Isaia 57

1 MAKE no ke kanaka pono, aohe nae kanaka i hoomanao ia mea; Ua laweia'ku la na kanaka lokomaikai, Aole nae kanaka i noonoo, Ua laweia'ku ka mea i pono, mai ke alo aku o ka hewa.

Den retfærdige omkom, og ingen tænkte derover, fromme Mænd reves bort, det ænsede ingen; thi bort blev den retfærdige revet for Ondskabens Skyld

2 E hele aku no oia me ka malu, E hoomaha lakou ma ko lakou wahi moe, O ka mea hoi i hele ma kona pololei.

og gik ind til Fred; paa Gravlejet hviler nu de, som vandrede ret.

3 E hookokoke mai oukou ianei, e na keiki a ke kilo wahine, Na keiki hoi a ke kane moe kolohe, a me ka wahine hookamakama.

Men I, kom nu her, I Troldkvindens Børn, I, Horkarls og Skøges Yngel:

4 Ia wai oukou e olioli ewaewa ai? A hoohamama oukou i ka waha iawai? A hooloihi ae i ke alelo? Aole anei oukou he poe keiki na ka poe hewa? A he hanauna hoi na ka wahahee?

Hvem er det, I spotter? Hvem vrænger I Mund, hvem rækker I Tunge ad? Er I ej Syndens Børn og Løgnens Yngel?

5 A ua wela hoi i na'kuakii malalo o na laau uliuli a pau, A ua luku aku hoi i na keiki ma na awawa, A malalo hoi ma na ana o na pohaku?

I, som er i Brynde ved Ege, under hvert grønt Træ, I, som slagter Børn i Dale, i Klippernes Kløfter!

6 Aia no kou kuleana, ma na pohaku olohelohe o ke awawa, O lakou, o lakou no kou lihi. Oia, ua ninini aku oe i ka mohaiinu no lakou; Ua kaumaha aku no hoi i ka mohai ai. E olioli anei au i keia mau mea?

Dalenes glatte Sten er din Del og din Lod, du udgyder Drikofre for dem, bringer dem Gaver. Skal jeg være tilfreds med sligt?

7 Maluna o ka mauna kiekie, malaila no oe i kaikai ai i kou wahi moe, Malaila no oe i pii aku ai, e kaumaha aku i ka mohai.

Paa høje og knejsende Bjerge redte du Leje, ogsaa der steg du op for at slagte dit Offer;

8 Mahope o na puka, a me na lapauwila, Ua kukulu oe i kou mea e hoomanao ai; No ka mea, ua hoike aku oe ia oe iho i ka mea e, aole ia'u, A ua pii aku hoi, a ua hoakea oe i kou wahi moe, A ua hana oe i mea ike nou me lakou; Makemake no oe i ko lakou wahi moe, ua hoomakaukau oe i wahi nona.

bag Døren og Dørens Stolpe satte du dit Tegn; thi du sveg mig og blotted dig, steg op, gjorde lejet bredt, købte Samlejets Elskov af dem, saa deres Skam;

9 Hele aku no oe i ke alii me ka aila ala, A ua hoomahuahua oe i kou mau mea manoi, A ua hoouna aku oe i kou poe elele i kahi loihi, A ua hoopoho no oe ia oe iho, a lilo i ka po. (Sheol h7585)

du salved dig med Olie for Molok og ødsled med Røgelse, sendte dine Bud til det fjerne, steg ned til Dødsriget, (Sheol h7585)

10 I ka loihi o kou hele ana, ua maloeloe oe, Aole nae oe i olelo, ua make hewa; Ua loaa ia oe ke ola ana o kou lima, Nolaila, aole oe i paupauaho.

du blev træt af den lange Vej, men opgav ej Ævred; du samlede atter din Kraft og gav ikke op.

11 Ua hopohopo oe ia wai, a makau hoi, I wahahee ai oe, aole hoi i hoomanao mai ia'u, Aole hoi i aloha mai ma kou naau? Aole anei au i noho ekemu ole, mai ka wa kahiko loa mai, A makau ole hoi oe ia'u?

For hvem var du ræd og angst? Thi paa Løgn var du inde, og mig kom du ikke i Hu, brød dig ikke om mig. Jeg er jo stum og blind, mig frygted du ikke.

12 E hai aku no au i kou pono, a me kau mau hana, Aole oe e pomaikai ia mau mea.

Ja, jeg vil forkynde din Retfærd og dine Gerninger;

13 Ia oe e kahea aku ai, na kou poe oe e hoopakele; E kaikai aku no ka makani ia lakou a pau; Na ka onini lakou e lawe aku; Aka, o ka mea hilinai mai ia'u, nana no e noho i ka aina, A e ili mai no ko'u mauna hoano ia ia.

din Gudeflok hjælper og redder dig ej paa dit Raab; en Storm bortfejer dem alle, et Vindstød tager dem. Men den, der lider paa mig, skal arve Landet og eje mit hellige Bjerg.

14 Olelo iho la ia, E hoouka i ke ala, e hoouka i ke ala. E koomakaukau i ke kuamoo, E kaikai aku i na mea e hina'i, mai ke ala aku o ko'u poe kanaka.

Og det lyder: »Byg Vej, byg Vej og ban den, ryd Hindringer bort for mit Folk!«

15 No ka mea, penei ka olelo ana mai a ka Mea i hapaiia, Ka Mea i hookiekie hoi, e noho ana ma ke ao pau ole, O Hemolele kona inoa; E noho no au ma kahi kiekie, a hemolele hoi, Me ka mea hoi i mihi, a haahaa hoi ka uhane, E hoomaha i ka uhane o ka mea haahaa, A e hoomaha hoi i ka naau o ka poe mihi.

Thi saa siger den højt ophøjede, som troner evigt, hvis Navn er »Hellig«: I Højhed og Hellighed bor jeg, hos den knuste, i Aanden bøjede for at kalde de bøjedes Aand og de knustes Hjerte til Live.

16 No ka mea, aole au e paio mau loa, Aole hoi au e huhu aku i na manawa a pau; O maule imua o'u ka naau, A me na uhane a'u i hana'i.

Thi evigt gaar jeg ikke i Rette, evindelig vredes jeg ej; saa vansmægted Aanden for mit Ansigt, Sjæle, som jeg har skabt.

17 No ka hewa o kona alunu i huhu aku ai au, a hahau aku la ia ia; Huna no wau i ko'u maka, a huhu aku no; Aka, hele no oia ma ke kolohe, ma ka aoao no o kona naau.

For hans Gridskheds Skyld blev jeg vred, slog ham og skjulte mig i Harme; han fulgte i Frafald sit Hjertes Vej.

18 Ua ike no au i kona mau aoao, a e hoola aku no au ia ia; A e alakai no hoi au ia ia, A e hoihoi aku i ka maha ia ia, a i kona poe kumakena no hoi.

Jeg saa hans Vej, men nu vil jeg læge og lede ham og give ham Trøst til Bod;

19 Na'u no e hana i ka hua o na lehelehe; Ua malu, ua malu ka mea mamao aku, a me ka mea kokoke mai, Wahi a Iehova, a na'u no ia e hoola aku.

hos de sørgende skaber jeg Læbernes Frugt, Fred, Fred for fjern og nær, siger HERREN, og nu vil jeg læge ham.

20 Ua like ka poe hewa me ke kai kupikipikio, A hiki ole ke lana malie, a ua hooleilei na wai ona i ka wai eka, a me ka lepo.

Men de gudløse er som det oprørte Hav, der ikke kan komme til Ro, hvis Bølger opskyller Mudder og Dynd.

21 Aohe malu no ka poe hewa, wahi a ke Akua o'u.

De gudløse har ingen Fred, siger min Gud.