< Isaia 47 >

1 E IHO ilalo, a e noho ma ka lepo, e ke kaikamahine puupaa o Babulona, E noho ma ka honua, aoho noho alii, e ke kaikamahine o Kaledea; No ka mea, aole oe e hea hou ia he puloku, a palupalu.
Ikaw ay bumaba, at umupo sa alabok, Oh anak na dalaga ng Babilonia; lumagmak ka sa lupa na walang luklukan, Oh anak na babae ng mga Caldeo: sapagka't hindi ka na tatawaging maselang at mahinhin.
2 E lawe i ka mea kaapalaoa, a e kaa hoi i ka palaoa, E wehe i kou pale maka, e waiho aku ka huakapu, E wehe i ka uha, a e hele ae i kela aoao o na muliwai.
Ikaw ay kumuha ng gilingang mga bato, at gumiling ka ng harina; magalis ka ng iyong lambong, maghubad ka ng balabal, maglitaw ka ng binti, tumawid ka sa mga ilog.
3 E weheia auanei kou hena, a e ikeia hoi kou wahi hilahila; E hoopai io no wau, aole e pakele kekahi kanaka ia'u.
Ang iyong kahubaran ay malilitaw, oo, ang iyong kahihiyan ay makikita, ako'y manghihiganti, at hindi tatangi ng tao.
4 O ko kakou Hoolapanai, o Iehova o na kaua kona inoa, O ka Mea Hemolele hoi o ka Iseraela.
Ang aming Manunubos, ang Panginoon ng mga hukbo ay siyang pangalan niya, ang Banal ng Israel.
5 E noho ekemu ole oe, a e hele aku hoi, a iloko o ka pouli, E ke kaikamahine o ko Kaledea; No ka mea, aole oe e kapa hou ia. He haku wahine o na aupuni.
Maupo kang tahimik, at masok ka sa kadiliman, Oh anak na babae ng mga Caldeo: sapagka't hindi ka na tatawagin. Ang mahal na babae ng mga kaharian.
6 Ukiuki aku la au i ko'u poe kanaka, Ua hoohaumia au i ko'u poe hooilina, Ua haawi hoi au ia lakou iloko o kou lima; Aole oe i hoike aku i ke aloha ia lakou, Ua hookaumaha oe i kau auamo maluna o ka mea elemakule.
Ako'y napoot sa aking bayan, aking dinumhan ang aking mana, at ibinigay ko sa iyong kamay: hindi mo pinagpakitaan sila ng kaawaan; sa may katandaan ay pinabigat mong mainam ang iyong atang.
7 Ua olelo no oe, E mau loa no ko'u noho haku wahine ana; Aole hoi oe i manao i keia mau mea ma kou naau, Aole i noonoo i kona hope.
At iyong sinabi, Ako'y magiging mahal na babae magpakailan man: na anopa't hindi mo ginunita ang mga bagay na ito sa iyong kalooban, o inalaala mo man ang huling wakas nito.
8 Nolaila, e hoolohe mai oe i keia, e ka mea olioli, Ka mea e noho makau ole ana; Ka mea olelo ma kou naau, Owau ana no, aohe mea e ae, ke kaawale au; Aole au e noho wahine kanemake ana, Aole hoi au e ike i ka lilo keiki ana,
Ngayon nga'y dinggin mo ito, ikaw na hinati sa mga kalayawan, na tumatahang matiwasay, na nagsasabi sa kaniyang puso, Ako nga, at walang iba liban sa akin; hindi ako uupong gaya ng babaing bao, o mararanasan man ang pagkawala ng mga anak:
9 Aka, e kau hoohikilele mai no keia mau mea elua maluna ou, ma ka la hookahi, O ka lilo keiki ana, a me ka wahinekanemake ana: E kau loa mai no ia mau mea maluna ou ma ka oiaio maoli, No ka nui o kou kilokilo ana, a no ka nui loa o kou hoopiopio ana.
Nguni't ang dalawang bagay na ito ay darating sa iyo sa isang sangdali, sa isang araw, ang pagkawala ng mga anak at pagkabao; sa kanilang karamihan ay darating sa iyo, sa karamihan ng iyong panggagaway, at sa totoong kasaganaan ng iyong mga enkanto.
10 Ua hilinai no hoi oe ma kou hewa; A ua olelo no oe, Aohe mea ike mai ia'u. O kou akamai, a me kou ike, ua hookahuli ia ia oe; A ua olelo no oe maloko o kou naau, Owau ana no, aohe mea e ae, ke kaawale au.
Sapagka't ikaw ay tumiwala sa iyong kasamaan; iyong sinabi, Walang nakakakita sa akin; ang iyong karunungan at ang iyong kaalaman, nagpaligaw sa iyo: at iyong sinabi sa iyong puso, Ako nga, at walang iba liban sa akin.
11 Nolaila, e hiki mai no ka hewa maluna ou, Aole oe e ike i kahi e hiki mai ai; E haule mai no ka popilikia maluna ou, Aole hiki ia oe ke kala aku ia. E hele hoohikilele mai no ka make maluna ou, Aole oe e ike aku.
Kaya't ang kasamaan ay darating sa iyo; hindi mo malalaman ang bukang liwayway niyaon: at kasakunaan ay sasapit sa iyo; hindi mo maaalis: at kagibaan ay darating sa iyong bigla, na hindi mo nalalaman.
12 E ku mai hoi oe me kou hoopiopio ana, A me kou kilokilo ana, he nui loa, Me ka mea au i hooikaika'i, mai kou wa opiopio mai; Ina paha e hiki ia oe ke hoopomaikaiia, Ina paha e ku lanakila oe.
Tumayo ka ngayon sa iyong mga enkanto, at sa karamihan ng iyong panggagaway, na iyong ginawa mula sa iyong kabataan: marahil makikinabang ka, marahil mananaig ka.
13 Ua luhi no oe i ka nui loa o kou kukakuka ana: E ku mai ano na kilolani, a me na kilokilohoku, a me na mea haiouli ma ka malama, A e hoola hoi ia oe, mai ka mea e hiki mai ana maluna ou.
Ikaw ay yamot sa karamihan ng iyong mga payo: magsitayo ngayon ang nanganghuhula sa pamamagitan ng langit, at ng mga bituin, ang mga mangingilala ng tungkol sa buwan, at siyang magligtas sa iyo sa mga bagay na mangyayari sa iyo.
14 Aia hoi, e like auanei lakou me ka opala, Na ke ahi no lakou e hoopau; Aole lakou e hoopakele ia lakou iho, mai ka mana o ka lapalapa ahi; Aole e koe ana ka lanahu ahi i mea e mahaua'i, Aole ahi e koe, i noho kekahi imua o ia.
Narito, sila'y magiging gaya ng pinagputulan ng trigo; susunugin sila ng apoy; sila'y hindi makaliligtas sa bangis ng liyab: hindi babaga na mapagpapainitan, o magiging apoy na mauupuan sa harap.
15 Pela auanei ia oe, ka poe au i hana pu ai, Kou poe kalepa hoi, mai kou wa opiopio mai: E auwana no kela mea keia mea i kona aoao iho, Aohe mea e hoola ia oe.
Ganito mangyayari ang mga bagay sa iyo, na iyong ginawa: silang nangalakal sa iyo mula sa iyong kabinataan ay lalaboy bawa't isa ng kaniyang sariling lakad; walang magliligtas sa iyo.

< Isaia 47 >