Hosea 2
1 O Ami, a i ko oukou mau hoahanau wahine, O Ruhama.
Seg då til brørne dykkar: «Ammi»! og til systerne dykkar: «Ru-hama»!
2 E hakaka oukou me ko oukou makuwahine, e hakaka oukou; No ka mea, aole oia o ka'u wahine; Aole hoi wau o kana kane: I haalele ai oia i kona hookamakama ana mai kona maka aku, A me kona moe kolohe hoi mai waena aku o kona mau u:
Skjem på mor dykkar, skjem! For ho er ikkje kona mi, og eg er ikkje mannen hennar. Lat henne få burt horebragderne or andlitet sitt og lauslynde-merket frå barmen sin!
3 O wehe aku au ia ia a olohelohe, A e hooku ia ia e like me ia i ka la ana i hanau ai, A e hoolilo ia ia e like me ka waoakua, A e hooku hoi ia ia e like me ka aina maloo, A e pepehi ia ia i ka makewai.
Elles skal eg klæda av henne, so ho ligg naki: Eg skal te henne fram som den dagen ho vart fødd. Eg skal gjera henne lik ei øydemark og ei turr-audn, og lata henne døy av torste.
4 Aole au e aloha aku i kana poe keiki, No ka mea, he poe keiki lakou na ka moe kolohe.
Og borni hennar, ikkje vil eg miskunna deim; for horeborn er dei.
5 No ka mea, ua moe kolohe ko lakou makuwahine, Ua hana hilahila ka mea nana lakou i hapai: No ka mea, i iho la ia, E hele aku au mamuli o kuu mau ipo, Ka poe i haawi mai i ka'u ai, a me ko'u wai, i ko'u hulu hipa, a me kuu olona, o ko'u aila, a me ko'u mea inu.
For mor deira var ei horkvinna, ho som fekk deim, for skamleg åt, med di ho sagde: «Eg vil fara etter elskarane mine. For dei gjev meg maten min og drykken min, ulli mi og linet mitt, oljen min og vinen min.»
6 No ia mea, aia hoi, e hoopuni au i kou ala i na laau kuku, A e hana au i papohaku nona, I mea e loaa ole ai ia ia kona mau alanui.
Sjå, difor stengjer vil eg stengja vegen din med tornar. Ja, ein mur skal eg setja upp framfyre henne, so ho ikkje skal finna stigarne sine.
7 A hahai aku no ia i kona mau hoaaloha, aole e loaa lakou ia ia; A imi aku hoi ia ia lakou, aole e loaa; Alaila, e i iho ia, E hele au, a e hoi hou i kuu kane mamua; No ka mea, ua oi aku ko'u pono i kela wa mamua o keia.
Når ho då renner etter elskarane sine, skal ho ikkje nå i deim, når ho leitar etter deim, skal ho ikkje finna deim. Då skal ho segja: «Eg vil attende til den fyrste mannen min. For betre hadde eg det då enn no.»
8 Aole oia i noonoo, ua haawi aku au ia ia i ka mea ai, a me ka waina hou. a me ka aila, A hoomahuahua aku hoi i ke kala, a me ke gula nona, Na mea a lakou i hoomakaukau ai no Baala.
Og ho, ikkje skyna ho at det var eg som gav henne kornet og druvesafti og oljen, og som var storgjæv imot henne med sylv og med gull, som dei nytta ut for Ba’al.
9 No ia mea, e hoi hou mai au, a e lawe aku i ka'u palaoa i kona manawa, A me ka'u wain a hou i kona manawa iho, E lawe aku hoi au i ko'u hulu hipa, a me ko'u olona, na mea i uhi ai i kona olohelohe.
Difor skal eg taka att kornet mitt når korntidi kjem, og druvesafti mi i rette stundi, og taka burt ulli mi og linet mitt, det som ho skulde løyna blygsli si med.
10 Ano e hoike aku au i kona mea hilahila imua o na maka o kona mau hoaaloha, Aohe mea e hoopakele ia ia mai ko'u lima aku.
Ja, no skal eg nækja blygsli hennar beint for augo på elskarane hennar, og ingen skal berga henne or mi hand.
11 A e hoopau aku au i kona lealea a pau, I kana mau ahaaina, i kona mau mahina hou, i kona mau la Sabati. a me kona mau ahaaina a pau.
Og eg skal gjera ende på all kjæta hennar, på gildi hennar, nymånarne og kviledagarne og alle høgtiderne hennar.
12 A e luku aku au i kona mau kumuwaina, a me kona mau laau fiku, i na mea ana i i mai ai, Oia ka'u uku, o ko'u mau ipo i haawi mai ai ia'u; A e hoolilo au ia mau mea i ululaau, A e ai iho na holoholona ia mau mea.
Eg skal øyda vintrei og fiketrei hennar, som ho sagde um: «Dei er meg ei løn som elskarane mine gav meg.» Og eg skal gjera deim til villkjør som villdyri skal eta av.
13 A e hoopai aku au maluna ona i na la o na Baala, I na la ana i kuni ai i ka mea ala no lakou; A i kahiko ai ia ia iho i kona mau apo-ihu, a me kona mau lei-a-i, A hahai no ia mamuli o kona mau ipo, A hoopoina ia ia'u, wahi a Iehova.
Soleis skal eg refsa henne for Ba’als-dagarne hennar, då ho brende røykjelse for deim og prydde seg med nasering og bringespenne og for etter elskarane sine, men gløymde meg, segjer Herren.
14 Nolaila, aia hoi, e hoowalewale au ia ia, a e alakai aku ia ia i ka waonahele, A e olelo oluolu aku ia ia.
Difor skal de vita at eg vil lokka henne burt og leida henne ut i villmarki, so eg kan få tala hjarteord med henne.
15 A e haawi aku au nona i kona mau malawaina mailaila mai, A i ke awawa o Akora, i puka o ka manaolana; A e mele no ia malaila, e like me ia i kona wa opio, A e like me ia i ka wa ana i puka mai ai mai ka aina o Aigupita mai.
So vil eg derifrå gjeva henne att vinhagarne hennar, og gjera Akordalen til eit vonarled. Der skal ho syngja som i ungdomsdagarne sine, og som då ho for upp frå Egyptarlandet.
16 A i kela manawa, wahi a Iehova, e kapa mai oe ia'u o Isi; Aole e kapa hou ia'u, o Baali.
Og den dagen, segjer Herren, kjem det til å verta so at du ropar til meg: «Mannen min!» Og du skal ikkje meir ropa til meg: «Ba’al min!»
17 A e lawe ae au i ka inoa o na Baala mai kona waha aku, Aole e hoomanao hou ia lakou ma ko lakou inoa.
Ja, Ba’als-namni vil eg taka reint ut or munnen hennar, so dei aldri skal nemnast meir.
18 A i kela manawa e hana aku au no lakou i berita Me na holoholona o ke kula, a me na manu o ka lewa, A me na mea kolo o ka honua: A e haki ia'u ke kakaka, a me ka pahikaua, a me ka mea kaua mai ka honua aku, A e hoomoe iho au ia lakou me ka maluhia.
Den dagen gjer eg for deim ei pakt med dyri på marki, med fuglarne under himmelen og med kreket på jordi. Og boge og sverd og krig bryt eg sund. Eg skal få det reint ut or landet, og lata deim bu trygt.
19 E hoopalau aku au ia oe na'u a mau loa aku; A e hoopalau aku au ia oe na'u ma ka pono, a ma ka hoopono, a ma ka lokomaikai, a ma ke aloha.
Og eg vil trulova meg med deg til æveleg tid. Eg vil trulova meg med deg i rettferd og rett, i nåde og miskunn.
20 A e hoopalau aku no hoi au ia oe na'u ma ka oiaio: A e ike aku oe ia Iehova.
Ja, i truskap vil eg trulova meg med deg, og du skal kjenna Herren.
21 A i kela manawa, e hoolohe no au, wahi a Iehova, E hoolohe no au i na lani, a e hoolohe lakou i ka honua;
Og den dagen kjem det til å verta so at eg bønhøyrer, segjer Herren, eg bønhøyrer himmelen, og han bønhøyrer jordi.
22 A e hoolohe ka honua i ka ai, a me ka waina, a me ka aila; A e hoolohe no lakou ia Iezereela.
Og jordi skal bønhøyra kornet og druvesafti og oljen, og dei skal bønhøyra Jizre’el.
23 A e kanu iho au ia ia ma ka honua; A e aloha aku au i ka mea i aloha ole ia; A e olelo aku au i ka poe kanaka aole no'u, O oe ko'u poe kanaka; A e olelo mai hoi lakou, O oe ko makou Akua.
Og plantar meg henne i landet og miskunnar Lo-Ruhama, og eg segjer til Lo-Ammi: «Folket mitt er du!» og ho, ho skal segja: «Min Gud!»
