau keiki.

Kven hev høyrt um slikt? Kven hev sovore set? Kjem eit land til verdi på ein einaste dag? Kann eit folk verta født med ein einaste gong? For Sion vart barnsjuk og fødde med same sønerne sine.

9 E hookokoke anei au i ka hanau, aole hoi e hoohanau mai? wahi a Iehova: E hoohanau anei au, alaila papani aku? wahi a ke Akua ou.

Skuld’ eg opna morsliv og ei gjeva føding? segjer Herren. Eller gjeva føding, og so halda fosteret att? segjer din Gud.

10 E olioli pu no oukou me Ierusalema, A e hauoli pu no hoi me ia, e ka poe a pau i aloha aku ia ia: E olioli nui loa ia ia, e ka poe a pau i kanikau ia ia.

Gled dykk med Jerusalem og jubla yver henne, alle som hev henne kjær! Fegnast storleg med henne, alle de som ber sorg for henne!

11 I omo oukou, a maona hoi ma ka puu waiu o kona hoomaha ana, I uwi aku oukou, a olioli i ka nui o kona nani.

So kann de suga og mettast av hennar hugsvalande barm, so de kann drikka og kveikjast av hennar herlege rikdom.

12 No ka mea, ke olelo mai nei o Iehova penei, Aia hoi, e hohola aku no au i ka malu maluna ona, me he muliwai la, A i ka nani o ko na aina, e like me ka wai kahe e halana ana; Alaila, e omo no oukou, e kaikaiia hoi ma ka aoao, A e hiiia hoi ma na kuli.

For so segjer Herren: Sjå, eg leider fred til henne som ei elv, og herlegdomen hjå folki som ein fløymande bekk, og de skal få suga; dei skal bera dykk på armen, setja dykk på fanget og kjæla med dykk.

13 E like me ka mea a kona makuwahine i hoomaha ai, Pela no wau e hoomaha aku ai ia oukou, A e hoomahaia oukou ma o Ierusalema la.

Som mori trøystar sin son, soleis skal eg trøysta dykk, ja, i Jerusalem skal de få trøyst.

14 A ike oukou ia, e olioli no ko oukou naau, A e ulu no ko oukou mau iwi, e like me ka laalaau: A e ikeia auanei ka lima o Iehova, maluna o kana poe kauwa, A me kona ukiuki maluna o kona poe enemi.

De skal sjå det, og hjarta dykkar skal fegnast, og beini dykkar skal friskna som graset, og merkast skal Herrens hand hjå hans tenarar, men hans harm er yver hans fiendar.

15 No ka mea, aia hoi, e hele mai no o Iehova me ke ahi, A me kona mau kaakaua, e like me ka puahiohio, E hoihoi mai i kona huhu me ka ukiuki, A me kona papa ana, me na lapalapa o ke ahi.

For sjå, Herren kjem i eld, og hans vogner er som ein storm, hans vreide skal råka med brennande harm, hans trugsmål med logande eld.

16 No ka mea, me ke ahi no, a me kana pahikaua, E hakaka'i o Iehova me na mea io a pau: A e nui loa auanei ka poe a Iehova e pepehi ai.

For Herren held dom med eld, og med sverdet sitt yver alt kjøt, og mange vert dei som Herren hev drepe.

17 O ka poe hoano ia lakou iho, a hoomaemae ia lakou iho ma na mahinaai, Mahope o kekahi mawaena, e ai ana i ka io o ka puaa, a me ka mea e hoopailua ai a me ka iole; E make pu no lakou, wahi a Iehova.

Dei som helgar og reinsar seg for hagarne etter ein som er midt millom deim, dei som svinekjøt et og ufysne dyr, ja myser, dei skal tynast alle i hop, segjer Herren.

18 A e ike auanei au i ka lakou hana, a me ko lakou manao; No ka mea, e hoakoakoaia ko na aina a pau, a me ka poe olelo e, A e hele mai no lakou, a e ike i ko'u nani.

Eg kjenner deira gjerningar og deira tankar. Den tid kjem då eg samlar alle folk og tungemål, og dei skal koma og sjå min herlegdom.

19 A e kau no wau i ka ouli no lakou, A o ka poe o lakou e pakele, e hoouna aku au ia lakou i na aina e, I Taresisa, i Pula, a i Luda, na mea i lena i ke kakaka; I Tubala hoi, a i Iavana, a i na aina loihi e aku, Ka poe i lohe ole i kuu kaulana, aole hoi i ike i ko'u nani; A na lakou no e hai i ko'u nani iwaena o ko na aina e.

Eg vil gjera eit teikn imillom deim, og nokre av deim som vert berga, vil eg senda til heidningfolki, til Tarsis og Pul og Lud, bogeskyttarane, til Tubal og Javan, til øylandi langt burte, som ikkje hev høyrt gjetordet um meg og ikkje hev set min herlegdom, og dei skal kunngjera min herlegdom millom folki.

20 A e lawe mai no lakou i ko oukou poe hoahanau a pau, Mai loko mai o na aina a pau, i mohai no Iehova, Maluna o na lio, a maloko o na kaakaua, a ma na manele, A ma na hoki, a me na kamelo mama, a i ko'u mauna hoano i Ierusalema, wahi a Iehova; E like me na mamo a Iseraela i lawe mai ai i ka mohai maloko o ka ipu maemae, A i ka hale o Iehova.

Og dei skal koma med alle brørne dykkar frå alle folkeslagi til offergåva åt Herren, på hesteryggen, på vogner, i berestolar, på muldyr og på kamelar, upp til mitt heilage fjell i Jerusalem, segjer Herren, liksom Israels-borni kjem med offergåva i reine skåler til Herrens hus.

21 A e lawe no wau, noloko o lakou, i mau kahuna, a i poe lawelawe, e like me na Levi, wahi a Iehova.

Og jamvel av deim vil eg taka ut levitiske prestar, segjer Herren.

22 No ka mea, e like me na lani hou, a me ka houna hou a'u e hana'i, e mau lakou imua o'u, wahi a Iehova, Pela no e mau ai ka oukou poe keiki, a me ko oukou inoa.

For liksom den nye himmelen og den nye jordi som eg skaper, skal standa for mi åsyn, segjer Herren, so skal og dykkar ætt og dykkar namn standa.

23 A mai kekahi mahina hou, a i kekahi mahina hou, A mai kekahi sabati, a i kekahi sabati, E hele mai no na mea io a pau e hoomana imua o'u, wahi a Iehova.

Kvar månad på nymånedagen og kvar vika på kviledagen skal alt kjøt koma og kasta seg ned for mi åsyn, segjer Herren.

24 A e puka aku no lakou iwaho, a e nana iho i na kupapau o na kanaka i kipi mai ia'u: No ka mea, aole e make ko lakou ilo, Aole e pio ko lakou ahi, A e lilo no lakou i mea hoopailua no na mea io a pau.

Og dei skal ganga ut og sjå på liki åt dei menner som hev falle frå meg; for makken deira skal ikkje dauda, og elden deira skal ikkje slokna, og dei skal vera ei gruv for alt kjøt.