Isaia 59
1 A IA hoi, aole i pokole ka lima o Iehova, I mea e ole ai ia e hoola; Aole hoi i kaumaha kona pepeiao, I mea e ole ai ia e hoolohe;
Sjå, Herrens hand er ikkje so stutt, at han ikkje kann frelsa, og øyra hans er ikkje so tunghøyrt, at det ikkje kann høyra.
2 Aka, ua kaupale no ko oukou mau hewa mawaena o oukou, a me ko oukou Akua, A ua huna ko oukou mau hala i kona maka, mai o oukou aku, I ole oia e hoolohe mai.
Men skuldi dykkar er det som skil millom dykk og dykkar Gud, og synderne dykkar hev dult hans åsyn for dykk, so han ikkje høyrer.
3 No ka mea, ua paumaele ko oukou mau lima i ke koko, A me ko oukou manamana lima i ka hewa; Ua olelo no ko oukou mau lehelehe i ka wahahee, A ua olelo ko oukou alelo i ka hewa.
For henderne dykkar er sulka med blod, og fingrarne dykkar med misgjerd; lipporne dykkar talar lygn, tunga mullar på vondt.
4 Aohe mea i hea aku ma ka pono, Aohe mea hooponopono ma ka oiaio. Hilinai no lakou ma ka lapuwale, a olelo no hoi i ka wahahee; Hapai no lakou, he kolohe, a hanau mai hoi, he hewa.
Ingen ropar til doms for rettferd, ingen hev ærleg rettargang. Dei lit på fåfengd og talar fals, umhender med ulukka føder dei tjon.
5 Hoomoe no lakou i na hua o na moopepeiaohao, A ulana lakou i ka punawelewele o ka lanalana: O ka mea ai i ka lakou hua, make no ia, A i ka wa i hoopepeia'i ia, puka mai no he moonihoawa.
Orme-egg klekkjer dei ut, og kongurvev vev dei; den som et deira egg, lyt døy, og krasar du eit, kjem det fram ein orm.
6 Aole e lilo ana ko lakou punawelewele i aahu, Aole hoi lakou e uhi ia lakou iho i ka lakou hana. O ka lakou mau hana, he mau hana ia no ka hewa, Aia ma ko lakou lima ka hana hookaumaha.
Deira vevnad vert aldri til klæde, ein kann ikkje hylja seg i deira verk; deira verk er vondskaps verk, og valdsverk er i deira hender.
7 Holo no ko lakou wawae i ka hewa, A hoowikiwiki lakou i ka hookahe koko hala ole; O ko lakou mau kuka, he mau kuka no ka hewa; Aia no ka luku, a me ka make ma ko lakou kuamoo.
Deira føter er snare til vondt og snøgge til å renna ut skuldlaust blod, deira tankar er vondskaps tankar, det er vald og uferd kvar dei fer.
8 Aole lakou ike i ka aoao o ka malu, Aole hoi ho pono ma ko lakou hele ana; Ua hana lakou i ala kekee no lakou; O ka mea hele malaila, aole ia e ike i ka malu.
Fredsveg kjenner dei ikkje, det finst ingen rett i deira spor. Dei fer på krokute stigar, kvar som fer soleis, veit ikkje av fred.
9 Nolaila, ua loihi ka pono mai o makou aku, Aole hahai ka hooponopono ia makou a loaa; Kakali no makou i ka malamalama, aia hoi, he pouli; A i ke alohilohi hoi, aka, ke hele nei makou ma ka poeleele.
Difor er retten langt burte frå oss, og rettferd vil ikkje koma til oss; me ventar på ljos, og so finn me myrker - på solskin, men ferdast i skugge.
10 Ke kolo nei makou e hana i ka pa, me he makapo la, Ke kolo nei no makou, me he mea maka ole la, Kulanalana makou i ke awakea, e like me ka po; Me he poe make la, maloko o na wahi momona.
Me trivlar som blinde langs vegen, me trivlar som folk utan augo; midt på dagen me snåvar som i skumingi, millom friske er me som døyande.
11 Uwo no makou a pau, e like me na bea, A kaniuhu nui no hoi, e like me na manu nunu. Kakali no makou i ka hoopono, aole hoi, A i ke ola hoi, a ua mamao aku ia mai o makou aku.
Me gryler alle som bjørnar, og som duvor me sukkar; me ventar på retten, men ikkje han kjem, på frelsa, men ho er langt burte frå oss.
12 No ka mea, ua hoonuia ko makou hewa imua ou, A o ko makou hewa ka mea hoike ku e ia makou; No ka mea, me makou no ko makou hewa, A ua ike hoi makou i ko makou hala;
For synderne våre mot deg er mange, og våre misgjerningar vitnar imot oss; ja, synderne våre hev me i minne, og våre misgjerningar veit me um:
13 I ke kipi ana, a i ka hoole ana ia Iehova, I ka huli ana hoi, mai ka hahai ana i ko makou Akua, E kamailio ana i ka alunu, a me ka hoi hope, E manao ana a e hai ana hoi, mai loko aku o ka naau i na olelo wahahee.
Me hev falle ifrå og neitta Herren, me hev gjenge burt frå vår Gud; me hev tala um trælking og fråfall, hev teke upp og sagt ut or hjarta ljugarord.
14 A ua hoohuli hope ia ka hoopono, Ua ku mamao aku ka pono: No ka mea, ua hina ka oiaio ma ke alanui, Aole hoi e hiki i ka pololei ke komo mai.
Retten vert undantrengd, og rettferdi stend langt burte; for sanning hev snåva på tinget, og det rette vinn ikkje fram,
15 Oia, ua nele i ka oiaio; A o ka mea haalele i ka hewa, ua hoopioia; Ike mai no o Iehova, a huhu mai la ia, no ka mea, aohe pono.
og sanningi vart burte, den som held seg frå vondt, vert plundra. Og Herren såg det og harmast for det ikkje fanst nokon rett.
16 Ike iho la ia, aohe kanaka, A haohao mai la ia, no ka mea, aohe mea nana e uwao: Nolaila, no kona lima no i hoola mai nona iho, Na kona pono hoi i hookupaa ia ia.
Han såg at det ingen fanst, og han undrast at ingen greip inn. Då hjelpte honom hans arm, og hans rettferd var honom til studnad.
17 No ka mea, hookomo ia i ka pono me he paleumauma la, A me ka mahiole o ke ola ma kona poo; A hookomo no hoi oia i ka lole o ka hoopai ana, i aahu nona, A aahuia oia i ka manao ikaika, me he holoku la.
Han tok rettferd på seg til brynja og frelse-hjelm på sitt hovud, hemn-klæde tok han til klædnad, sveipte um seg brennhug til kåpa.
18 E like me na hana, pela no oia e hoouku ai, O ka inaina i ka poe ku e ia ia; E hoopai no oia i kona poe enemi; E hoouku no oia i ko na aina e.
Han gjev deim att etter gjerningar, harm yver sine motmenner, attergjeld for sine fiendar, ja, øylandi skal få det att.
19 A e makau no lakou i ka inoa o Iehova, mai ke komohana mai, A i kona nani hoi, mai ka puka ana a ka la mai; I ka wa e komo mai ai ia e like me ke kahawai haiki, Na ka Uhane o Iehova e kau ana i ka hae ku e.
Og i vesterland skal dei ottast Herrens namn og i austerland hans herlegdom, for han kjem som ein innestengd foss som Herrens storm driv fram.
20 A e hele mai no ka Hoolapanai i Ziona, A i ka poe no hoi i huli, mai ka hewa mai, mawaena o ka Iakoba, wahi a Iehova.
Og han kjem som utløysar for Sion, og for deim som snur seg frå synd i Jakob, so er Herrens ord.
21 Owau hoi, eia ka'u berita me lakou, wahi a Iehova; O kuu Uhane, ka mea maluna ou, A me ka'u mau olelo, a'u i waiho ai iloko o kou waha, Aole e haalele ia mau mea i kou waha, Aole hoi i ka waha o kau mau keiki, Aole hoi i ka waha o na keiki a kau mau keiki, Mai keia wa aku, a i ke ao pau ole, Wahi a Iehova.
Og dette er den pakt som eg på mi sida gjer med deim, segjer Herren: Min ande som er yver deg, og mine ord som eg hev lagt deg i munnen, dei skal ikkje vika frå din munn, og ikkje frå munnen åt borni dine, og ikkje heller frå munnen åt barneborni dine, segjer Herren, frå no og i all æva.
