< Isaia 5 >
1 E MELE aku au no kuu hiwahiwa, I ke mele o kuu hiwahiwa no kona pawaina. He pawaina ko kuu hiwahiwa, Aia ma ka puu hua nui.
Eg vil syngja um min ven, songen åt min ven um hans vinhage, min ven hadde ein vinhage på ein grøderik haug.
2 Kohi iho la ia a puni i na makalua, A hoolei aku la i na pohaku ona, A malaila ia i kanu ai i kumu waina maikai, A kukulu no hoi i hale kiai maloko, A kalai iho la i lua kaomi waina malaila; A kakali iho la no ka hua ana mai i huawaina, Aka, hua mai la ia i ka haakea.
Han hakka honom upp, han reinsa honom for stein og sette gode vintre der; han bygde eit vakttårn og hogg attpå ei vinpersa. So venta han seg ein haust av egte druvor, men fekk berre villbær.
3 Ano hoi, e ka poe e noho ana ma Ierusalema, A me na kanaka o ka Iuda, E hooponopono oukou iwaena o'u, a me ko'u pawaina.
Og no, de Jerusalems-buar og de Juda-menner, døm no millom meg og min vinhage!
4 Heaha ka mea hou e hiki ia'u ke hana no ko'u pawaina, I hana ole ia e au iloko ona? Ia'u i kakali ai no ka hua ana mai i na huawaina, No ke aha la ia i hua mai ai i ka haakea?
Kva meir var det å gjera med min vinhage enn eg hev gjort? Kvi bar han villbær, når eg venta meg egte druvor?
5 Ano hoi, e hai aku no wau ia oukou, I ko'u mea e hana'i i ko'u pawaina. E wawahi au i kona pa e ulu ana, a e pau no ia i ka aiia; E hoohiolo no hoi au i kona pa pohaku, a e pau no ia i ka hahiia:
So vil eg då kunngjera dykk kva eg etlar meg til å gjera med vinhagen min: Eg vil riva ned gjerdet, so han vert avbeitt, brjota ned muren, so han vert nedtrakka.
6 E anai loa no wau ia wahi; Aole ia e paipaiia, aole hoi e olaolaoia: Aka, e ulu no ke kakalaioa malaila, a me ka laaukalakala; A na'u no e kauoha aku i na ao, I ua ole mai lakou i ka ua maluna ona.
Eg vil gjera honom til ei øydemark; han skal aldri verta kvista eller graven, men han skal gro full av torn og tistel, og skyerne vil eg bjoda dei skal ikkje senda regn yver honom.
7 No ka mea, o ka pawaina o Iehova o na kaua, Oia ka ohana o ka Iseraela, O na kanaka hoi o ka Iuda kana mea kanu i olioli ai. Kakali iho la oia i ka hoopono, aia ka! he hookahe koko ana, Kakali no i ka maikai, aia ka! He nwe ana.
For vinhagen åt Herren, allhers drott, er Israels hus, og Juda-folket er hans kjæraste plantning; men når han venta lov, fann han rov, og når han venta rettferd, fann han uferd.
8 Auwe ka poe i hoopili i kekahi hale i kekahi hale, A me ka poe i hui i kekahi mahinaai i kekahi mahinaai, A koe ole kahi kaawale, I noho o oukou wale no iwaena konu o ka aina!
Usæle dei som legg hus til hus og åker til åker, til dess det inkje meir rom finst, so de bur åleine midt i landet!
9 Ma kuu pepeiao i hai mai nei o Iehova o na kaua, He oiaio no, e lilo ana na hale he nui loa i neoneo, A kanaka ole hoi na hale nui, a maikai.
Frå Herren, allhers drott, kling det i øyro mine: Sanneleg, dei mange husi skal leggjast i øyde, kor store og gode dei er, skal ingen bu der.
10 E hua mai ana na eka pawaina he umi, i hookahi bata: A o ka omera hua e hua mai ia i hookahi epa.
For ein vinhage på ti plogland skal berre gjeva av seg eitt anker, og tri tunnor utsæde berre ei skjeppa.
11 Auwe ka poe e ala ana i kakahiaka nui, e inu i ka mea awaawa, A kakali hoi a malehulehu, i wela ai lakou i ka waina!
Usæle dei som årle hastar til sterk drykk og sit utetter natti eldraude av vin!
12 O ka mea kani, a me ka lira, O ka pahu kani, a me ka hokiokio, O ka waina kekahi ma ka lakou ahaaina: Aole o lakou manao i ka hana a Iehova; A o ka hana hoi a kona mau lima, aole lakou i ike.
Cither og harpa og trumma og fløyta og vin hev dei i drikkelagi sine, men Herrens gjerningar ansar dei ikkje, og verket av hans hender ser dei ikkje.
13 Nolaila, hele pio aku la ko'u poe kanaka, no ka ike ole; A make no ko lakou poe hanohano i ka pololi, A maloo ko lakou lehulehu i ka makewai.
Difor lyt folket mitt fara i utlægd fyrr det varast, storkararne lida hunger, og dei skrålande skarar ormegtast av torste.
14 Nolaila i hoomahuahua ai ka po i kona makemake, A i hamama nui loa hoi i kona waha; E poho no ilalo kona nani, a me kona hooho ana, A me kona lehulehu, a me ka hauoli iloko ona. (Sheol )
Difor vert helheimen dess meir grådig og spilar upp sitt gap umåteleg, og ned sturtar dei som er store i byen, dei som ståkar og bråkar, og dei som hev gaman der. (Sheol )
15 E kulou no ilalo ke kanaka uuku, E hoohaahaaia ke kanaka nui, A e hoohaahaaia na maka o ka poe haaheo;
Då må menneskja bogna og mannen bøygjast, og dei stolte augo sjå ned.
16 E hapai nui ia o Iehova o na kaua no ka hoopono, A e hoanoia ke Akua, ka Mea Hemolele, no ka pololei.
Men Herren, allhers drott, vert høg ved domen, og den heilage Gud syner seg heilag ved rettferd.
17 E ai no na keikihipa malaila, e like me ko lakou kula iho, A o hoopau no na malihini i na mea i koe o ka poe waiwai.
Og lamb gjeng der på beite som på si eigi mark, og aude tufter etter rikmennerne beiter framande av.
18 Auwe ka poe kauo i ka poino maluna o lakou iho, me na kaula o ka hewa, A me ka hewa hoi, me he kaula la o ke kaa;
Usæle dei som dreg fram syndestraff med lygnetog og syndebot liksom med vognreip,
19 Ka poe i olelo, E hana wikiwiki oia i kana hana, I ike makou: E neenee hoi a hookoia mai ka manao paa o ka Mea hemolele o ka Iseraela, I hoomaopopo makou!
dei som segjer: «Lat honom hasta og skunda seg med verket sitt, so me kann få sjå det! Lat Israels Heilage fullføra si rådgjerd, so me kann få kjenna henne!»
20 Auwe ka poe kapa aku i ka hewa, he maikai; A i ka maikai hoi, he hewa; Ka poe i hoolilo i ka pouli, i malamalama, A i ka malamalama hoi, i pouli; A kapa i ka mea awaawa, he ono, A i ka mea ono hoi, he awaawa!
Usæle dei som kallar det vonde godt og det gode vondt, dei som gjer myrker til ljos og ljos til myrker, dei som gjer beiskt til søtt og søtt til beiskt!
21 Auwe ka poe i akamai i ko lakou mau maka iho, A naauao hoi i ko lakou manao iho!
Usæle dei som er vise i sine eigne augo og kloke i sine eigne tankar!
22 Auwe ka poe ikaika i ka inu waina, A me na kanaka ikaika i ke kawili i wai awaawa e inu ai:
Usæle dei som er kjempor til å drikka vin, og djerve karar til å blanda sterk drykk,
23 Ka poe i hoapono aku i ka mea hewa no ke kipeia, A kaili aku i ka hoapono o ka mea i pono, mai ona aku la!
dei som gjev den skuldige rett for gåvor skuld, og tek retten frå den rettferdige!
24 Nolaila, e like me ka ai ana o ka lapalapa ahi i ka opala, A me ka pau ana o ka mauu i puhiia i ke ahi, Pela e lilo ai ko lakou kumu i ka popopo, A e lele hoi iluna ko lakou pua, e like me ka huna lepo: No ka mea; ua haalele lakou i ke kanawai o Iehova o na kaua, Ua hoowahawaha hoi i ka olelo a ka Mea hemolele o ka Iseraela.
Difor, liksom eldslogen øyder strå, og halm skrøkk saman på bålet, soleis skal roti deira rotna og blomen føykjast burt som dust, for di dei vraka lovi åt Herren, allhers drott, og vanvyrde ordet åt Israels Heilage.
25 Nolaila i hoaaia'i ka inaina o Iehova i kona poe kanaka, A ua o aku no oia i kona lima e ku e ia lakou, A ua hahau no oia ia lakou, a e haalulu na mauna: A e like auanei ko lakou kupapau me ka opala ma na alanui: Aole nae i huli aku kona huhu no keia mau mea a pau, Aka, ke o mai nei no kona lima i keia manawa.
Difor hev Herrens vreide loga upp imot folket hans, og han retter handi ut imot det og slær det, so fjelli skjelv, og lik ligg som sorp og saur på gatorne. Men med alt dette hev ikkje vreiden hans vendt seg; og endå retter han ut handi.
26 E kau no nae oia i ka hae, no na aina ma kahi loihi, A pio aku no oia ia lakou ma na welau o ka honua; Aia hoi! me ka wikiwiki loa lakou e hele mai ai.
Og han reiser eit hermerke for heidningfolki langt burte og blistrar honom hit frå enden av jordi, og sjå, snart og snøgt kjem han.
27 Aohe mea o lakou e maloeloe, aohe mea kulanalana; Aohe mea i luluhi na maka, aohe mea hiamoe; Aohe mea i wehe i ke kaei o kona puhaka, Aole e moku ke kaula o kona kamaa.
Det finst ingen der som er trøytt eller snåvar, ingen som blundar eller søv; på ingen losnar beltet um livet, ikkje ei skoreim slitnar på nokon av deim.
28 Ua hookalaia ko lakou pua, Ua lena ko lakou kakaka a pau; Ua like na maiuu o ko lakou lio, me ka pohaku, A me ko lakou kaa, me ka puahiohio.
Pilerne hans er kvasse, og bogarne hans er alle spente. Hovarne på hestarne er som flint, og vognhjuli hans likjest kvervelstorm.
29 E like auanei ko lakou uwo ana me ko ka liona, E uwo no lakou e like me na liona hou; E nunulu lakou, a hopu aku i ka mea pio, A e lawe aku, aohe mea e pakele ai.
Han burar som løva, han murrar som ungløvorne; burande grip han sitt rov og ber det burt, og det er ingen som bergar.
30 Ia la la, e halulu ku e no oia ia lakou, E like me ka halulu ana o ke kai; Alaila, e nana lakou ma ka aina, Aia hoi, he pouli ino! Ua lilo ka malamalama i pouli, no na ao eleele ona!
Det durar inn yver honom på den dagen som duren av havet; og skodar han på jordi, so er det myrker og naud, ljoset vert dimt under dei tunge skyer!