< Isaia 47 >

1 E IHO ilalo, a e noho ma ka lepo, e ke kaikamahine puupaa o Babulona, E noho ma ka honua, aoho noho alii, e ke kaikamahine o Kaledea; No ka mea, aole oe e hea hou ia he puloku, a palupalu.
Stig ned, sid i Støvet, du Jomfru, Babels Datter, sid uden Trone paa Jorden, Kaldæernes Datter! Thi ikke mer skal du kaldes den fine, forvænte!
2 E lawe i ka mea kaapalaoa, a e kaa hoi i ka palaoa, E wehe i kou pale maka, e waiho aku ka huakapu, E wehe i ka uha, a e hele ae i kela aoao o na muliwai.
Tag fat paa Kværnen, mal Mel, læg Sløret bort, løft Slæbet, blot dine Ben og vad over Strømmen!
3 E weheia auanei kou hena, a e ikeia hoi kou wahi hilahila; E hoopai io no wau, aole e pakele kekahi kanaka ia'u.
Din Blusel skal blottes, din Skam skal ses. Hævn tager jeg uden Skaansel, siger vor Genløser,
4 O ko kakou Hoolapanai, o Iehova o na kaua kona inoa, O ka Mea Hemolele hoi o ka Iseraela.
hvis Navn er Hærskarers HERRE, Israels Hellige.
5 E noho ekemu ole oe, a e hele aku hoi, a iloko o ka pouli, E ke kaikamahine o ko Kaledea; No ka mea, aole oe e kapa hou ia. He haku wahine o na aupuni.
Sid tavs og gaa ind i Mørke, Kaldæernes Datter, thi ikke mer skal du kaldes Rigernes Dronning!
6 Ukiuki aku la au i ko'u poe kanaka, Ua hoohaumia au i ko'u poe hooilina, Ua haawi hoi au ia lakou iloko o kou lima; Aole oe i hoike aku i ke aloha ia lakou, Ua hookaumaha oe i kau auamo maluna o ka mea elemakule.
Jeg vrededes paa mit Folk, vanæred min Arv, gav dem hen i din Haand; du viste dem ingen Medynk, du lagde dit tunge Aag paa Oldingens Nakke.
7 Ua olelo no oe, E mau loa no ko'u noho haku wahine ana; Aole hoi oe i manao i keia mau mea ma kou naau, Aole i noonoo i kona hope.
Du sagde: »Jeg bliver evindelig Evigheds Dronning.« Du tog dig det ikke til Hjerte, brød dig ikke om Enden.
8 Nolaila, e hoolohe mai oe i keia, e ka mea olioli, Ka mea e noho makau ole ana; Ka mea olelo ma kou naau, Owau ana no, aohe mea e ae, ke kaawale au; Aole au e noho wahine kanemake ana, Aole hoi au e ike i ka lilo keiki ana,
Saa hør nu, du yppige, du, som sidder i Tryghed, som siger i Hjertet: »Kun jeg, og ellers ingen! Aldrig skal jeg sidde Enke, ej kende til Barnløshed.«
9 Aka, e kau hoohikilele mai no keia mau mea elua maluna ou, ma ka la hookahi, O ka lilo keiki ana, a me ka wahinekanemake ana: E kau loa mai no ia mau mea maluna ou ma ka oiaio maoli, No ka nui o kou kilokilo ana, a no ka nui loa o kou hoopiopio ana.
Begge Dele skal ramme dig brat samme Dag, Barnløshed og Enkestand ramme dig i fuldeste Maal, dine mange Trylleord, din megen Trolddom til Trods,
10 Ua hilinai no hoi oe ma kou hewa; A ua olelo no oe, Aohe mea ike mai ia'u. O kou akamai, a me kou ike, ua hookahuli ia ia oe; A ua olelo no oe maloko o kou naau, Owau ana no, aohe mea e ae, ke kaawale au.
skønt du tryg i din Ondskab sagde: »ingen ser mig.« Din Visdom og Viden var det, der ledte dig vild, saa du sagde i Hjertet: »Kun jeg, og ellers ingen!«
11 Nolaila, e hiki mai no ka hewa maluna ou, Aole oe e ike i kahi e hiki mai ai; E haule mai no ka popilikia maluna ou, Aole hiki ia oe ke kala aku ia. E hele hoohikilele mai no ka make maluna ou, Aole oe e ike aku.
Dig rammer et Onde, du ikke kan købe bort, over dig falder et Vanheld, du ikke kan sone, Undergang rammer dig brat, naar mindst du aner det.
12 E ku mai hoi oe me kou hoopiopio ana, A me kou kilokilo ana, he nui loa, Me ka mea au i hooikaika'i, mai kou wa opiopio mai; Ina paha e hiki ia oe ke hoopomaikaiia, Ina paha e ku lanakila oe.
Kom med din Trolddom og med dine mange Trylleord, med hvilke du umaged dig fra din Ungdom, om du kan bøde derpaa og skræmme det bort.
13 Ua luhi no oe i ka nui loa o kou kukakuka ana: E ku mai ano na kilolani, a me na kilokilohoku, a me na mea haiouli ma ka malama, A e hoola hoi ia oe, mai ka mea e hiki mai ana maluna ou.
Med Raadgiverhoben sled du dig træt, lad dem møde, lad Himmelgranskerne frelse dig, Stjernekigerne, som Maaned for Maaned kundgør, hvad dig skal ske!
14 Aia hoi, e like auanei lakou me ka opala, Na ke ahi no lakou e hoopau; Aole lakou e hoopakele ia lakou iho, mai ka mana o ka lapalapa ahi; Aole e koe ana ka lanahu ahi i mea e mahaua'i, Aole ahi e koe, i noho kekahi imua o ia.
Se, de er blevet som Straa, de fortæres af Ild, de frelser ikke deres Liv fra Luens Magt. »Ingen Glød til Varme, ej Baal at sidde ved!«
15 Pela auanei ia oe, ka poe au i hana pu ai, Kou poe kalepa hoi, mai kou wa opiopio mai: E auwana no kela mea keia mea i kona aoao iho, Aohe mea e hoola ia oe.
Sligt faar du af dem, du umaged dig med, dine Troldmænd fra Ungdommen af; de raver hver til sin Side, dig frelser ingen.

< Isaia 47 >